Από μπάλες του τένις, σε κομψά έπιπλα: Η σχεδιάστρια που πηγαίνει τη δημιουργικότητα σε άλλο επίπεδο
JTeam
19 Σεπτεμβρίου 2024
Περίπου 300 εκατομμύρια μπάλες του τένις παράγονται κάθε χρόνο και σχεδόν όλες καταλήγουν σε χωματερές. Όλες αυτές οι μπάλες χρειάζονται 400 χρόνια για να αποσυντεθούν. Ο κύκλος ζωής μιας μπάλας τένις ανέρχεται σε εννέα παιχνίδια, ανάλογα με το επίπεδο. Ωστόσο, ακόμα κι αν δεν χρησιμοποιούνται και παραμένουν στο κουτί, πάλι θα κατευθυνθούν στα σκουπίδια, καθώς το αέριο που υπάρχει μέσα τις καταστρέφει με τον καιρό.
Σε όλα τα παραπάνω, άρχισε να βλέπει σπουδαίες σχεδιαστικές δυνατότητες η σχεδιάστρια Ματίλντι Γουίτοκ, από το Βέλγιο. Μιλώντας στο CNN, εκμυστηρεύτηκε ότι άρχισε να σκέφτεται πώς θα χρησιμοποιήσει τον αθλητικό εξοπλισμό για να τον μετατρέψει σε τέχνη, όταν σπούδαζε στη σχολή Central Saint Martins στο Λονδίνο. «Με ενδιέφερε πραγματικά ο οικολογικός σχεδιασμός και συνειδητοποίησα ότι ήταν πάντα πολύ περίπλοκο να παρακολουθείς την ιστορία των υλικών. Ποτέ δεν ξέρεις από πού προέρχονται ή πώς έχουν υποστεί επεξεργασία. Θύμωσα πολύ με αυτό». Σήμερα, διαμορφώνει κατά παραγγελία έπιπλα από πεταμένες μπάλες του τένις.
H σχεδιάστρια έπαιζε από μικρή τένις, οπότε γνωρίζει τη διαδικασία κατασκευής μιας μπάλας, αλλά και τη διάρκειά της ζωής της. Σήμερα, για τις δημιουργίες της λαμβάνει όλα τα υλικά μέσω δωρεών από συλλόγους τένις. Ξεκίνησε από χαμηλά και πλέον συνεργάζεται με την Ομοσπονδία της Βαλλονίας στις Βρυξέλλες, η οποία της έχει προσφέρει ολόκληρο το απόθεμά της — περίπου 100.000.
Η Ματίλντι δημιουργεί κυρίως ιδιαίτερες σεζλόνγκ ή μοντέρνους πάγκους. Χρειάζεται τρεις με τέσσερις εβδομάδες για να φτιάξει μόνο μία σεζλόνγκ, την οποία πουλάει για σχεδόν 3.000 δολάρια. Δεδομένου ότι δημιουργεί έπιπλα κατά παραγγελία, κάθε μπάλα που χρησιμοποιεί κόβεται και βάφεται στο χέρι, με χρώματα που διαλέγονται από ή για τον πελάτη. Ό,τι φτιάχνει δεν περιέχει μαξιλάρια, εκτός από την επένδυση με 500 ή και περισσότερες μπάλες του τένις.
Η Ματίλντι Γουίτοκ είναι μια οικολογική σχεδιάστρια. Εκτός από τη δημιουργία, θέλει να γνωρίζει πώς καταστρέφονται τα κομμάτια της. «Ο οικολογικός σχεδιασμός έχει να κάνει με την κυκλικότητα. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις εξαιρετικά υλικά που έχουν χαμηλές εκπομπές άνθρακα ή ανακυκλώνονται, αλλά πρέπει να σκέφτεσαι τον τελικό κύκλο. Εάν δεν είναι κύκλος και αν δεν μπορείς να επαναχρησιμοποιήσεις (τα στοιχεία) σε κάτι άλλο, δεν είναι οικολογικός σχεδιασμός. Είναι ακόμα χειρότερο, γιατί είναι νέα υλικά».
Ένα έπιπλο δεν μπορεί να «ζει» για πάντα. Γι΄αυτό, η στο τέλος της ζωής των επίπλων της, η Γουίτοκ μπορεί να αποσυναρμολογήσει τις εκατοντάδες μπάλες του τένις για ανακύκλωση, όπου το θάμα καίγεται και το λάστιχο θρυμματίζεται για να φτιάξει χαλάκια παιδικής χαράς.
