Οι γυναίκες που έχασαν τη ζωή τους μόνο μες στο 2021 στην Ελλάδα, είναι πλέον 17. Την προηγούμενη εβδομάδα, μέσα σε πέντε μέρες δύο γυναίκες δολοφονήθηκαν από τους συζύγους τους, συμπληρώνοντας τον τρομακτικό αριθμό που αποτελεί την πιο σκληρή πραγματικότητα στη χώρα μας.
Ο Guardian προχώρησε σε ένα εκτενές αφιέρωμα, μιλώντας μεταξύ άλλων για την ανάγκη αυστηροποίησης των ποινών από την ελληνική κυβέρνηση προκειμένου να αντιμετωπιστεί η αύξηση του φαινομένου. Ο νέος ποινικός κώδικας ορίζει πως η γυναικοκτονία θα τιμωρείται πλέον με την αυστηρότερη των ποινών, την ισόβια κάθειρξη και οι δυνάμεις της κυβέρνησης θα επικεντρωθούν στις πολιτικές εκείνες που θα αντιμετωπίζουν προληπτικά το φαινόμενο της γυναικοκτονίας.
Μάλιστα, αναμένεται από το υπουργείο Δικαιοσύνης να συγκροτηθεί ειδική επιτροπή με αντικείμενο τη μελέτη ενός νομοθετικού πλαισίου για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας. Όπως επισημαίνεται στο άρθρο του Guardian, το Σάββατο οι αστυνομικές αρχές απέφυγαν τη 18η γυναικοκτονία αφού κατάφεραν να σώσουν μια γυναίκα κυριολεκτικά μέσα από τα χέρια του συζύγου της, ο οποίος της είχε επιτεθεί με μαχαίρι μπροστά στα μάτια του ανήλικου παιδιού τους. Ο δράστης όταν έφθασαν οι αστυνομικοί στο σημείο άρχισε να αυτοτραυματίζεται, αλλά οι αστυνομικοί κατάφεραν να τον ακινητοποιήσουν και να τον συλλάβουν.
Αυτό που έχει σημασία και πρέπει να γίνει αντιληπτό για μία ακόμη φορά είναι ότι καμία γυναίκα και κανένα κορίτσι δεν δολοφονείται σε φωνή παθητική. Η προσοχή θα έπρεπε να στρέφεται πρώτα στον θύτη κι έπειτα στο θύμα. Η πράξη αφαίρεσης της ζωής μιας γυναίκας έχει όνομα και τελείται από κάποιο υποκείμενο.Ονομάζεται γυναικοκτονία και διαπράττεται τις περισσότερες φορές, από έναν άνδρα του οικείου της περιβάλλοντος, με τον οποίο είχε συγγενική ή ερωτική σχέση.
Η φεμινίστρια και ακτιβίστρια κοινωνιολόγος Diana E. H. Russel εισήγαγε πρώτη τον όρο γυναικοκτονία (femicide) το 1976, εξηγώντας πως πρόκειται για ένα φαινόμενο, κατά το οποίο γυναίκες δολοφονούνται από άνδρες, επειδή είναι γυναίκες. Ο όρος, αν και προτάθηκε από την ακτιβίστρια κοινωνιολόγο, δεν χρησιμοποιήθηκε στο δημόσιο λόγο ενώ ανάλογοι όροι όπως παιδοκτονία, αδελφοκτονία ή συζυγοκτονία φαίνεται ότι αρχίζουν να έχουν περισσότερη ισχύ ως λιγότερο δηκτικοί.
Μετά από 45 χρόνια, η χρήση του όρου «γυναικοκτονία», γίνεται πιο γνωστή στην Ελλάδα και αποκτά φωνή κατά τη διάρκεια μιας χρονιάς που το φαινόμενο μοιάζει να είναι σε έξαρση. Είναι όμως, πράγματι τώρα, σε έξαρση οι γυναικοκτονίες ή ήταν πάντα εκεί και απλά συγκαλύπτονταν από προϋπάρχουσες έννοιες; Πίσω από στυγνές δολοφονίες γυναικών που βαφτίζονταν ως «εγκλήματα πάθους» ή εγκλήματα που έγιναν «διά λόγους τιμής», δίνοντας ελαφρυντικά στους «απατημένους» και «προδομένους» θύτες;
Οι γυναικοκτονίες είναι σε ανησυχητικά υψηλά επίπεδα στην Ελλάδα και η προσοχή είναι ξανά στραμμένη εδώ. Τον Νοέμβριο, η βρετανική εφημερίδα είχε κάνει ένα ακόμη αφιέρωμα με αφορμή τις τραγικές εξελίξεις στη χώρα μας μέσα από charts και φωτογραφίες από διαδηλώσεις, αποτυπώνοντας τη σοβαρότητα της κατάστασης.
Μπορείτε να διαβάσετε εδώ το πρόσφατο άρθρο του Guardian για τις γυναικοκτονίες που έχουν συγκλονίσει την Ελλάδα μέσα στο 2021.
Για περισσότερα σχετικά άρθρα γύρω από τις γυναικοκτονίες, επισκεφθείτε το #gazzettaforHer.
Δείτε ακόμη:
Σε πολλές χώρες τα κορίτσια έχουν λιγότερα δικαιώματα στη μόρφωση από τα αγόρια, προκειμένου να μην έχουν τις ίδιες απαιτήσεις στο μέλλον.
Οι γυναίκες μπορεί να μην έχουν ελευθερία λόγου αν η γνώμη τους θεωρείται λιγότερο σημαντική από των αρσενικών.
Μία στις τρεις γυναίκες θα κακοποιηθεί κάποια στιγμή στη ζωή της, πιθανότατα από κάποιο συγγενικό πρόσωπο.
Παράλληλα με το να διατρέχουν κίνδυνο παρενόχλησης, οι γυναίκες συχνά ωθούνται να υποβάλλονται σε αισθητικές επεμβάσεις για να είναι αρεστές.
Σε πολλές χώρες και κοινωνίες, οι γυναίκες δεν επιτρέπεται να έχουν τον έλεγχο του ίδιου τους του κορμιού.
Οι γυναίκες δεν έχουν πρόσβαση στη μόρφωση και την εργασία. Περίπου 155 χώρες έχουν τουλάχιστον ένα νόμο που τους τα απαγορεύει.
Οι γυναίκες είναι πιθανό να κερδίζουν λιγότερα από έναν άντρα που κάνει ακριβώς το ίδιο επάγγελμα.
