Τι είδαμε στη φετινή μας επίσκεψη στο Νησί των Ανέμων;

Ούσα από τους τυχερούς που την έχουν ζήσει, πριν μετατραπεί σε αυτό που είναι σήμερα, τολμήσαμε φέτος το καλοκαίρι, μετά από απουσία αρκετών ετών (και λόγω της Covid-19) να αναζητήσουμε στο internet κάτι σχετικό με Μύκονος διαμονή και να «πεταχτούμε» για μερικά βράδια. Γιατί ακούμε πολλά για το τι γίνεται στο διασημότερο Ελληνικό νησί, αλλά προτιμούμε να έχουμε ιδία άποψη.

Δεν μπορούμε να πούμε ότι σοκαριστήκαμε με αυτό που είδαμε. Είναι όμως ένα πολύ διαφορετικό νησί, σε σχέση με αυτό που επισκεφτήκαμε μερικά χρόνια πριν, το 2018. Δεν θα ασχοληθούμε με την ακρίβεια και το πόσο exclusive είναι πλέον το νησί. Αυτό μεταδίδεται διαρκώς από τα κανάλια και τις ιστοσελίδες, που σπεύδουν να τονίσουν κάθε καλοκαίρι πως η Μύκονος δεν είναι πλέον προορισμός για κοινούς θνητούς. Εμείς προτιμούμε να ασχοληθούμε με την καθημερινότητα στο νησί, με τα πρακτικά του θέματα, με όσα μας είπαν οι ντόπιοι αλλά και όσοι παραθερίζουν εκεί από την εποχή, που δεν ήταν τόσο δημοφιλής σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ο αριθμός των επισκεπτών και η κίνηση

Αρχικά, όσοι ζουν το νησί για δεκαετίες και το θυμούνται με κάποιες ήσυχες γωνιές, είναι πλέον «ξενερωμένοι» ως ένα βαθμό. Η Μύκονος δεν έχει αποδεδειγμένα ούτε το μέγεθος ούτε τις υποδομές για τα εκατομμύρια των επισκεπτών που περνούν από κει κάθε καλοκαίρι.

Και πολλοί μπορεί να ασχολούνται και να ασκούν κριτική για την ακρίβεια, αλλά πλέον το νησί έχει και πρόβλημα κίνησης. Οι τρεις - τέσσερις βασικοί κόμβοι, οι στενοί δρόμοι, η παλιά χάραξη και φυσικά η μορφολογία του εδάφους συμβάλλουν, δυστυχώς, στο να δημιουργείται το αδιαχώρητο. Τόσο προς τη Χώρα, όσο και στις διασταυρώσεις που οδηγούν στις αγαπημένες παραλίες. Οι «παλιοί» θα θυμούνται πως κάποτε μπορούσες να πας μέσα σε 15-20 λεπτά από τη μία μεριά του νησιού στην άλλη. Κάτι το οποίο μοιάζει πλέον αδιανόητο, ειδικά αν έχεις να περάσεις από τους 2-3 κυκλικούς κόμβους που «πήζουν» σχεδόν όλο το 24ώρο.

Οι παραλίες και το φαγητό

Πολλοί αρέσκονται να γκρινιάζουν για το συνωστισμό στις παραλίες, για τις ξαπλώστρες που πλέον σε πολλά beach bars βρίσκονται μέσα στη θάλασσα και φυσικά για τις κρατήσεις που είναι σχεδόν απαραίτητες στα δημοφιλή σημεία. Εμείς, όμως, σε αρκετές από τις παραλίες που επισκεφτήκαμε, διαπιστώσαμε πως υπάρχουν ακόμα κάποια (όχι πολλά ομολογουμένως) σημεία, στα οποία μπορεί κάποιος να καθίσει ελεύθερα. Ενώ κάποιες σταθερές αξίες (Άγιος Σώστης και Φωκός) παραμένουν μη οργανωμένες, κόντρα στο ρεύμα που θέλει τον επιχειρηματία να στριμώχνει όσο περισσότερες ξαπλώστρες μπορεί σε μια όμορφη παραλία. Φυσικά, ίσως αναρωτηθείτε ποιο το νόημα να πάει κάποιος στη Μύκονο αν είναι να μην «αναπνεύσει» τον κοσμοπολίτικο αέρα του νησιού. Για τους μη γνώστες, να πούμε πως η Μύκονος διαθέτει αρκετές από τις πιο όμορφες παραλίες των Κυκλάδων, που δικαίως προσελκύουν τόσο κόσμο κάθε καλοκαίρι.

Για το, δε, φαγητό, να πούμε πως, ενώ σίγουρα ακούγονται αρκετές αλήθειες στα κανάλια και στις δημοφιλείς ιστοσελίδες, οι ψαγμένοι γνωρίζουν ακόμα σημεία που τα καβουροπόδαρα δεν έχουν 1000 ευρώ και στα οποία δεν συχνάζουν μόνο κροίσοι και Άραβες. Στην Άνω Μερά και σε ορισμένες παραλίες, αρκετά εστιατόρια επικεντρώνουν στην Ελληνική κουζίνα, χωρίς να παραλογίζονται στο λογαριασμό. Ναι, ο μέσος όρος της τιμής φαγητού και ποτών στο νησί είναι αρκετά ανεβασμένος. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, πως πρέπει να πουλήσετε τα υπάρχοντα σας, για να μην μείνετέ νηστικοί. Απλά αναζητήστε τις συμβουλές ανθρώπων που περνούν αρκετό χρόνο εκεί και σίγουρα θα βρείτε μερικές πιο προσιτές λύσεις.

Κλείνοντας, να πούμε πως δεν είμαστε από αυτούς που καταδικάζουμε τη Μύκονο. Η αναγνωρισιμότητα της και το lifestyle που έχει καλλιεργήσει μπορεί να μην αρέσουν σε αρκετούς από μας, που την προλάβαμε πιο ήρεμη και προσιτή, από την άλλη όμως συμβάλλει τα μέγιστα στη διαφήμιση του Ελληνικού τουρισμού παγκοσμίως. Και στην οικονομική ανάπτυξη της περιοχής. Η ουσία είναι πως οι διακοπές εκεί είναι επιλογή και αν γνωρίζετε τι θα αντιμετωπίσετε ενδεχομένως να μην το μετανιώσετε.