Πώς η περίφημη σκηνή στο “Last Tango in Paris” διέλυσε ολοκληρωτικά τη Μαρία Σνάιντερ
JTeam
5 Απριλίου 2025
Ήταν το 2007, όταν η πρωταγωνίστρια της διάσημης και επιτυχημένης ταινίας “Last Tango in Paris”, Μαρία Σνάιντερ, δήλωνε σε συνέντευξή της πόσο ταπεινωμένη είχε νιώσει στη σκηνή με το βούτυρο· την πιο περιβόητη σε ολόκληρη την ιστορία του κινηματογράφου. Μια σκηνή που δεν ήταν στο αρχικό σενάριο και γυρίστηκε χωρίς τη συγκατάθεση της 19χρονης τότε ηθοποιού. «Έκλαιγα στα αλήθεια, ένιωσα λίγο σαν να με βίαζαν μαζί ο Μάρλον και ο Μπερτολούτσι. Ευτυχώς γυρίστηκε μία φορά».
Το ερωτικό δράμα “Last Tango in Paris”, του Ιταλού σκηνοθέτη Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, κυκλοφόρησε το 1972. Αφορά την ιστορία μιας σχέσης μεταξύ ενός μεσήλικα άνδρα, του Πολ, και μιας νεαρής γυναίκας, της Ζαν, σε ένα διαμέρισμα στο Παρίσι. Η ταινία απαγορεύτηκε σε ορισμένες χώρες, ωστόσο σημείωσε επιτυχία. Μόνο στις ΗΠΑ, κέρδισε περίπου 36 εκατομμύρια δολάρια. Στη Γαλλία, δε, το κοινό έκανε ουρές γύρω από το τετράγωνο, περιμένοντας ακόμα και δύο ώρες για ένα εισιτήριο, όπως αναφέρει το σχετικό δημοσίευμα του ΒBC.
Επιτυχία γνώρισε και ο Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, που είδε την καριέρα του να απογειώνεται, και τόσο ο ίδιος όσο και ο πρωταγωνιστής Μάρλον Μπράντο, βρέθηκαν υποψήφιοι για βραβείο Όσκαρ. Ο ηθοποιός δε, εισέπραξε περίπου 3 εκατομμύρια δολάρια από την ταινία, παίρνοντας μερίδιο από τα συνολικά κέρδη. Στον αντίποδα, η Μαρία Σνάιντερ δεν βρέθηκε υποψήφια για Όσκαρ και από την ταινία πήρε μόλις 4.000 δολάρια. Όμως αυτά είναι τίποτα μπροστά στα όσα ακολούθησαν.
Για χρόνια, μετά την κυκλοφορία της ταινίας, πάλευε με τον εθισμό στα ναρκωτικά και την ψυχική της υγεία. Για την Μαρία Σνάιντερ, η σκηνή με το βούτυρο ήταν μια πραγματικά τραυματική εμπειρία που την είχε στοιχειώσει, και το γεγονός πως η ταινία είχε καταφέρει να κάνει επιτυχία, ήταν αυτό που τη διέλυσε ολοκληρωτικά.
Το τι πραγματικά συνέβη στην Μαρία Σνάιντερ, παρουσιάζει η ταινία “Being Maria”, η οποία αφηγείται την ιστορία της, αλλά και το παρασκηνίο που υπήρχε στη δημιουργία του “Last Tango in Paris”. Πρωταγωνιστές είναι οι Ματ Ντίλον ως Μάρλον Μπράντο και Αναμαρία Βαρτολομέι ως Μαρία Σνάιντερ, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες της Τζέσικα Παλούντ, η οποία βασίστηκε στα απομνημονεύματα της δημοσιογράφου και ξαδέρφης της Σνάιντερ, Βανέσα.
Ο Ματ Ντίλον μίλησε στο ΒBC για την ταινία εξηγώντας αρχικά πως «έχουν περάσει πενήντα χρόνια από τότε που γυρίστηκε η ταινία. Ήταν μια άλλη εποχή, αλλά είναι πολύ σημαντικό να το δούμε τώρα από διαφορετική οπτική γωνία».
Το “Being Maria” εξερευνά και το υπόβαθρο της Σνάιντερ. Πατέρας της ο διάσημος Γάλλος ηθοποιός Ντανιέλ Ζελέν και μητέρα της ένα μοντέλο από τη Ρουμανία. Τον Ζελέν τον συνάντησε πρώτη φορά ως έφηβη, όπου τη μύησε στα σκηνικά ταινιών. Το “Last Tango in Paris” ήταν ο πρώτος πρωταγωνιστικός της ρόλος, για τον οποίο είχε δηλώσει στην ίδια συνέντευξη του 2007, πως την έπεισαν να τον πάρει αντί να πρωταγωνιστήσει σε μια ταινία με τον Γάλλο αστέρα του κινηματογράφου Αλέν Ντελόν. «Είχα ένα κακό κακό προαίσθημα για όλα αυτά», είπε, αλλά το πρακτορείο της δεν μπορούσε να αρνηθεί να συνεργαστεί με τον Μάρλον Μπράντο, έναν από τους μεγαλύτερους αστέρες του κινηματογράφου του 20ού αιώνα.
Θυμήθηκε, επίσης, τί συνέβη την ημέρα των γυρισμάτων για την περιβόητη σκηνή, όπου ουσιαστικά ο χαρακτήρας της βιάζεται από τον Μπράντο, χρησιμοποιώντας βούτυρο ως λιπαντικό. «Αυτή η σκηνή δεν ήταν στο αρχικό σενάριο. Η ιδέα ήταν του Μάρλον. Μου το ανακοίνωσαν λίγο πριν τη γυρίσουμε. Ένιωσα θυμωμένη, ταπεινωμένη και για να είμαι ειλικρινής, ένιωσα λίγο βιασμένη, τόσο από τον Μάρλον όσο και από τον Μπερτολούτσι. Μετά το τέλος της σκηνής, ο Μάρλον δεν με παρηγόρησε καθόλου, ούτε συγγνώμη ζήτησε. Είπε μάλιστα “Μαρία, μην ανησυχείς, είναι απλώς μια ταινία”. Αλλά όσο κι αν αυτό που συνέβη δεν ήταν αληθινό, εγώ έκλαιγα στα αλήθεια».
Αργότερα, ο Μπερτολούτσι είπε πως έκρυψε από τη Μαρία Σνάιντερ λεπτομέρειες για την σκηνή, γιατί ήθελε την αντίδρασή της ως κορίτσι και όχι ως ηθοποιός.
Η Μαρία Σνάιντερ αντιμετώπισε τη φήμη που κατέκτησε με τον χειρότερο τρόπο. Έλεγε σε συνεντεύξεις μετά την κυκλοφορία της ταινίας, πως είχε κοιμηθεί με 50 άνδρες και 20 γυναίκες και πως είχε δοκιμάσει ηρωίνη, επειδή όπως εξήγησε αργότερα, την έβλεπαν ως «σύμβολο του σεξ». Ο φόβος την καθοδηγούσε από την ξαφνική αναγνωρισιμότητα.«Δεν είχα σωματοφύλακες όπως σήμερα. Ο κόσμος νόμιζε ότι ήμουν σαν τον χαρακτήρα μου και έφτιαχνα ιστορίες για τον Τύπο, αλλά δεν ήμουν εγώ. Είχα τρελαθεί, ξεκίνησα τα ναρκωτικά ως απόδραση από την πραγματικότητα. Ήταν η δεκαετία του ’70 και εκείνη την εποχή, όλα ήταν εντάξει».
Με τη σειρά της η Τζέσικα Παλούντ είπε στο BBC ότι η αναπαράσταση της σκηνής του βιασμού «δεν θα μπορούσε να λείπει» στο "Being Maria", αλλά αυτή τη φορά, το κοινό βλέπει τα γεγονότα από την οπτική γωνία της Σνάιντερ. «Δεν μπορούσα να αποφύγω τη λήψη αυτής της σκηνής γιατί ήταν η ίδια η στιγμή που η ζωή της αλλάζει τελείως. Όλα πάνε στραβά από εκεί. Ήταν σημαντικό να υπάρχει η σκηνή από τη σκοπιά της, στο σώμα της, στο βλέμμα της, αυτό που πέρασε και το γεγονός ότι υπήρχαν μάρτυρες. Η Μαρία δεχόταν επίθεση παρουσία όλου του συνεργείου, που παρατηρούσε και δεν αντιδρούσε».
Η Μαρία Σνάιντερ, παρόλο που έκανε περίπου 50 ταινίες κατά τη διάρκεια της καριέρας της (συμπεριλαμβανομένης της επιτυχημένης ταινίας του 1975 "The Passenger", με συμπρωταγωνιστή τον Τζακ Νίκολσον), το “Last Tango in Paris” ήταν η μοναδική για την οποία την ρωτούσαν όλοι. «Το δυσάρεστο είναι πως η Μαρία Σνάιντερ έδωσε μια απίστευτη ερμηνεία σε εκείνη την ταινία και μπορούσες να δεις πώς η καριέρα της θα μπορούσε να είχε πάρει διαφορετικό δρόμο», λέει ο Ματ Ντίλον. «Αλλά είχε ήδη τόσες πολλές επιθέσεις εναντίον της. Την εγκατέλειψαν οι γονείς της και μετά την εγκατέλειψαν οι άνθρωποι με τους οποίους συνεργαζόταν. Νομίζω ότι αυτή η εγκατάλειψη την ακολούθησε σε όλη της τη ζωή».
