Πόση εξοικείωση έχεις αναπτύξει με ό,τι σου προκαλεί στρες; Με ποιον μηχανισμό άμυνας αντιδράς συνήθως; Με την «πάλη», τη «φυγή» ή μήπως με το "freeze mode"; Αν ο τρίτος όρος σου φαίνεται αρκετά περίεργος και δεν ξέρεις τίποτα γι' αυτόν, πρόκειται για τον μηχανισμό εκείνον που σε ακινητοποιεί, σε παραλύει και δεν μπορείς να κάνεις την παραμικρή κίνηση όταν σε κυριεύει.
Αντί να τρέξουμε μακριά για να το σκάσουμε ή να μείνουμε και να αντιμετωπίσουμε μια δύσκολη συνθήκη, σε αυτή την περίπτωση, απλά σταματάμε.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, όταν το νευρικό σύστημα υπερφορτώνεται με συναισθήματα, ο εγκέφαλός μας μπορεί να «παγώσει», αναπτύσσοντας μια μορφή αυτοπροστασίας
Stress can send you into fight, flight, or freeze mode. But what do you notice after taking a sip of water? 💦 pic.twitter.com/xRfaBUcNt8
— edutopia (@edutopia) October 8, 2020
«Αυτή η αντίδραση είναι αποτέλεσμα μιας περιοχής του εγκεφάλου, γνωστή ως μεταιχμιακό σύστημα και περιέχει ένα σύνολο από σύνθετες χημικές και νευρολογικές αντιδράσεις που γίνονται υποσυνείδητα», περιγράφει η κλινική υπνοθεραπεύτρια, Jacqueline Carson. «Πρόκειται για μια αρχαία τεχνικής επιβίωσης για να μας θέσει σε επαγρύπνηση και να μας προστατεύσει από τον κίνδυνο. Με λίγα λόγια, είναι μια αυτόματη νευρική αντίδραση που ενεργοποιείται από τον εγκέφαλο», συμπληρώνει η ειδικός.
Ενεργοποιείται από στρεσογόνες καταστάσεις ενώ τα περισσότερα άτομα που αναπτύσσουν τον συγκεκριμένο μηχανισμό, είναι εκείνα που υποφέρουν από χρόνιο στρες.
«Όταν βιώνεις το freeze mode, νιώθεις ότι κυριεύεσαι από μια δύναμη που δεν σε αφήνει να κάνεις καμία απολύτως σκέψη. "Παγώνεις"», περιγράφει η Carson
Νιώθεις σαν να μην μπορείς να δραπετεύσεις αλλά παράλληλα δεν μπορείς να κάνεις κάτι για να σωθείς. Τα συμπτώματα είναι πολύ χαρακτηριστικά, αρκετά από τα οποία, θα λέγαμε ότι μοιάζουν με τις κρίσεις πανικού.
Το στόμα σου στεγνώνει, οι μυς σου σφίγγονται, μουδιάζεις, χλωμιάζεις, νιώθεις ότι κρυώνεις, έχεις μειωμένους καρδιακούς παλμούς και κρατάς την αναπνοή σου
Αντίθετα, στο "fight or flight", oι αντιδράσεις μας θυμίζουν εκείνες ενός ζώου που φοβάται ή απειλείται. Σε αυτή την περίπτωση, το συμπαθητικό νευρικό σύστημα ανταποκρίνεται, προκαλώντας αύξηση της αδρεναλίνης και μεταβολές στις κόρες των ματιών και στους χτύπους της καρδιάς.
Ο όρος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στις αρχές του 20ού αιώνα από τον Walter Cannon, έναν Αμερικανό φυσιολόγο. Ο Cannon χρησιμοποίησε τον όρο για να περιγράψει τα ζώα που υποβλήθηκαν σε καταστάσεις όπου είτε αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν, είτε να προετοιμαστούν να πολεμήσουν για να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους από τον κίνδυνο.
Οι άνθρωποι μπορεί να αντιμετωπίσουν αυτή την αντίδραση, όχι μόνο σε καταστάσεις που γίνεται αντιληπτός ένας κίνδυνος, αλλά κατά τη διάρκεια μιας λεκτικής διαφωνίας.
Ακολουθήστε το jenny.gr στο google news και μάθετε τα πάντα γύρω από τη διατροφή, τη γυμναστική, το σεξ και την ψυχική υγεία.
