Mια κριτική για την ταινία “Μία επικίνδυνη μέθοδος” του Καναδού σκηνοθέτη Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ (“Crash”).
Βασισμένο στο βιβλίο του Τζον Κέρ “A dangerous method”, το φιλμ μας ταξιδεύει στην Βιέννη στις αρχές του 20ου αιώνα και επικεντρώνεται σε δύο βασικούς άξονες. Ο πρώτος είναι η σχέση μεταξύ του νέου και ανήσυχου επιστήμονα Καρλ Γιούνγκ (Μάικλ Φασμπέντερ) και του αναγνωρισμένου πατέρα της ψυχολογίας Σίγκμουντ Φρόυντ (Βίγκο Μόρτενσεν). Σε αυτό το επίπεδο βλέπουμε τη διαδρομή της σχέσης τους. Από την γνωριμία και τον αλληλοσεβασμό, έως την επιστημονική διαμάχη των δύο. Μια διαμάχη, που γεννήθηκε από την αντίθεση των φιλοσοφικών θεωριών τους. Ο δεύτερος παράλληλος άξονας της ταινίας είναι η καταλυτική παρουσία της Σαμπίνα Σπιλράιν (Κίρα Νάιτλι), ως ασθενής του Γιούνγκ. Η Σαμπίνα θα σπάσει αρχικά (με την ανοχή του Γιούνγκ) τους δεοντολογικούς φραγμούς της σχέσης θεραπευτή-ασθενή και θα αποτελέσει εν συνεχεία την βασική αφορμή, ως προς την ρήξη των δύο αντρών.
Διαβάστε περισσότερα στο
www.pkool.gr 
