Tι θα γινόταν άραγε αν μια μέρα ξυπνήσετε και αποφασίσετε πως θέλετε να είστε ξανά παιδί;

Οι τελευταίες μέρες είναι γεμάτες με δουλειές, τρεξίματα και άγχος. Γεμάτες με υποχρεώσεις,  σκέψεις και λίστες με πράγματα που πρέπει να γίνουν.

Κάτι τέτοιες μέρες, νοσταλγώ τα παιδικά μου χρόνια που το μόνο που με ένοιαζε ήταν το παιχνίδι.

Και σκέφτομαι, τί θα γινόταν άραγε αν μια μέρα ξυπνήσω και αποφασίσω πως θέλω για μια ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΜΕΡΑ να είμαι ξανά παιδί; 

Αν μια μέρα ξυπνήσω κι αποφασίσω, πως το πρώτο πράγμα που θέλω να κάνω είναι να παίξω και να ζωγραφίσω τρώγοντας το πρωινό μου στο κρεβάτι;

Κι ύστερα να βγω βόλτα με την μαμά μου φορώντας αντί για ρούχα τις πυτζάμες μου, κι ας είναι λερωμένες με μέλι και κανέλα και να πάμε στις κούνιες και να κάνω τσουλήθρα και να ρωτήσω εκείνο το αγοράκι “πώς σε λένε;” κι εκείνο να μου πει “Στέφανο” κι εγώ να του πω “α, ωραία! Θέλεις να γίνουμε φίλοι;!” Κι εκείνο να πει «ναι!» και αφού παίξουμε και γεμίσουμε χώματα και λάσπες, να πω στη μαμά μου πως θέλω να γυρίσουμε σπίτι και εκείνη να χαμογελάσει και να μου δώσει ένα φιλί και να μην πει τίποτα για τα λερωμένα μου ρούχα.

Και να γυρίσουμε πίσω χαρούμενες και να ξαπλώσουμε στο πάτωμα κι ας κάνει λίγο κρύο  και να της πω πως θέλω να φάω τοστ με διπλό τυρί για μεσημεριανό κάτω από το τραπέζι, κι εκείνη να μου πει “εντάξει αγάπη μου” και να μου φέρει το φαγητό μου και να με αφήσει να φάω με την ησυχία μου και μετά να της πω πως δεν θέλω να κοιμηθώ για μεσημέρι και να πάω στον καναπέ και να παίξω με τα κουκλάκια μου και να με πάρει έτσι απαλά ο ύπνος.

Και να δω ένα όνειρο, πως οι γονείς μου θα ζούνε για πάντα και πως δεν θα γεράσουν ποτέ και πως θα είμαστε για πάντα μαζί.

Κι  αφού ξυπνήσω, να φωνάξω την μαμά μου κι εκείνη να έρθει τρέχοντας και να με πάρει αγκαλιά και να μου πει πως μ’αγαπάει πιο πολύ από κάθε τι στον κόσμο και να μου στύψει μια πορτοκαλάδα και να έρθει και ο μπαμπάς μου από την δουλειά και να παίξουμε κι οι τρεις μας ασταμάτητα μέχρι το βράδυ και να μην κάνω μπάνιο ούτε να πλύνω τα δόντια μου πριν κοιμηθώ και να ξαπλώσουμε όλοι μαζί στο κρεβάτι και να μου πουν αμέτρητα παραμύθια και ιστορίες και να μου κρατούν το χέρι και εγώ να είμαι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου… 

Μπορείτε να με βρείτε επίσης στον φυσικό μου χώρο, στο blog μου Mama Petounia, στο instagram μου @mamapetounia  αλλά και στο facebook page μου Mama Petounia