«Όταν ήμουν μικρή μου έδιναν ρύζι, ενώ τα αγόρια έπαιρναν βιβλία»: Η Ανουπάρνα Ρόι είναι η Ινδή σκηνοθέτης που «έγραψε» ιστορία στη Βενετία

H Aνουπάρνα Ρόι (Anuparna Roy) παρέλαβε το βραβείο Orizzonti νωρίτερα αυτόν τον μήνα στη Βενετία, για την πρώτη της ταινία «Songs of Forgotten Trees», πετυχαίνοντας μια νίκη που είναι «δύσκολη» για τις περισσότερες γυναίκες με το δικό της υπόβαθρο. Η Ανουπάρνα έγινε η πρώτη Ινδή σκηνοθέτης που κέρδισε σε μια κατηγορία ειδικά αφιερωμένη στις νέες φωνές του ανεξάρτητου παγκόσμιου κινηματογράφου.

Γεννήθηκε σε μια περιοχή χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τα λαμπερά «αστέρια» και παλάτια της Βενετίας, για αυτό ο θρίαμβός της είναι ακόμα πιο σημαντικός. Η Aνουπάρνα Ρόι μεγάλωσε μακριά από τις πολιτιστικές επιρροές της ελίτ της Καλκούτας και ακολούθησε μια πορεία που είναι πιο γνωστή στους Ινδούς των μικρών πόλεων - ένα πτυχίο πανεπιστημίου και στη συνέχεια μια δουλειά σε τηλεφωνικό κέντρο. Η δουλειά εκείνη ήταν για την Ανουπάρνα μια οδός διαφυγής από τις πιέσεις του γάμου και «ένα μέσο για οικονομική σταθερότητα», είπε η ίδια σε συνέντευξή της με το BBC. Αλλά κατέληξε να γίνει κάτι πολύ περισσότερο.

LIFE NOW

The Voice of Hind Rajab: Το μεγαλύτερο standing ovation στην ιστορία του Φεστιβάλ Βενετίας - Επί 23 λεπτά το κοινό χειροκροτούσε για την μικρή Ρατζάμπ

Κάποια στιγμή, κατάλαβε την αγάπη της για τον κινηματογράφο. Την πυροδότησε μια τυχαία συνάντηση με φοιτητές πριν χρόνια. Από τότε, κάθε δεκάρα που έβγαλε την κράτησε για να χρηματοδοτήσει η ίδια την πρώτη της ταινία μικρού μήκους, «Run to the River». Αφού μετακόμισε στη Βομβάη λίγα χρόνια αργότερα, σε ένα πάρτι βρήκε τον Ραντζάν Σινγκ, τον κύριο παραγωγό της ταινίας «Τραγούδια των Ξεχασμένων Δέντρων», και τον ρώτησε ευθέως: «Θα θέλατε να κάνετε την παραγωγή μιας ταινίας για τον τρίτο κόσμο;» Έκπληκτος από την τόλμη της, ο Σινγκ ζήτησε από τη Ρόι να τον συναντήσει την επόμενη μέρα και να του πει την ιδέα σε λιγότερο από 10 λεπτά. Η συνάντηση διήρκεσε πάνω από μερικές ώρες και μέσα σε λίγες μέρες συμφώνησε να χρηματοδοτήσει το έργο.

Μια ταινία βγαλμένη από την ίδια τη ζωή

Η ταινία «Τραγούδια των Ξεχασμένων Δέντρων» είναι βαθιά προσωπική για την Aνουπάρνα Ρόι. Αρχικά είχε σχεδιαστεί ως ντοκιμαντέρ - οι κεντρικοί χαρακτήρες είναι εμπνευσμένοι από τις ζωές της γιαγιάς της Ρόι και της θετής κόρης της, οι οποίες μοιράζονταν μια πλατωνική αλλά ήσυχα στενή σχέση. Ένας άλλος χαρακτήρας η Τζούμα (Jhumpa), βασίζεται στην παιδική φίλη της Ρόι, από την κοινότητα Dalit, η οποία παντρεύτηκε σε ηλικία 12 ετών. Κάπου εδώ, να σημειώσουμε πως οι Dalits βρίσκονται στο κατώτερο κοινωνικό σκαλοπάτι του συστήματος καστών της Ινδίας.

«Ο γάμος της Τζούμα Ναθ δεν ήταν προσωπική απόφαση. Η κυβέρνηση ενθάρρυνε τους Ντάλιτ να παντρεύονται αντί να μορφώνονται - αυτό είναι πολιτική», τόνισε στη συνέντευξή της. «Όταν ήμουν παιδί, μου έδιναν ρύζι ανάλογα με το σωματικό μου βάρος, ενώ τα αγόρια έπαιρναν βιβλία - αυτό είναι επίσης κάτι πολιτικό», συνέχισε. «Υπήρχε φτώχεια και οικονομική αστάθεια παντού γύρω μου. Και αντηχώ με τις ζωές αυτών των ανθρώπων».

«Θα χρησιμοποιήσω τη φωνή μου για να μιλήσω για όλα όσα μας κάνουν να νιώθουμε άβολα», σημείωσε στη συνέντευξή της. Στο μέλλον, αναμένεται μια συνέχεια και ενδεχομένως ένα prequel του «Τραγούδια των Ξεχασμένων Δέντρων».