Ανησυχείς υπερβολικά για την υγεία σου; Ίσως μειώνεις χρόνια από τη ζωή σου, σύμφωνα με έρευνα

Όλοι ανησυχούμε για την υγεία μας. Και είναι απολύτως φυσιολογικό. Αλλά – όταν συμβαίνει σε υπερβολικό βαθμό, δεν μας κάνει καλό. Εκεί, κατέληξε μια νέα σουηδική μελέτη η οποία αποκάλυψε ότι οι άνθρωποι που ανησυχούν υπερβολικά για την υγεία τους, έχουν την τάση να πεθαίνουν νωρίτερα από τους ανθρώπους που δεν είναι τόσο αγχωμένοι για αυτό το θέμα.

Ναι, είναι περίεργο, αλλά αληθινό. Σύμφωνα με την έρευνα, οι υποχόνδριοι ίσως αντιμετωπίζουν διαταραχή άγχους ασθένειας, μια πάθηση ψυχικής υγείας που χαρακτηρίζεται από υπερβολική ανησυχία για την υγεία, παρά τα φυσιολογικά αποτελέσματα εξετάσεων που κάνουν.

ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

4 απλά βήματα για να αντιμετωπίσεις ό,τι σε φοβίζει

Τι έδειξε η έρευνα

Ερευνητές από τη Σουηδία παρακολούθησαν 42.000 άτομα για δύο δεκαετίες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, κατέληξαν στο ότι οι συμμετέχοντες με διαταραχή άγχους ασθένειας είχαν αυξημένο κίνδυνο θανάτου, και μπορεί να πέθαιναν μέχρι και πέντε χρόνια νωρίτερα συγκριτικά με εκείνους που ανησυχούσαν λιγότερο.

Τα άτομα με διαταραχή άγχους ασθένειας που πέθαιναν από φυσικά αίτια είχαν αυξημένη θνησιμότητα από καρδιαγγειακά και αναπνευστικά αίτια, ενώ η κύρια αιτία αφύσικου θανάτου ήταν η αυτοκτονία.

Η υπερβολική ανησυχία οδηγεί σε χρόνιο στρες

Οι ερευνητές κατέληξαν στο ότι η σχέση αυτή δεν μπορεί να εξηγηθεί από τον «φόβο της ανακάλυψης», δηλαδή το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι ανησυχούν τόσο πολύ για το αν θα αρρωστήσουν που αποφεύγουν να πάνε στον γιατρό, με κίνδυνο να καθυστερήσουν τη διάγνωση. Αντίθετα, σημείωσαν ότι τα αποτελέσματα είναι απόδειξη ότι η αέναεη κατάσταση ανησυχίας οδηγεί σε χρόνιο στρες, στη βασική δηλαδή αιτία προβλημάτων σωματικής υγείας.

Το στρες και το άγχος μπορούν να πυροδοτήσουν την απελευθέρωση χημικών ουσιών που έχουν ως αποτέλεσμα την αύξηση των επιπέδων φλεγμονής σε όλο το σώμα. Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο JAMA Psychiatry, καλύπτει «ένα σαφές κενό στη βιβλιογραφία», δήλωσε ο Ντέιβιντ Ματάιξ-Κολς του Ινστιτούτου Καρολίνσκα στη Σουηδία, ο οποίος είναι ο επικεφαλής της έρευνας.