Σε έναν κόσμο που μας επιβραβεύει όταν είμαστε ευγενικοί, ευχάριστοι και προβλέψιμοι, όσοι ξεφεύγουν από το αναμενόμενο συχνά παρεξηγούνται. Φαίνονται ψυχροί, αποστασιοποιημένοι, αδιάφοροι. Όμως πίσω από αυτές τις πρώτες εντυπώσεις, υπάρχει κάτι βαθύτερο: αυτοκυριαρχία, σιγουριά και σιωπηλή δύναμη.
Η έλξη, είτε προσωπική ή επαγγελματική ή κοινωνική, δεν έρχεται πάντα από την προσπάθεια να εντυπωσιάσεις. Πολλές φορές γεννιέται από την τόλμη να σταθείς αντίθετα στο ρεύμα, με τρόπο ήρεμο, αυθεντικό και σχεδόν... ενοχλητικά αληθινό.
Ακολουθούν έξι τέτοιες παράδοξες συμπεριφορές που, αν και φαίνονται περίεργες στην αρχή, καταλήγουν να αιχμαλωτίζουν την προσοχή και τον σεβασμό των άλλων.
1. Η “στρατηγική” αποχώρηση
Υπάρχει μια παράξενη δύναμη σε εκείνους που ξέρουν πότε να φύγουν. Αντί να εξαντλούν τη συζήτηση ή να κυνηγούν την αποδοχή, φεύγουν όταν νιώσουν ότι έχουν πει αυτό που ήθελαν. Η “στρατηγική” αποχώρηση δεν είναι τεχνητή, είναι αυθεντική. Και αυτή αφήνει πίσω της ένα αποτύπωμα σπανιότητας.
2. Η σιωπή ως απάντηση
Όταν σε προκαλούν, η αναμενόμενη αντίδραση είναι να υπερασπιστείς τον εαυτό σου. Κι όμως, εκείνοι που διατηρούν την ψυχραιμία τους και απαντούν με σιωπή, ασκούν μια αφοπλιστική μορφή δύναμης. Η σιωπή δεν είναι παθητικότητα – είναι δήλωση. Δείχνει ότι δεν σε ορίζει η ένταση των άλλων. Σε έναν κόσμο υπερδιέγερσης, η ηρεμία είναι ανατρεπτική και αναγκάζει τους άλλους να αμφισβητήσουν την ίδια την ένταση τους.
3. Η παύση πριν την απάντηση
Οι περισσότεροι σπεύδουν να απαντήσουν γρήγορα, γιατί έτσι δείχνουν οξυδέρκεια ή “ετοιμότητα”. Όμως οι άνθρωποι που κάνουν μια παύση πριν μιλήσουν εκπέμπουν κάτι βαθύτερο: σοβαρότητα, προσοχή, εσωτερική ησυχία. Μια μικρή σιωπή μπορεί να δώσει περισσότερο βάρος στα λόγια σου απ’ όσο δίνει μια ολόκληρη παράγραφος. Η καθυστέρηση δεν δείχνει δισταγμό. Δείχνει ότι τα λόγια σου έχουν αξία, και δεν τα σκορπάς.
4. Η ανάληψη ευθύνης χωρίς φόβο
Το να παραδεχτείς το λάθος σου μπορεί να θεωρείται αδυναμία, στην πραγματικότητα όμως λειτουργεί ως απόδειξη ψυχικής αντοχής και συναισθηματικής διαύγειας. Δεν σε μειώνει, αντιθέτως σε καθιστά πιο αξιόπιστο. Οι άλλοι μπορεί να προσπαθούν να καλύψουν το λάθος τους, εσύ όμως το ονομάζεις και το αγκαλιάζεις. Η αλήθεια χωρίς άμυνα είναι απελευθερωτική. Και αυτή η ελευθερία είναι γοητευτική.
5. Η ευθύτητα απέναντι στο “ανείπωτο”
Εκείνοι που έχουν τη γενναιότητα να κατονομάσουν το άβολο, το αποσιωπημένο, το ενοχλητικό, μεταμορφώνονται σε καταλύτες διαύγειας. Δεν πρόκειται για πρόκληση ή δραματοποίηση. Είναι πράξη καθαρότητας. Η αλήθεια, όταν λέγεται με ευγένεια, γίνεται πράξη σεβασμού, πρώτα προς τον εαυτό, και μετά προς τους άλλους.
6. Η άνεση απέναντι στην αμήχανη ατμόσφαιρα
Οι περισσότεροι νιώθουν πως πρέπει να “σώσουν” την αμήχανη στιγμή, είτε γελώντας νευρικά, είτε αλλάζοντας θέμα. Εκείνοι όμως που αντέχουν τη σιωπή και δεν παλεύουν να τη διώξουν, κερδίζουν κάτι βαθύτερο: την αποδοχή της ανθρώπινης ατέλειας. Αυτή η ήσυχη στάση λέει: “Δεν φοβάμαι να είμαι παρών σε κάτι που δεν είναι τέλειο.” Και η παρουσία χωρίς άγχος για το πώς φαίνεσαι, είναι πάντα μαγνητική.
Ακολουθήστε το jenny.gr στο google news και μάθετε τα πάντα γύρω από τη διατροφή, τη γυμναστική, το σεξ και την ψυχική υγεία.
