Ο Μάρκος Σεφερλής έκανε άλλη μία σειρά για σεξισμό, ομοφοβία και ρατσισμό. Αχα, κακό ε;
Κλέλια Φατούρου
4 Απριλίου 2022
Σε περίπτωση που δεν είχα αντιμετωπίσει αρκετό ρατσισμό για το βαπτιστικό μου όνομα (Χαρίκλεια), ήρθε το "Super Mammy" να με αποτελειώσει. Η νέα σειρά του Μάρκου Σεφερλή προσγειώθηκε χτες το βράδυ στον Ant1 (εννοείται στο prime zone) και ακόμα δεν μπορώ να βρω τα λόγια για να περιγράψω αυτό που είδα. Όσο άντεξα να δω, δηλαδή.
Μετά από ένα τριήμερο ταξίδι στο Βερολίνο και μερικές επισκέψεις σε μουσεία, εκθέσεις, δρόμους χωρίς σκουπίδια και αδέσποτα, επέστρεψα στην αγαπημένη μου, ηλιόλουστη πόλη. Έβαλα δύο πλυντήρια, έκανα ένα μπάνιο, και πέρασα το υπόλοιπο της Κυριακής κάνοντας catch up σε σειρές που είχα αφήσει. Ήξερα ότι έχει Μάρκο Σεφερλή στην τηλεόραση και ότι υποδύεται μία γυναίκα, στην οποία μάλιστα έχει δώσει το όνομα της μητέρας του, ως φόρο τιμής.
Λίγο μετά έμαθα ότι το Super Mammy βασίζεται στην ιρλανδική σειρά Mrs. Brown's Boys του BBC Scotland, με τον δημιουργό Brendan Caroll να υποδύεται την κυρία Brown. Ακολουθεί ένα format δηλαδή, το οποίο επίσης παρακολούθησα για λίγο και δεν μπορώ να πω ότι γέλασα. Είναι πολύ καλύτερο από τα 10 λεπτά του Super Mammy; Oh yes, it is.
Για να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς με τους εαυτούς μας, τα μικρά trailers της σειράς μας προετοίμαζαν για το βράδυ της Κυριακής. Δεν είναι δηλαδή ότι μας έταξε καλή κωμωδία και το αποτέλεσμα μας τάραξε. Ξέραμε ότι θα δούμε ένα γκέι ζευγάρι, με τον τρόπο που θα προκαλούσε γέλιο στους άντρες παλαιάς κοπής. Ξέραμε ότι θα δούμε τα γνωστά λογοπαίγνια που συνοδεύονται από το αντίστοιχο οπτικό βοήθημα. «Πίνω νερό στο όνομα της πεθεράς μου» και πράγματι πίνει νερό από ποτήρι, σε περίπτωση που δεν ξέρουμε τι σημαίνει αυτό το γνωμικό.
Αλλά επειδή η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία, ήλπιζα ότι ο Μάρκος Σεφερλής θα έκανε μία κάποια προσπάθεια να προσαρμοστεί στο 2022 και να αποφύγει τα μηνύσιμα αστεία. Μωρέ θα ήθελα μια φορά να μην δω παππού στα τελευταία του, που του βάζουν θερμόμετρο πάνω στο οποίο κάθεται, αστεία για τις γυναίκες που βγαίνουν με άντρες, αστεία για τους γκέι, αστεία για τους χοντρούς, αστεία για το μήκος του πέους. Τελικά το Super Mammy ήταν όλα αυτά και μάλιστα στο πρώτα λεπτά του πρώτου επεισοδίου.
Ο καλλιτέχνης φροντίζει να μας ενημερώσει ότι «η βότκα που πίνουν οι γυναίκες είναι λιπαντικό και ο λόγος που κατεβαίνει το βρακί στο ραντεβού». Ότι τον βιαστή τον κυνηγάμε, ότι τον επιδειξία τον συγχαίρουμε και ότι οι γκέι έχουν πάντα ως prop μία βεντάλια, αλλιώς δεν είναι γκέι. Πέρα από το προφανές του περιεχομένου, το Super Mammy είναι μία πάρα πολύ κακά εκτελεσμένη σειρά. Υποτίθεται έχει live κοινό και τα γέλια είναι κονσέρβα, το πλατό είναι μάλλον το ίδιο με εκείνο των Kardasians, οι αντιδράσεις των ηθοποιών είναι άβολες ενώ δεν είναι live και γενικώς υπάρχει μία ανεξήγητη παρακμή, σε όλα τα επίπεδα.
Οι αντιδράσεις στα social media
Είναι προφανές ότι ο Μάρκος Σεφερλής έχει ένα τεράστιο κοινό που τον ακολουθεί, κάνει sold out τις παραστάσεις του, του χαρίζει τηλεθέαση και δηλώνει ότι περνάει καλά με τα δημιουργήματά του. Δεν θα κρίνω εγώ ή κανείς άλλος, την αίσθηση του χιούμορ των ανθρώπων και τα ερεθίσματα με τα οποία μεγαλώνουν. Μπορείς να γελάς με τούμπες, με υπερβολικές εκφράσεις προσώπου, με έναν άντρα που υποδύεται μία γιαγιά. Μπορείς να γελάς με ένα αποτυχημένο λογοπαίγνιο και να μην έχεις ανάγκη ένα περίτεχνο αστείο και ένα ακόμα καλύτερο delivery.
Αυτό όμως που μπορώ να κρίνω και, ευτυχώς, η πλειοψηφία του κοινού σήμερα, είναι ότι δεν είναι απλά αναχρονιστικό το να διαιωνίζεις στερεότυπα. Δεν είναι απλά κακό boomer χιούμορ. Αυτό είναι το λιγότερο και είναι επικίνδυνο να μένουμε στο «επειδή δεν γελάτε, δεν σημαίνει ότι δεν είναι καλό».
Η εξέλιξη της κοινωνίας μας υπαγορεύει να πετάξουμε από πάνω μας οτιδήποτε χλευάζει, υποτιμά και περιθωριοποιεί τις κοινωνικές ομάδες που παλεύουν επί χρόνια για τα δικαιώματά τους.
Όπως έγραψε και κάποιος στο Twitter: «Υποθετική ιστορία. Έβλεπα τη μαμά μου και τον μπαμπά μου να γελάνε με τις καρικατούρες των gay του Σεφερλή, και έλεγε ο πατέρας μου "ρε τις αδελφάρες" κι εγώ ένιωθα μέσα μου πόνο και θλίψη γιατί τους έβλεπα να γελούν με αυτό που είμαι». Αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος που είναι θα έπρεπε να απαγορεύεται η αναδημοσίευση εικόνων που παρουσιάζουν τους ανθρώπους ως καρικατούρες.
«Κάποτε γελούσαμε με τους γκέι, τις γυναίκες που βγαίνουν πολλά ραντεβού και βάφονται έντονα. Γιατί μας πειράζει σήμερα;». Γιατί βάλαμε το μυαλό μας να δουλέψει και είδαμε ότι άνθρωποι αυτοκτονούν επειδή δέχονται bullying.
Γονείς αυτοκτονούν επειδή δεν αντέχουν τον γείτονα που θα τους πει «ο γιος σου αδερφάρα;». Ίσως επειδή αποφασίσαμε από κοινού ότι ο επιδειξίας που σε ακολουθεί μέχρι το σπίτι με το πέος έξω, πρέπει να συλληφθεί. Επειδή η βότκα που σε κάνει να χάσεις τις αισθήσεις σου, μπορεί να είναι ο λόγος που πέφτεις θύμα ομαδικού βιασμού. Επειδή το σέξι ντύσιμο δεν είναι πρόσκληση για σεξ, αλλά ούτε και για (δεν θα το πιστέψετε) βιασμό.
Χαίρομαι πολύ που οι χρήστες του Twitter θέλουν να καταγγείλουν στο ραδιοτηλεοπτικό συμβούλιο αυτή τη σειρά. Χαίρομαι που το κοινό αντιλαμβάνεται ότι πρόκειται για επικίνδυνη διαιώνιση στερεοτύπων και όχι αστεία με τα οποία θα γελάσουμε. Θέλω να πιστεύω ότι αυτό το δημιούργημα δεν θα έχει συνέχεια (αν και κάποιος είδε το επεισόδιο και είπε «να περάσει»). Θέλω να πιστεύω ότι είναι λίγοι οι άνθρωποι που θα δείξουν στα παιδιά τους αυτή τη σειρά και θα τα προτρέψουν να γελάσουν, χωρίς να τους εξηγήσουν την επικινδυνότητά της. Θέλω να πιστεύω ότι έχει έρθει το τέλος των καλλιτεχνών που έχουν κάνει καριέρα με λάβαρο το bullying και την υποτίμηση των ανθρώπων. Θέλω να πιστεύω ότι όλοι χτες νιώσαμε την ίδια αμηχανία, μαζί με τάση για εμετό.
Όχι, δεν θέλω να αλλάξω κανάλι. Θέλω να αλλάξει η νοοτροπία.
