Πολλές φορές οι γονείς προκειμένου να ενισχύσουν την σχέση των παιδιών μεταξύ τους, προτείνουν στο μεγαλύτερο παιδί να παίρνει στο παιχνίδι και το αδελφάκι του. Άλλες φορές πάλι, νιώθουν άδικο αν το μικρό τους μένει σπίτι μόνο του, ενώ το μεγαλύτερο παιδί παίζει στην αυλή ή στις κούνιες με τους φίλους του. Έτσι, οι γονείς αγωνιώντας για την κοινωνικοποίηση του μικρού τους αλλά και για την μεταξύ τους σχέση, πιέζουν τα πρωτότοκα παιδιά.
Μήπως όμως αυτή η πίεση δημιουργεί προβλήματα;
Πράγματι είναι δύσκολο όταν υπάρχουν δύο παιδιά μέσα στο σπίτι, το κάθε παιδί να έχει το χώρο του ή το πρόγραμμά του όπως ακριβώς το θέλει. Παρ΄όλες τις δυσκολίες που έχει όμως μια τέτοια κατάσταση είναι καλό και χρήσιμο για κάθε παιδί να μπορεί να περνά ελεύθερα χρόνο με τις φίλες/φίλους και να μην πρέπει να πιεστεί να συμπεριλάβει το αδελφάκι του σ’ αυτό. Η πίεση εκ μέρους των γονιών δημιουργεί πολλές τριβές και εντάσεις μέσα στην αδελφική σχέση. Εντάσεις που δεν θα υπήρχαν εξ’ αρχής αν οι γονείς δεν ασκούσαν πίεση στα αδέλφια να «κάνουν τα πάντα μαζί». Είναι δύσκολο για το πρωτότοκο παιδί να επωμιστεί ένα ρόλο που δεν είναι έτοιμο να αναλάβει, της νταντάς ή του κηδεμόνα. Καθώς, οι γονείς εκτός από το παιχνίδι, ζητούν να είναι υπεύθυνο για το μικρότερο παιδί. Μην ξεχνάτε πως και τα δύο είναι παιδιά. Ακόμα, η διαφορά ηλικίας μπορεί να είναι τέτοια που να μην επιτρέπει την κοινή παρέα. Το μεγαλύτερο παιδί προκείμενο να δείξει ότι έχει μεγαλώσει και είναι ανεξάρτητο, δεν θέλει να φέρνει στην παρέα του το μικρότερο αδελφάκι, που του έχουν επιβάλλει οι γονείς.
Ωστόσο, πως μπορείτε να προτείνετε στο παιδί σας να παίξει μαζί του;
Την επόμενη φορά, που το πρωτότοκο παιδί θα κανονίσει να παίξει με τους φίλους του, χωρίς να του το επιβάλλετε, προτείνετε του πως όποτε θελήσει μπορεί να εντάξει στο παιχνίδι και το αδελφάκι του. Χωρίς να πείτε κάτι παραπάνω, δώστε στο παιδί την πρωτοβουλία και την ελευθερία να επιλέξει. Σε καμία περίπτωση, μην ανησυχείτε για την μεταξύ τους σχέση.
