Ο 30χρονος Κωνσταντίνος Δασκαλάκης είναι επίκουρος καθηγητής του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Πληροφορικής του ΜΙΤ. Αποτελεί ένα λαμπερό παράδειγμα της Ελλάδας που εργάζεται, προκόβει και λύνει δύσκολους γρίφους.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1981. Το 2004 τελείωσε το ΕΜΠ και έκανε μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϋ. Φοιτητής εκεί ήταν βασικό μέλος της ομάδας που θα έλυνε το «γρίφο του Νας» ένα μαθηματικό γρίφο ο οποίος παρέμεινε άλυτος για 50 χρόνια (η ζωή του Νας έχει αποτυπωθεί στην ταινία «’Ενας Υπέροχος ‘Ανθρωπος»). Διάβασα ότι η επιτυχία του Κωνσταντίου του άνοιξε την πόρτες στη Microsοft προσφέροντας του δουλειά στη Σίλικον Βάλεϊ αλλά εκείνος την επόμενη κι όλας χρονιά αποφάσισε να εργαστεί ως καθηγητής στο MIT γιατί προτιμά «το ζωντανό περιβάλλον του πανεπιστημίου».
Ένας νέος άνθρωπος με λαμπερό μυαλό και ξεχωριστή προσωπικότητα είναι μια ένεση εθνικής ανάτασης στη δύσκολη εποχή που διανύουμε και βέβαια η αισιοδοξία ότι η νέα γενιά έχει πράγματα να προσφέρει.
Θαύμασα το μυαλό του και τις απόψεις του και παραθέτω μερικά αποσπάσματα από την συνέντευξή του στο ΒηMagazino και τον Μάκη Προβατά (20-11-2011).
«Αυτό συμβαίνει συνεχώς στη ζωή μου. Είναι μέρος της δουλειάς μου. Προσπαθώ να λύσω ένα πρόβλημα, το οποίο αρχικά δεν καταλαβαίνω, και το σκέφτομαι τόσο πολύ που δεν μπορώ να κοιμηθώ. Σιγά σιγά αρχίζω να το καταλαβαίνω και όταν τελικά το λύσω, για μία μέρα πετάω στα σύννεφα, αλλά μετά με πιάνει μια κατάσταση μπλουζ. Το μπλουζ της κατάστασης».
«Τον γρίφο της Ελλάδας μπορείτε να τον λύσετε;»«Είναι άλυτος! Όχι, αστειεύομαι. Όπως σε όλα τα πράγματα, υπάρχουν μικροκανόνες, οι οποίοι όμως καθορίζουν τα μικροσκοπικά θέματα. Νομίζω ότι οι Έλληνες είμαστε σε μια φάση που λέμε ότι η φταίει η κακή μας τύχη, ενώ εμείς είμαστε φτιαγμένοι για τα ωραία και τα μεγάλα. Παράλληλα, ο ένας κοροϊδεύει τον άλλον, και ο ένας προσπαθεί να κλέψει τον άλλον με οποιονδήποτε τρόπο. Όταν είσαι τίμιος απέναντι στον συνάνθρωπό σου, όταν ο ένας προσπαθεί να υπονομεύσει και να κλέψει τον άλλον, τότε αυτό θέτει τα θεμέλια για να συμβεί ότι συμβαίνει. Νομίζω είμαστε άξιοι αυτών που παθαίνουμε. Επίσης, έχουμε αυτόν το μύθο ότι οι ‘Έλληνες είμαστε ντόμπροι».
«Το να είσαι νεαρός βοηθά στο να ανατρέψεις μια παγιωμένη θεωρία, επειδή είσαι πιο κριτικός απέναντι σε αυτά που δίδονται ως πατροπαράδοτες αλήθειες».
«Η Ελλάδα με βοηθά ως έμπνευση. Ζούμε σε μια από τις πιο όμορφες χώρες του κόσμου, είναι έμπνευση η Ελλάδα».
«Φαντάζομαι ότι, αν πιστεύεις στο Θεό, είναι ίσως η ηδονή την οποία έχεις όταν έρχεσαι σε επαφή με το θείο. Πιστεύω στο θεό των μαθηματικών και εγώ ήρθα σε επαφή με μια αρμονία στο Σύμπαν. Είναι μια ομορφιά».
