Γιατί οι γείτονες δεν αναφέρουν την ενδοοικογενειακή βία της διπλανής πόρτας

Η ενδοοικογενειακή βία παραμένει μια ύπουλη, αόρατη επιδημία, που βιώνεται σε κάθε σημείο της γης και πληθυσμό. Παρόλο όμως που βρίσκεται παντού, η ενδοοικογενειακή βία υποτιμάται κυρίως από τους μάρτυρες. 

Αυτό ισχύει παρά τα σημάδια κακοποίησης που παρατηρούνται από άτομα εντός του επαγγελματικού ή κοινωνικού κύκλου του θύματος, επειδή θεωρούν ότι οι οικογενειακές συγκρούσεις είναι «ιδιωτική» υπόθεση ή αλλιώς πιστεύουν ότι δεν είναι δική τους δουλειά.

#NOW

Ενδοοικογενειακή βία στην Ελλάδα: Περίπου 1 στις 16 γυναίκες πέφτει θύμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης

Επειδή όμως η παρέμβαση των παρευρισκομενων είναι συχνά μια πολύ σημαντική, και αποτελεσματική μέθοδος για τον τερματισμό της βίας, παραμένει το ερώτημα, γιατί δεν αναφέρονται περισσότερα περιστατικά; 

Ειδικά σε γειτονιές όπου οι κάτοικοι ζουν σε κοντινή απόσταση, η ενδοοικογενειακή βία ακούγεται και συχνά είναι αδιαμφισβήτητη. Οι μάρτυρες μπορούν να ακούσουν δυνατές φωνές, κραυγές ή άλλα σημάδια βίας. Αλλά δεν αναφέρουν κάτι. Τι εξηγεί την απροθυμία να συμμετέχουν;

Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που κάνουν τους φίλους και τους γείτονες απρόθυμους να αναφέρουν ένα περιστατικό βίας. Πολλοί μάρτυρες θεωρούν την αβεβαιότητα ως έναν από τους λόγους που αποφάσισαν να μην εμπλακούν. Πέρα του ότι πιστεύουν ότι αυτό που συμβαίνει πίσω από κλειστές πόρτες δεν είναι δική τους υπόθεση, θέλουν να βεβαιωθούν ότι δεν θα αναφέρουν ένα περιστατικό που τελικά δεν συνέβη.

Επιπλέον η φιλική ή οικογενειακή σχέση που μπορεί να υπάρχει με τον γείτονα-θύτη περιπλέκει την κατάσταση, ειδικά όταν ένας ισχυρός καβγάς προέρχεται από ένα σπίτι όπου η οικογένεια εξωτερικά δείχνει να έχει μια πολύ σεβαστή και αγαπημένη σχέση. Δυστυχώς όμως, η εμφάνιση μπορεί να εξαπατήσει.

Επίσης πολλοί μπορεί να νιώθουν ότι και η δική τους φωνή ενδεχομένως να μην ακουστεί ή να μη γίνονται πιστευτοί. 

Τέλος αρκετοί γείτονες έχουν αναφέρει πως αισθάνονται πιο άνετα να καλέσουν την αστυνομία αφού σιγουρευτούν ότι η αναφορά τους δεν θα συνεπάγεται την προσαγωγή του ατόμου ή ένα βιαστικό συμπέρασμα. 

Όμως η δική σας παρέμβαση, η δική σας καταγγελία, μπορεί να γίνει το πρώτο βήμα για να προστατευτεί το θύμα. Δε χρειάζεται να είστε βέβαιοι. Δε χρειάζεται να ξέρετε σίγουρα. Χρειάζεται να μοιραστείτε τις ανησυχίες σας. Μπορεί να κάνετε λάθος. Μπορεί όμως και όχι. Μιλήστε σε μία από τις τηλεφωνικές γραμμές για να πάρετε στήριξη και να δείτε τα επόμενα βήματα. 

Μπορεί αν αναφέρετε τις υποψίες σας στην αστυνομία να πληροφορηθείτε ότι έχουν υπάρξει και άλλες καταγγελίες και να νιώσετε ότι ενώνετε τη φωνή σας για τη «διάσωσή». Εάν η κατάσταση συνεχίζεται, επιμείνετε. Ζητήστε νομική συμβουλή.