Όταν το παιδί σας ήταν νεογέννητο, τα κλάματα τη νύχτα, οι πάνες και τα ξεσπάσματα μπορεί να σας είχαν περικυκλώσει και να προσδοκούσατε να περάσουν αυτές οι μέρες. Όταν όμως, άρχισε να μεγαλώνει, καινούρια άγχη μπήκαν στη καθημερινότητα σας, όπως η αδιάκοπη προσπάθεια για να το κρατήσετε ασφαλές. Και ο καιρός πέρασε και το παιδί σας κοντεύει στην εφηβεία και το άγχος σας για το πώς να το καθοδηγήσετε σωστά, κορυφώνεται.
Όμως, πρέπει να είστε προσεκτικοί να μην λησμονείτε, γιατί οι περισσότεροι ενήλικες φαίνεται να έχουν αμνησία για τη δική τους εφηβεία. Αν βρίσκεστε και εσείς σε αυτή τη κατηγορία, μπορεί να είναι δύσκολο να θυμηθείτε πως νιώσατε εκείνη τη περίοδο και τις δυσκολίες που πιθανώς αντιμετωπίσατε. Αν θέλετε να βοηθήσετε το παιδί σας που βρίσκεται στην εφηβεία, τότε πρέπει να θυμηθείτε τα στάδια της δικής σας εφηβικής ανάπτυξης. Προσπαθήστε να φέρετε σαν ανάμνηση αυτά που βιώσατε εκείνη τη περίοδο, είτε αυτή η προσπάθεια σας φέρνει τρυφερές αναμνήσεις, πολύ πόνο ή απλώς έναν στεναγμό ανακούφισης που δεν θα ξαναπεράσετε την εφηβεία. Αυτό όμως, θα σας βοηθήσει να συνδεθείτε πιο ομαλά με τους εφήβους και να τους κατανοήσετε.
Και μη ξεχνάτε, ότι οι έφηβοι έχουν μια ανησυχία για τα πάντα γύρω τους. Επιθυμούν για ουσιαστικές σχέσεις, έχουν ένα ενδιαφέρον για άλλους πολιτισμούς και χώρες, δείχνουν μια περιέργεια, και όχι μόνο, για τον τρόπο που λειτουργούν τα πράγματα στον κόσμο και πολλές άλλες τέτοιου είδους ανησυχίες. Εσείς δεν έχετε παρά να τους καταλάβετε και να τους στηρίζετε.
