XΩΡΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

Οι φόβοι των γονιών


1 Μαΐου 2013

Τα παιδιά αφομοιώνουν τις ανησυχίες και τους φόβους των γονιών τους.

Είναι γεγονός πως δεν γίνεται εύκολα αντιληπτό από τους εκείνους. Σκεφτείτε όμως πόσες φορές έχετε πει "Φοβάμαι πως.." ή "Ανησυχώ μήπως...". Όταν λοιπόν τα παιδιά σας μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον που ακούν συνεχώς τις φράσεις αυτές ή παρόμοιες, είναι πολύ πιθανό να επηρεαστεί ο τρόπος που βλέπουν τα ίδια τον εαυτό τους.  Οι προσδοκίες διαμορφώνονται μέσω της επανάληψης και ο αρνητικός τρόπος σκέψης μπορεί γρήγορα να γίνει κυκλικός. Όποτε γονείς και παιδιά να παγιδευτούν στο φαύλο αυτό κύκλο.

Οι καιροί απ' την άλλη είναι δύσκολοι, κάνοντας τους φόβους των γονιών να αυξάνονται με γοργούς ρυθμούς. Το έργο των γονιών γίνεται δυσκολότερο. Απ΄την μια προσπαθούν να βρουν τρόπο να προστατέψουν τα παιδιά τους και από την άλλη οι φόβοι τους να μην στέκονται εμπόδιο στη φυσιολογική ανάπτυξη τους.  Για παράδειγμα, θέλουν τα παιδιά τους να είναι επιφυλακτικά με τους ξένους, αλλά όχι και να θεωρούν κάθε άγνωστο ως απειλή. Είναι μεγάλη πρόκληση να αναθρέψει κανείς παιδιά με αυτοπεποίθηση και συγχρόνως προστετευμένα. 

Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει κάποια μαγική συνταγή ή χρυσοί κανόνες που μπορούν να βοηθήσουν τους γονείς. Ο φόβος είναι ένα συναίσθημα πολύ οικείο σε όλους. Το θέμα είναι πως μπορούν να το διαχειριστούμε. Πώς ο γονιός θα καταφέρει να ελέγξει το φόβο του δίνοντας την ελευθέρια στο παιδί του να ακολουθήσει το δικό του δρόμο; Για παράδειγμα, πολύ γονείς σύμφωνα με τα βιώματα τους μπορεί να ανησυχούν ή να φοβούνται ότι τα παιδιά τους θα πληγωθούν από τους φίλους τους επειδή είχαν οι ίδιοι μια παρόμια εμπειριά στην παιδική τους ηλικία. Ο φόβος αυτός δεν γίνεται να σταθεί εμποδίο στην κοινωνικότητα των παιδιών τους. Ακόμα και να πληγωθεί, ο γονιός δεν έχει το δικαίωμα να στερήσει από το παιδί την ευκαιρία να νιώσει το συναίσθημα αυτό και να αναπτύξει άμυνες προκειμένου να το ξεπεράσει.

Τέλος, να θυμάστε πως τα παιδιά μαθαίνουν να αντιμετωπίζουν τους φόβους τους, παρατηρώντας πως αντιμετωπίζετε εσείς τους δικούς σας. Ο τρόπος λοιπόν που παράδεχεστε τους φόβους, τις ανησυχίες σας και αναζήτατε δημιουργικούς τρόπους για να τους ξεπεράσετε αποτελούν πρότυπο για τα παιδιά σας.