Ο Μάριος Μάζαρης στο Women's Forum "Είμαι Εδώ Για Εσένα" 2025: "Είμαστε το όνομά μας και η φωνή που φωνάζουμε"

Ο Μάριος Μάζαρης είναι δάσκαλος δημοτικής εκπαίδευσης σε δημόσια σχολεία από το 2006, συγγραφέας 8 βιβλίων για παιδιά και ενήλικες, αλλά και δημόσιος ομιλητής. Στόχος του είναι με δράσεις εντός και εκτός αίθουσας να φέρνει στο προσκήνιο όλα τα ζητήματα που απασχολούν γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικούς, να εμπνεύσει, να δώσει κίνητρα μάθησης και να συμβάλει με τον τρόπο του να δημιουργηθεί μια νέα γενιά με ενσυναίσθηση και αγάπη, συνδεδεμένη με το συναίσθημά της αλλά και την κοινωνία. Ο Μάριος Μάζαρης μίλησε στο Women's Forum «Είμαι Εδώ Για Εσένα» 2025, στο Μέγαρο Μουσικής για το πώς μπορεί και πρέπει μια μαμά να μην αποχωρίζεται τη γυναίκα μέσα της όταν γίνεται μαμά.

Women's Forum 2025: Είμαι Εδώ για Εσένα

Μια μέρα για μας, για κάθε μία από μας. Σε μια ξεχωριστή ημέρα στο Μέγαρο Μουσικής, εργαζόμενες, φοιτήτριες, μητέρες, σκεπτόμενες γυναίκες με όνειρα και ανησυχίες συγκεντρώθηκαν για να παρακολουθήσουν το Women's Forum «Είμαι Εδώ Για Εσένα» 2025. Οι ομιλίες των 12 καταξιωμένων ομιλητών μας άνοιξαν νέους ορίζοντες και μας έφεραν πιο κοντά στις αλήθειες της γυναικείας ύπαρξης. Από τη σημασία της δικτύωσης και την εξισορρόπηση μεταξύ καριέρας και προσωπικής ζωής, μέχρι τις γυναικείες επιρροές, τα στερεότυπα και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε καθημερινά, κάθε ομιλία αποτέλεσε μια μοναδική εμπειρία. Συζητήσαμε για τη "Φόνισσα" του Παπαδιαμάντη, την υπομονή ως αρετή ή παραίτηση, την ελευθερία επιλογής στον τοκετό, αλλά και την εμμηνόπαυση ως μια νέα αρχή. Η μουσική, οι προσωπικές ιστορίες και οι δυνατές τοποθετήσεις μάς γέμισαν έμπνευση και δύναμη.

WOMEN'S FORUM

Η Μυρτώ Λεγάκη στο Women's Forum "Είμαι Εδώ Για Εσένα" 2025: «Η ισορροπία δεν είναι κάτι στο οποίο φτάνουμε αλλά μια επιλογή που κάνουμε κάθε μέρα»

Όσα ακούσαμε στην ομιλία του Μάριου Μάζαρη στο Women's Forum 2025: Είμαι Εδώ για Εσένα

Ο Μάριος Μάζαρης ξεκίνησε την ομιλία του με ένα πολυ δυνατό χιουμοριστικό σχόλιο που κρύβει μια πολύ μεγάλη κοινωνική αλήθεια μέσα του.

"Λυπάμαι που δεν έχω παιδιά για να με ρωτήσετε πού τα άφησες για να είσαι σήμερα εδώ. Αλλά και να είχα μάλλον δεν θα με ρωτάγατε, αυτό είναι κάτι που ρωτάμε τις γυναίκες συνήθως, πού άφησαν τα παιδιά...."

σχολίασε και το κοινό τον χειροκρότησε θερμά ήδη από τα πρώτα λεπτά. Στη συνέχεια, ζήτησε συγνώμη για όλες εκείνες τις φορές που ως εκπαιδευτικός δυσκολεύτηκε να μάθει τα ονόματα των μαμάδων και τις ξεχώριζε, φώναζε ή αποθήκευε στο τηλέφωνό του ως "η μαμά του/της .....". Αλλά, όπως ο ίδιος σχολίασε με τις συγνώμες δεν αλλάζει κάτι, τα λόγια δεν αρκούν...

«Ειδικά τώρα, και το "μαζί" για μένα είναι κάτι χειροποίητο και χειροπιαστό. Σε μια εποχή που είναι τόσο AI και ηλεκτρονική, για μένα είναι το πιο χειροποίητο. Αν μπορούσα, θα κεντούσα καλημέρες, όπως στις παλιές ελληνικές ταινίες. Να μπαίνουν στο σπίτι και να είναι αυτή η καλημέρα, αυτό το χειροποίητο μαζί που έχουμε ανάγκη», είπε χαρακτηριστικά.

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο σχολείο και πώς αυτό ακόμη αναπαράγει έμφυλα στερεότυπα

«- Παιδιά έχουμε ελεύθερο χώρο, να κατέβουμε για να παίξουμε. Τα κορίτσια χούλα χουπ, τα αγόρια μπάλα.
- Κύριε και εμείς θέλουμε μπάλα.
- Ωραία, τα κορίτσια βόλεϊ, τα αγόρια ποδόσφαιρο. Τα κορίτσια με τα ροζ, τα αγόρια με τα μπλε.

Ακόμα και σήμερα γίνονται αυτά. Δεν αλλάζουν. Θέλουμε να χωρίζουμε τη ζωή μας σε κουτάκια. Και προσπαθούμε να χωρίσουμε σε κουτάκια που δεν γίνεται εύκολα».

© Τζίνα Σκανδάμη

Αναφέρθηκε στην Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας τονίζοντας ότι μπορεί εν μέρει να προβάλλεται ως μέρα γιορτής, στην ουσία όμως όπως όλες οι παγκόσμιες ημέρες είναι μέρα αγώνα. Είναι μέρες να διατηρήσεις κάτι. Ή να υπενθυμίσεις ή να μάθουν οι νεότεροι για ποιο λόγο υπάρχει αυτή η μέρα.

Έπειτα, σχολίασε πως η συμβουλή "μαμά μην είσαι μόνο μαμά" δεν έχει απολύτως κανένα νόημα αν δεν συνοδεύεται από θεσμικές και κοινωνικές αλλαγές που θα επιτρέψουν σε μια γυναίκα να πει «Ναι, μπορώ να είμαι μαμά, μπορώ να είμαι και γυναίκα, μπορώ να είμαι και εργαζόμενη» και όλα αυτά.

Όσον αφορά τα social media και πώς αυτά επηρεάζουν τον τρόπο που λειτουργεί και σκέφτεται μια μαμά, είπε ότι εκεί που μια γυναίκα προσπαθεί να γίνει η καθημερινή εκδοχή της, βλέπει 15 ζωές άλλων, 20 ζωές άλλων, διασήμων και μη και δεν μπορεί να το διαχειριστεί εύκολα αυτό. Πώς να κάνω από αυτά που κάνουν γύρω μου. Αντιμετωπίζει και τοξικά σχόλια από ανθρώπους άτολμους/φοβισμένους, που επειδή δεν τολμούν να κάνουν όσα επιθυμούν κατηγορούν και κρίνουν όλους τους άλλους για τις επιλογές τους.

Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, το κοινό αλλά και ο ίδιος συγκινήθηκαν, φορτίζοντας συναισθηματικά τη στιγμή. Αναφέρθηκε στο φαινόμενο "μάστιγα της κούνιας", λέγοντας ότι "πάμε στις κούνιες και πιάνουμε κουβέντα. Το παιδί μου στα τρία ξέρει την προπαίδεια. Το παιδί μου στα δυόμιση γράφει. Τα παίρνει όλα αυτά μια μαμά. Αγχώνεται. Πρέπει και εμένα να μάθει να γράφει, να διαβάζει, να λύνει τις εξισώσεις. Ζούμε την κατάρρευση του ελληνικού σχολείου, γιατί δεν έχουμε πια παιδιά. Έρχονται μικρογραφίες ενήλικων. Που έχουν καταναλώσει τόση πολλή βία, τόση πολλή οθόνη, τόση πολλή πληροφορία που είναι για ενήλικες»

Φυσικά μίλησε και για τις πολιτικές αποφάσεις που πρέπει να παρθούν ώστε μια γυναίκα όταν φέρνει στον κόσμο ένα παιδί να μην νιώθει σαν μηχανή επιστρέφοντας στην εργασία της μετά από 20 μέρες και πώς στην Ελλάδα ακόμα και το απλό είναι δύσκολο. Στο τέλος αποχαιρέτησε τον κόσμο με ένα δυνατό μήνυμα και μια συμβολική κίνηση που έκανε τις περισσότερες γυναίκες να σηκωθούν όρθιες και να χειροκροτήσουν.

Δείτε ολόκληρη την ομιλία του Μάριου Μάζαρη στο παρακάτω βίντεο.