Στη Μολδαβία ένα kickboxing club έγινε το «καταφύγιο» πολλών παιδιών από την Ουκρανία
JTeam
7 Απριλίου 2022
Τα παιδιά βιώνουν τον πόλεμο σε όλες του τις διαστάσεις, ακριβώς επειδή αφήνουν κάθε συναίσθημα να τα κυριεύσει χωρίς να μπορούν να καταλάβουν καν τι είναι αυτό που εκτυλλίσεται μπροστά τους. Γίνονται παρατηρητές της σκληρότερης πραγματικότητας και αποδέκτες κάθε επίπτωσης που επιβάλλει τον ξεριζωμό από τη χώρα τους χωρίς να μπορούν να διοχετεύσουν κάπου την ένταση, την απόγνωση και τον τρόμο για το αύριο.
Μια εξαιρετική ιδέα που έγινε πράξη στη Μολδαβία μέσα από ένα kickboxing club δίνει τη δυνατότητα σε παιδιά από την Ουκρανία να πάνε μέχρι εκεί για να εκτονώσουν τον θυμό και ό,τι τα βαραίνει υπό τη σκιά της σύρραξης, μαθαίνοντας παράλληλα να προστατεύουν τον εαυτό τους. Κάπως έτσι το ψυχικό τραύμα από τον ξεριζωμό απαλύνεται ή τουλάχιστον γίνεται κάπως διαχειρίσιμο.
Η ιστορία πίσω από την αξιέπαινη δράση ξεκινάει από το αφηγηματικό ρεπορτάζ του Guardian, λίγο πριν τη ρωσική εισβολή στη χώρα όταν ο προπονητής kickboxing, Alimov Rustam, που επισκεπτόταν συχνά την Ουκρανία για τη δουλειά του, βρισκόταν στην Οδησσό για τα γενέθλια ενός φίλου του και η γυναίκα του ξύπνησε από τον εκκωφαντικό ήχο των διαδοχικών εκρήξεων. Ο ίδιος προσπάθησε να τη διαβεβαιώσει ότι όλα θα πάνε καλά, μόνο που όπως αποδείχθηκε, έκανε λάθος.
Την επόμενη μέρα, το ζευγάρι έφυγε για τη Μολδαβία και δεν ήταν το μόνο αφού η ουρά των αμαξιών ήταν τεράστια, όπως καταγράφηκε αργότερα και από το φωτογραφικό υλικό που έκανε τον γύρο του διαδικτύου. Μετά την εισβολή, ο Rustam άρχισε να καλεί μέσω των social, φίλους του από την Ουκρανία να αποδράσουν από τη χώρα και να μεταβούν στη Μολδαβία, προσφέροντάς τους τη διαμονή.
Πολλοί ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα, φεύγοντας βιαστικά μαζί με τα παιδιά τους για να γλιτώσουν από τη φρίκη του πολέμου. Μετά από περίπου 28 ώρες, τελικά έφτασαν στη Μολδαβία, ξεκινώντας ένα εντελώς νέο κεφάλαιο στη ζωή τους. Για τον 7χρονο Tymor, «το kickboxing ήταν ένα εύκολο και ασφαλές μέρος για τη δύσκολη αυτή μετάβαση». Η νέα του πραγματικότητα είχε πολλά στοιχεία από την καθημερινότητα στην Ουκρανία πριν τον πόλεμο και η γειτονιά και οι φίλοι του έγιναν το προσωρινό του σπίτι.
Σε ένα χωριό έξω από την πρωτεύουσα, μερικά ακόμη παιδιά βρήκαν για «καταφύγιό» τους το kickboxing. «Χάρη σε αυτό και στις δραστηριότητες που γίνονται εκεί, τα παιδιά δεν σκέφτονται καν ότι βρίσκονται σε μια ξένη χώρα. Ενσωματώνονται με απόλυτο τρόπο στο νέο περιβάλλον», αναφέρει μια Ουκρανή μητέρα, η Elena Tkach.
Τα δωρεάν μαθήματα kickboxing άρχισαν σταδιακά να συναγωνίζονται όσα χόμπι και δραστηριότητες είχαν συνηθίσει τα παιδιά να έχουν στην πατρίδα τους. Όπως περιγράφει η 10χρονη Anastasia Miroshnichenko: «Στην Ουκρανία, έκανα cheerleading και δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα μου άρεσε το kickboxing».
Για πολλά παιδιά, το kickboxing σε μια νέα χώρα έγινε το «μέρος που κατάφερε να περισπάσει την προσοχή τους από ό,τι συμβαίνει στη χώρα τους» και για τις μητέρες που εγκατέλειψαν την Ουκρανία χωρίς τους συζύγους τους, «έγινε το μέρος εκείνο που τα παιδιά τους μπορούν να συνηθίσουν πιο εύκολα μέσα στο χάος. Ακριβώς επειδή επικεντρώνονται σε νέες εμπειρίες και νέα συναισθήματα».
Κάθε μέρα η προσαρμογή γίνεται όλο και πιο εύκολη και πολλά κορίτσια μαθαίνουν να αμύνονται και να προστατεύουν τον εαυτό τους, αποκτώντας την ανάγκη να μάχονται όλο και περισσότερο και αυτό το χρωστούν στους προπονητές τους και στη νέα ευκαιρία που τους δόθηκε.
Photo Credits: Polly Braden/The Guardian
