Γυρνάς σπίτι αργά το βράδυ μετά από μια αφόρητα κουραστική ημέρα. Στην πόρτα σε περιμένει ο αγαπημένος σου φίλος κουνώντας την ουρά του με τέτοιο ρυθμό που νομίζεις ότι θα σπάσει. Πιστεύεις ότι με αυτόν τρόπο σου δείχνει πόσο ενθουσιασμένος και χαρούμενος είναι.
Όμως, οι επιστήμονες εξακολουθούν να μην καταλαβαίνουν ακριβώς γιατί οι σκύλοι κουνούν την ουρά τους. Σε μια νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Biology Letters, οι ερευνητές φαίνεται πως κατέληξαν στο εξής συμπέρασμα: Οι άνθρωποι πιθανότατα τροποποίησαν το κούνημα της ουράς των σκύλων χωρίς να το συνειδητοποιήσουν. Και αυτό το συμπέρασμα, σίγουρα ανατρέπει όσα πιστεύαμε.
Η Τέιλορ Χέρς, συν-συγγραφέας της έρευνας, σημειώνει πως παρά το γεγονός ότι οι επιστήμονες δεν μπορούν να ερευνήσουν τη σχέση σκύλου-ανθρώπου από τα αρχικά χρόνια, έχουν τη δυνατότητα να εξετάσουν τη συμπεριφορά των σκύλων σήμερα σε συνδυασμό με την ανθρώπινη συμπεριφορά, ώστε να κατανοήσουν πώς έμοιαζε κάποτε η διαδικασία της εξημέρωσης.
Τα δύο σενάρια
Αν και οι συγγραφείς της μελέτης δεν είναι σε θέση να εξάγουν οριστικά αποτελέσματα, προτείνουν ως επικρατέστερα δύο σενάρια. Το πρώτο σενάριο, αφορά στο «σύνδρομο της εξημέρωσης», όπου αναφέρεται πως το κούνημα της ουράς μπορεί να είναι αποτέλεσμα ανθρώπινης παρέμβασης. Οι ερευνητές, σε αυτή την περίπτωση, έλαβαν υπόψη τους μελέτη που διεξήχθη σε αλεπούδες, οι οποίες εκτράφηκαν ώστε να γίνονται όλο και πιο ήμερες και υπάκουες επί 40 γενιές.
Ως δεύτερη υπόθεση, παρουσιάζεται το γεγονός ότι το κούνημα της ουράς των σκύλων μπορεί να ήταν ένας από τους στόχους της διαδικασίας εξημέρωσης. Σε αυτή την περίπτωση, οι ερευνητές υποθέτουν ότι το κούνημα της ουράς των σκύλων έκανε τους ανθρώπους ευτυχισμένους, οπότε οι άνθρωποι έτειναν να επιλέγουν αυτό το χαρακτηριστικό καθώς συνδέθηκε με τη φιλικότητα προς εκείνους. Το κούνημα της ουράς είναι ρυθμικό, και προηγούμενες μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι κάθε ρυθμός μπορεί να πυροδοτήσει εγκεφαλική δραστηριότητα που βοηθά τους ανθρώπους να αισθάνονται χαρούμενοι.
Αυτό που αξίζει να σημειωθεί, πάντως, είναι πως οι συγγραφείς της έρευνας κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αυτές οι υποθέσεις δεν υποστηρίζονται, μέχρι σήμερα, από ισχυρά στοιχεία.