«Πώς έλεγαν εκείνον τον νέο συνάδελφο;», «Τι ώρα έκλεισα ραντεβού στον γιατρό;», «Κάτι ήθελα να πω και το ξέχασα». Αν αυτές οι σκέψεις περνούν συχνά από το μυαλό σας, καταρχάς να ξέρετε πως δεν είστε μόνοι. Δεύτερον, έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Nature Reviews Neuroscience φέρνει στο φως ενδιαφέροντα στοιχεία.
Ίσως η αδυναμία της μνήμη μας, να είναι σημαντικό νευρολογικό πλεονέκτημα. Πώς; Το Πανεπιστήμιο Trinity του Δουβλίνου δίνει την απάντηση:
«Αντί για ενόχληση, το ότι ξεχνάτε μπορεί να είναι λειτουργικό χαρακτηριστικό του εγκεφάλου, επιτρέποντάς του να αλληλεπιδρά πιο δυναμικά με το περιβάλλον. Ίσως είναι μεγάλο πλεονέκτημα, καθώς οδηγεί σε πιο ευέλικτη συμπεριφορά και καλύτερη λήψη αποφάσεων. Αν οι αναμνήσεις προήλθαν από συγκυρίες που δεν είναι απόλυτα σχετικές με το περιβάλλον που βρίσκεστε, το ότι τις ξεχάσατε μπορεί να είναι θετική αλλαγή που βελτιώνει την ευεξία σας».
Με άλλα λόγια, ο εγκέφαλός μας μαθαίνει να ξεχνά. Αυτό σημαίνει πως οι αναμνήσεις δε χάνονται, στην πραγματικότητα, αλλά απλώς δεν έχουμε πρόσβαση σ’ αυτές – παραμένουν αποθηκευμένες στον εγκέφαλο με έναν τρόπο που περιορίζει την ικανότητά μας να της βρούμε.
Σύμφωνα με τους συγγραφείς της έρευνας, τον καθηγητή Νευροεπιστήμης Tomas Ryan και τον καθηγητή Ψυχολογίας Paul Frankland, πρόκειται για έναν σημαντικό διαχωρισμό που τους οδηγεί να πιστέψουν ότι «η φυσιολογική απώλεια μνήμης είναι, σε ορισμένες περιπτώσεις, αναστρέψιμη».
Επιπλέον, ανέπτυξαν τη θεωρία πως «σε καταστάσεις ασθένειας, όπως ανθρώπων που ζουν με Alzheimer, αυτοί οι φυσικοί μηχανισμοί αμνησίας έχουν καταληφθεί από κάτι άλλο, κι αυτό οδηγεί σε περιορισμένη πρόσβαση στα κύτταρα μνήμης και παθολογική αμνησία».
Ακολουθήστε το jenny.gr στο google news και μάθετε τα πάντα γύρω από τη διατροφή, τη γυμναστική, το σεξ και την ψυχική υγεία.
