Οι ναοί του κρέατος στην Αθήνα είναι λίγοι και συγκεκριμένοι. Ακόμα λιγότεροι είναι αυτοί που ξέρει και εμπιστεύεται η πόλη. Όπως το «Γίδι» στη Μεταμόρφωση.
Ο Βασίλης Ακρίβος, ο ιδιοκτήτης των «Ψάριστον», «Αιόλου 68», του "Salty Bone" στη Σαντορίνη και του delicatessen Umami Tales, μάς περίμενε από νωρίς για να δούμε το μαγαζί πριν ξεκινήσει να υποδέχεται τους πεινασμένους πελάτες του. Η διαδικασία εξάλλου ξεκινά από νωρίς. Ανάβουν οι φωτιές, το αντικριστό μπαίνει στη σούβλα, μέσα στην κουζίνα κόβονται κρέατα και ετοιμάζονται τα ορεκτικά.
Ο χώρος είναι αρκετά μεγάλος, με έναν ειδυλλιακό κήπο, με το Γιδόμπαρό του στην άκρη (γιατί εδώ θα πιεις και τα ποτάκια σου) ενώ ο εσωτερικός χώρος συνδυάζει την παράδοση με τη μοντέρνα, clean αισθητική. Κοινώς, απευθύνεται σε όλους. Νιώθεις ότι δεν είναι τόσο ένα εστιατόριο, όσο ένα μεγάλο σπίτι φίλων που έχουν βάλει μπρος για μπάρμπεκιου και σε περιμένουν να έρθεις με την παρέα σου.
Εδώ τα πρώτα έχουν ενδιαφέρον. Θα φας τυρί βουτυράτο, πατάτες ρακλέτ, ταλαγάνι με αυγό ποσέ και βινεγκρέτ αλλά και κλασικές σαλάτες. Αν δεν θες κάτι σε κλασικό, μην παραλείψεις να παραγγείλεις την περίφημη σουβλακοσαλάτα, με χοιρινό, ντομάτα, κρεμμύδι και τζατζίκι. Όπως λέει η λέξη, το σουβλάκι σου απλωμένο σαν σαλάτα.
Το καλό με το Γίδι είναι ότι απευθύνεται σε όλα τα (κρεατοφαγικά) γούστα. Οι πιο παραδοσιακοί θα τιμήσουν σίγουρα το κοντοσούβλι, το φρυγαδέλι, τα αρνίσια έντερα και το αντικριστό, αλλά οι πιο γκουρμέ θα πουν σίγουρα ναι στο ταρτάρ, το προσούτο προβατίνας ή την πίτσα προβατίνας. Με μαγιονέζα αβοκάντο, φράουλες και πίκλες κρεμμυδιού.
Εγώ ξεχώρισα σίγουρα το λουκάνικο και το ταρτάρ, ίσως επειδή δεν περίμενα να τα βρω στο Γίδι. Όπως και το ψωμί, στο οποίο δεν δίνουμε τη δέουσα σημασία ενώ θα έπρεπε. Η ποικιλία των κρασιών είναι πολύ μεγάλη, πράγμα που θα διαπιστώσεις όταν δεις την κάβα στον χώρο του μαγαζιού. Και είναι αυτό που συμπληρώνει ιδανικά ένα γεύμα υψηλής κρεατοφαγίας.
Τατοίου 17, Μεταμόρφωση
