Ποιος θα έλεγε όχι σε μία αύξηση; Κανείς, μάλλον. Το πρόβλημα είναι πως, τις περισσότερες φορές, χρειάζεται να τη ζητήσουμε – οι εργοδότες δύσκολα την προσφέρουν. Φοβόμαστε όμως να πλησιάσουμε τον προϊστάμενό μας και να διεκδικήσουμε περισσότερα χρήματα. Η γλώσσα μας γίνεται κόμπος και ξέρουμε καλά ότι χωρίς αυτοπεποίθηση, δε θα τα καταφέρουμε.
Οι επιτυχημένες διαπραγματεύσεις έχουν ένα κοινό: Την κατάλληλη επιλογή λέξεων. Παρακάτω λοιπόν, θα δούμε ποιες φράσεις είναι καλό να αποφύγουμε, αν θέλουμε να προχωρήσουμε μπροστά στη δουλειά.
«Περισσότερα χρήματα»
Είναι προτιμότερο να μιλήσουμε με αριθμούς και να δώσουμε ένα εύρος στον εργοδότη μας, με αυξήσεις που πιστεύουμε ότι αξίζουμε. Όσο πιο ξεκάθαρα μιλήσουμε, τόσο πιθανότερο είναι να φτάσουμε στον στόχο.
«Ήλπιζα να…»
Μεγάλο όχι, για τους ίδιους ακριβώς λόγους με την παραπάνω φράση. Είναι προτιμότερο να πούμε το εξής: «Από την εμπειρία μου και έχοντας γνώση της αξίας της στην αγορά, θεωρώ ότι…». Θα πάμε προετοιμασμένοι και θα είμαστε έτοιμοι να πείσουμε έχοντας στοιχεία στα χέρια μας, κι όχι κάνοντας εικασίες.
«Θέλω αύξηση, αλλιώς…»
Αλλιώς, τι; Με επιθετικότητα και αλαζονεία, κανείς δεν κατάφερε τίποτα. Δεν έχει νόημα να απειλήσουμε τους διευθυντές μας με παραίτηση και συνεργασία με ανταγωνιστική εταιρεία – κανείς δεν είναι αναντικατάστατος και θα πρέπει να το έχουμε στο μυαλό μας.
«Ευχαριστώ, όπως και να ‘χει»
Γιατί να ευχαριστήσουμε, αν δεν πάρουμε την αύξηση, τελικά; Αν μας το αρνηθούν, μπορούμε να ξανακάνουμε την ίδια συζήτηση στο μέλλον – το θέμα είναι να μην απογοητευόμαστε. Μπορούμε όμως να ρωτήσουμε πώς θα μπορέσουμε να βελτιωθούμε, για να διεκδικήσουμε μεγαλύτερο μισθό.
