Η Alexandria Ocasio-Cortez μιλά για τον βιασμό της, τους άντρες που πρέπει να μιλήσουν για τις αμβλώσεις και την ελπίδα για Προεδρία (που σβήνει)
Κλέλια Φατούρου
7 Σεπτεμβρίου 2022
Η 32χρονη Γερουσιάστρια Alexandria Ocasio-Cortez είναι πολλά πράγματα. Είναι ίσως η πιο αναγνωρίσιμη πολιτικός των Η.Π.Α., είναι η γυναίκα που από bartender, μπήκε στο Καπιτώλιο, δεν είναι λευκή και συνεχίζει ακάθεκτη τον αγώνα της, παρά τις επιθέσεις μίσους από τους συναδέλφους της.
Φωτογραφίζεται για το GQ και μιλά για τον πολιτικό αγώνα της, για τις δεύτερες σκέψεις που κάνει και το πόσο εύκολο είναι να χάσει την ελπίδα της, για τον βιασμό που υπέστη πριν από 10 χρόνια αλλά και τη μέρα που αποφάσισε να μιλήσει για αυτό δημόσια.
«Τα πρώτα δύο χρόνια στη Washington, περπατούσα μέχρι τη δουλειά γιατί μένω πάρα πολύ κοντά. Μέχρι τη μέρα (6 Ιανουαρίου) όπου το εξαγριωμένο πλήθος από υποστηρικτές του Trump εισέβαλαν στο Καπιτώλιο και με έκαναν να πιστεύω ότι θα πεθάνω».
Μέχρι τότε, μόνο 3-4 δικοί της άνθρωποι γνώριζαν για τον βιασμό από τον τότε σύντροφό της, ο οποίος αργότερα αρνήθηκε τα πάντα. «Μέχρι τότε πίστευα ότι δεν θα μπορούσα να μιλήσω για αυτό επαρκώς». Τελικά το έκανε μέσω Instagram, αναφερόμενη στην επιλογή που είχε να κάνει έκτρωση, σε περίπτωση που ήταν έγκυος, και πλέον αντιλαμβάνεται ότι αυτή η τραυματική εμπειρία ήταν ο λόγος που την έκανε να ασχοληθεί με την πολιτική.
Στις 24 Ιουνίου, η μέρα που ανακοινώθηκε η ακύρωση του νόμου Roe v. Wade και οι αμβλώσεις έγιναν παράνομες, έγινε ένα με τον όχλο που είχε συγκεντρωθεί στο Καπιτώλιο. Μία γυναίκα την αγκάλιασε κλαίγοντας και της είπε πόσο πολύ φοβάται. Με αφορμή αυτή την επιστροφή στον Μεσαίωνα, η AOC τονίζει το πόσο σημαντικό είναι να μιλήσουν οι άντρες αυτή τη στιγμή. «Για κάθε γυναίκα που έκανε έκτρωση, υπάρχει ένας άντρας που επηρεάστηκε και απελευθερώθηκε από αυτή την πράξη. Αυτό που μπορεί να αλλάξει τα πράγματα και να φέρει την ελπίδα είναι οι άντρες που θα μιλήσουν».
Πιστεύει ότι υπάρχουν πάρα πολλοί καλοί άντρες εκεί έξω και δικαιολογεί απόλυτα την απόσταση που κρατούν από τόσο σοβαρά θέματα. «Ειδικά οι λευκοί άντρες, νομίζουν ότι παίρνουν χρόνο και προσοχή από τους ανθρώπους που έχουν βιώσει τις δυσκολίες. Έχουμε δει όμως τι γίνεται όταν οι άντρες παίρνουν τον λόγο. Οι άλλοι ακούνε». Πιστεύει επίσης ότι η σιωπή των ανδρών προέρχεται από την τοξική αρρενωπότητα και πώς δεν πρέπει να εκφράζουν τα συναισθήματά τους. «Και οι άντρες υποφέρουν από την πατριαρχία. Υπάρχει στίγμα όταν δείχνουν την ευάλωτη πλευρά τους».
Μία ιστορία που θα μπορούσε να είναι δακρύβρεχτη για ένα νέο κορίτσι από το Bronx, που δούλευε παραπάνω για να ενισχύσει την οικογένειά της, όσο ο πατέρας της πάλευε με τον καρκίνο. Που μεγάλωσε σε ένα οικογενειακό περιβάλλον με κατανόηση, αλλά της πήρε χρόνια για να αποτινάξει την εικόνα που είχε για το πώς πρέπει να είναι οι γυναίκες και ποια είναι η αξία τους.
Έχει δεχτεί επιθέσεις από άντρες και γυναίκες γερουσιαστές, από δεξιά και ακροδεξιά κόμματα, έχει δει τον εαυτό της σε anime όπου κάποιος τη δολοφονεί και δέχεται απειλές σε σταθερή βάση. Προσπαθεί να αποδείξει σε ανθρώπους πολύ μεγαλύτερης ηλικίας ότι ο σεβασμός υπάρχει, αλλά είναι επιτακτική η ανάγκη για εξέλιξη. Πιστεύει στην ανάγκη των μαζικών διαμαρτυριών και των κινημάτων, γιατί μόνο έτσι θα επέλθει η αλλαγή.
«Άλλοι μπορεί να με βλέπουν ως ένα πρόσωπο που ο κόσμος θαυμάζει, αλλά η καθημερινή μου εμπειρία εδώ είναι ότι είμαι κάποια που μισούν και προσπαθούν να με σκοτώσουν». Αν και όλοι τη βλέπουν ως το επόμενο πρόσωπο που θα μπορούσε να διεκδικήσει την Προεδρία στις εκλογές του 2024, μετά την απόσυρση του 81χρονου Sanders, εκείνη έχει χάσει την ελπίδα της.
«Υπάρχουν δύο πολύ οξύμωρες σκέψεις στο μυαλό μου. Η ακλόνητη πίστη μου ότι μπορούν να συμβούν τα πάντα. Ταυτόχρονα όμως βλέπω το πόσο μισούν τις γυναίκες σε αυτή τη χώρα. Ειδικά τις γυναίκες που δεν είναι λευκές. Με ρωτούν αν βλέπω τον εαυτό μου μελλοντικά ως Πρόεδρο, αλλά εγώ δεν ξέρω αν θα είμαι ζωντανή τον Σεπτέμβριο».
Κλείνει ωστόσο με μία κάποια αισιοδοξία, όταν η κουβέντα πηγαίνει στον αρραβωνιαστικό της, με τον οποίο μετρά σχεδόν μία δεκαετία και για το γαλλικό μπουλντόγκ τους. Εκτιμά το πόσο πολύ την έχει στηρίξει, αν και τη γνώρισε πολύ πριν γίνει Γερουσιάστρια, και νιώθει ότι έχει υπάρξει πολύ τυχερή με τους άντρες της ζωής της. Δεν κάνει εξάλλου όνειρα για το μέλλον.
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στο GQ Magazine