Ένας πολύ αγαπημένος μου φίλος, συνήθιζε να λέει, πως η αγάπη είναι το μοναδικό πράγμα που όσο το διαιρείς, πολλαπλασιάζεται...
Πόσο δίκιο είχε! Και πόσο δύσκολο είναι μερικές φορές να κάνεις αυτήν την διαίρεση. Λες κι αν πεις σε κάποιον ότι τον αγαπάς, αν του το δείξεις με κάποιον τρόπο, εκείνος θα πάρει την αγάπη και θα φύγει, αφήνοντάς σε μόνο.
Ακόμα κι αυτό να γίνει, ακόμα κι αν δεν βρεις την ανταπόκριση που ψάχνεις, μόνο κερδισμένος βγαίνεις από μια τέτοια κίνηση.
Είναι φορές, που πνίγομαι σε μια κουταλιά νερό. Ένα τηλεφώνημα σε έναν φίλο, δυο κουβέντες αγάπης, είναι ικανά να μου φτιάξουν ολόκληρη τη μέρα και να με κάνουν να νιώσω πως δεν είμαι μόνη. Πως δεν έχω προβλήματα, πως αξίζω να με αγαπάνε.
Κι όταν μπορώ και λέω στον άλλον, πόσο όμορφος είναι, πόσο ωραία κάνει ότι κάνει και πόσο σημαντικός είναι για την ζωή μου, τότε η ψυχή μου φουσκώνει σαν μπαλόνι και γεμίζει τις φλέβες μου μ'ένα γλυκό υγρό που με κάνει να νιώθω απέραντη ευφορία...
Αυτή η χαρά δεν πληρώνεται. Ούτε μπορείς να την αγοράσεις. Αυτή η χαρά χαρίζεται και κατακτιέται και μοιράζεται και μας κρατάει ζωντανούς.
Αγαπάτε λοιπόν! Αγαπάτε δυνατά και απεριόριστα και όλα θα πάνε καλύτερα.
Μπορείτε να με βρείτε επίσης στον φυσικό μου χώρο, στο blog μου Mama Petounia, στο instagram μου @mamapetounia αλλά και στο facebook page μου Mama Petounia
