4 Drag Queens της ελληνικής σκηνής μάς μιλούν για το κοινό, τις εμπειρίες τους, την έμπνευση και τα παιδιά που φέρνουν την ελπίδα
30 Ιουνίου 2023
Είναι Τρίτη απόγευμα και περπατώ στην οδό Μαυρομιχάλη. Τα μαγαζιά έχουν ξεκινήσει να σερβίρουν τα πρώτα κρασιά μετά το γραφείο, ένας άντρας βρίζει μία οδηγό και δύο κορίτσια περπατούν βιαστικά δίπλα μου γελώντας. Φτάνω στο ισόγειο μίας πολυκατοικίας, που φιλοξενεί και υποστηρίζει τις queer τέχνες. Είχα βρεθεί ξανά εκεί πριν λίγους μήνες, για να δω drag queens να διαβάζουν παραμύθια σε παιδιά.
Με αφορμή το Pride Month, που ολοκληρώνεται σήμερα, και τον χαμό που γίνεται αυτή τη στιγμή στις Η.Π.Α. με το ban κατά της drag (και όχι μόνο) κοινότητας, καθώς και με το γεγονός ότι όλο και περισσότερος κόσμος ανακαλύπτει και στηρίζει με την παρουσία του τα φαντασμαγορικά drag shows της Αθήνα, μιλήσαμε με 4 από τις καλύτερες εκπροσώπους τους. Drag queens με διαφορετικό στιλ, ύφος και φιλοσοφία αλλά και με κοινές πεποιθήσεις και ιστορίες που τις ενηλικίωσαν και τους δίνουν δύναμη για τη συνέχεια.
Οι φωτογράφοι στήνουν τον εξοπλισμό τους ψάχνοντας το σωστό φως, περούκες πετιούνται στον αέρα, λακ βγαίνουν, γρήγοροι βηματισμοί με τον ήχο τακουνιού, eyeliner που έχουν φορεθεί με χειρουργική ακρίβεια, ατάκες και πειράγματα που προκαλούν γέλια και διάλογοι που είναι σαν να φτιάχτηκαν για εμένα, που είμαι το κοινό σε όλη αυτή τη διαδικασία.
Οι κάμερες ανάβουν και 4 κορίτσια ξέρουν πολύ καλά τι πρέπει να κάνουν, χωρίς πολλές οδηγίες και κατεύθυνση. Chin up, λάγνο βλέμα, χέρια που κινούνται σωστά, κοντινό σε εντυπωσιακά πρόσωπα, που έχουν να διηγηθούν μία διαφορετική ιστορία. Οι κάμερες σβήνουν, ο κλιματισμός δυναμώνει και έξω έχει ήδη βραδιάσει. Για τις επόμενες δύο ώρες, θα βουτήξω σε έναν κόσμο γεμάτο glitter, γέλια, έξυπνα comebacks αλλά και τις δύσκολες ιστορίες που διαμόρφωσαν τους ανθρώπους που έχω μπροστά μου και που έχουν επιλέξει να βλέπουν το φως και όχι το σκοτάδι, ακόμα και αν είναι κομμάτι της διαδρομής τους.
Tammy Tsanaka
«Να μιλάμε απλά να καταλαβαίνει η Cyka», ανακοινώνει η Andromeda, που δεν μπορεί να σταματήσει τα νευρικά γέλια, παρασύροντας και τις άλλες. «Είμαι η Andromeda Balls, που σημαίνει χοροί και όχι τίποτα άλλο πονηρό. Περνώ τη ζωή μου ως κομμώτρια, make up artist ή δασκάλα που περιμένει να διοριστεί. Ασχολούμαι επίσης με το drag, τη βιντεογραφία, τη σκηνοθεσία και το σενάριο». Ακολουθεί η Cyka de la Блять. «Το όνομα προκύπτει από γνωστή ρωσοποντιακή βρισιά, για να τιμήσω και τις ρίζες μου. Ασχολούμαι περιστασιακά με το drag, παρόλο που βγήκα Miss Hellas στα φετινά drag καλλιστεία ομορφιάς. Είμαι ψυχολόγος και τελειώνω το μεταπτυχιακό μου στην Ιατρική, στις εξαρτήσεις».
«Πώς να ακολουθήσω αυτό τώρα;», αναρωτιέται η Tammy Tsanaka, από το «Πάρτη και πέτα τη στο ποτάμι». Ασχολούμαι με πολλά πράγματα. Έχω σπουδάσει κινούμενο σχέδιο και έχω βραβευτεί δύο φορές. Φωτογραφία, βιντεογραφία, σκηνοθεσία και ό,τι αφορά την τέχνη. Όπως έχεις καταλάβει, εδώ είμαστε το Φεστιβάλ Cannot. Και όπως είναι προφανές, κάνω drag και διοργανώνω τα πάρτι Barbie Psychanella με 2 φίλους μου γιατί δεν υπάρχει χώρος για queer άτομα, έτσι ώστε να υπάρξουν και να εκφραστούν με τον τρόπο που θέλουν. Είναι κινητά, πηγαίνουμε σε διάφορα μέρη και στόχος είναι να αναδειχθούν και νέοι performers.
Η παρέα ολοκληρώνεται με την οικοδέσποινα Aphrodite HGW (Hellenic Goddess of the World). «Μαζευτήκαμε εδώ κορίτσια για να κάνουμε intervention. Σοβαρά τώρα. Έχω φτιάξει αυτόν τον πολυχώρο τέχνης, που σκοπός του είναι να δημιουργήσει ένα ασφαλές περιβάλλον για queer άτομα και καλλιτέχνες, αλλά με μία πολιτική διάθεση. Υπάρχει δηλαδή ο φεμινισμός και η μετανάστευση ως θεματικές. Κάνουμε ομιλίες, εκθέσεις, προβολές, συνεργασίες με φεστιβάλ, διαβάζουμε παραμύθια σε παιδιά. Έχω επίσης το κανάλι μου στο YouTube και ετοιμάζω το album μου, «Ατάλαντη». Επίσης έχω σπουδάσει Διπλωματία και Οικονομία, με δύο μεταπτυχιακά. Να πούμε στον κόσμο ότι είμαι και single, για όποιον ενδιαφέρεται».
Cука de la Блять
Πότε μπήκε το drag στις ζωές σας;
Andromeda: Το drag μπήκε σε μία πολύ σκοτεινή περίοδο της ζωής μου. Το 2013, πέθανε η γιαγιά μου, που ουσιαστικά με μεγάλωσε και αυτό με έριξε σε μία ελαφριά κατάθλιψη. Είχα πάρει 40 κιλά και ήμουν χάλια για 6-7 μήνες, μέχρι που κάποιος μου έστειλε ένα βίντεο μίας drag queen από το YouTube και έπαθα σοκ, οπότε ξεκίνησα να το ψάχνω. Το 2019 ξεκίνησα να βάφομαι και το τελειοποίησα φέτος. Ήταν όμως και γενικότερα ένας τρόπος να εκφράσω, να αποδεχθώ και να αγαπήσω τη θηλυκότητα και την ταυτότητά μου.
Cyka: Εγώ ζωγράφιζα από πιτσιρίκι και κάπου στις αρχές του Γυμνασίου άρχισα να βάφω και να φτιάχνω τα μαλλιά των άλλων. Στο Πανεπιστήμιο πια, αν και δεν είχα ξεκινήσει το drag, ντυνόμουν σαν γυναίκα και μου άρεσε το λαϊκό στιλ, γιατί αυτό με εξέφραζε. Το 2019 γεννήθηκε η περσόνα μου αλλά τα πράγματα ήρθαν με μία ροή. Ήδη βαφόμουν και χόρευα στις μπάρες, οπότε έγινε από μόνο του.
Tammy: Εγώ θα το πάω λίγο πιο βαθιά, γιατί νιώθω ότι ήμουν drag από παιδί. Η πρώτη που εμπειρία ήταν σε σχολική παράσταση όπου έπαιζα τον πρίγκιπα και φορούσα κόκκινους μανδύες και την κορόνα. Για εμένα ήταν έκφραση, και όχι ρόλος. Ήμουν 7 χρονών.
Cyka: Τώρα που το λες, ήμουν κι εγώ Δημοτικό όταν ντύθηκα Φαραώ και ένιωσα κάτι ανάλογο με το μαύρο eyeliner, το φόρεμα και το τουρμπάνι.
Aphrodite
Aphrodite: Εγώ θα ταυτιστώ με την Andromeda, γιατί το drag ήρθε σε μία μαύρη περίοδο της ζωής μου. Είχα μόλις διαγνωστεί θετική στον HIV και δεν το πήρα πολύ καλά. Η αντίδρασή μου ήταν να το διοχετεύσω σε κάτι καλλιτεχνικό, γιατί δεν έπιαναν και τα χέρια μου. Έπεσα πάνω στο Drag Race του RuPaul και το έψαξα παραπάνω. Από παιδί εξάλλου δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί δεν μπορώ να βάλω φόρεμα ή τακούνια για να βγω έξω, χωρίς να σημαίνει αυτό κάτι για την ταυτότητα φύλου μου. Στο Γυμνάσιο, ήμουν σε μία θεατρική ομάδα και κάποια στιγμή, η καθηγήτριά μας μάς έφερε τον μονόλογο «Δεσποινίς Μαργαρίτα» και αυτό σήμαινε ότι και τα δύο αγόρια της ομάδας θα κάναμε αυτό τον ρόλο. Με γαργάλησε το ότι θα βάλω περούκα και φούστα και ξέρεις πότε το συνειδητοποίησα; Όταν χρόνια μετά, ως drag, έκανα στο Faust το «Δεσποινίς Μαργαρίτα» και ήταν σαν να έγινε ένας κύκλος. Μία κομβική στιγμή.
Ποια είναι η έμπνευσή σας;
Andromeda: Εγώ έχω μία εμμονή με τον Πλάτωνα, που είναι ταβέρνα στα Πευκάκια. Πλάκα κάνω! Το πηγαίνω πιο φιλοσοφικά, με ενδιαφέρουν τα θέματα ζωής και θανάτου, οι Μούσες. Αλλά με εμπνέει διαχρονικά η Disney όπως και το Nikkietutorials στο YouTube. Ακόμα και τα δελτία ειδήσεων μπορούν να αποτελέσουν έμπνευση. Στόχος μου είναι να συνδυάζω όλα μου τα ταλέντα.
Andromeda Balls
Cyka: Εγώ είμαι πιο ρηχή. Ποιος Πλάτωνας και ποιος Αριστοτέλης; Εμπνέομαι από σκύλες, λυσσάρες, γυναίκες που πάνε στα σκυλάδικα. Με γοήτευαν ανέκαθεν οι παλιές τρανς, όπως η Κουμαριανού και η Χειλουδάκη, που είχαν την ατάκα έτοιμη. Ήμουν ένα cisgender αγόρι που έβλεπε τις χορεύτριες στα κλαμπ και ήθελα να είμαι στη θέση τους. Κάπως έτσι είναι και τα performances μου. Βγάζω γούστα.
Tammy: Εμπνέομαι από τα πάντα. Από τη συμμετρία της φύσης, από τις ταινίες τρόμου που έβλεπα από παιδί και φυσικά, από όλες τις θηλυκότητες που υπάρχουν στη ζωή μου, με κορυφαία τη γιαγιά μου. Έχει αυτό το glam της παλιάς εποχής, με το οποίο μεγάλωσα. Το να μπορείς να λες κάτι πίσω από κάθε εμφάνιση.
Aphrodite: Είναι μία πολύπλοκη ερώτηση για εμένα, γιατί νιώθω ότι το drag μου αλλιώς ξεκίνησε και αλλού κατέληξε. Ξεκίνησε ως κάτι πολύ φαντασμένο, με την Αφροδίτη, τη θεά του Έρωτα, που είναι κάτι σπουδαίο. Τελικά όμως δεν ήμουν εγώ και ποτέ δεν κούμπωνε. Βρέθηκε λοιπόν η αγαπημένη μου φίλη, Άννα Γούλα, με την οποία κάνουμε συχνά φιλοσοφικές συζητήσεις. Και μου είπε ότι όταν καταλάβω ότι είμαι η μάνα μου, το drag μου θα πάει σε άλλο επίπεδο. Δεν πίστευα ότι ισχύει αλλά κατάλαβα τι εννοούσε. Ότι όλοι έχουμε διαφορετικό background και δεν μπορούμε να απομακρυνθούμε από αυτά που μάς είναι οικεία. Τελικά αποδέχθηκα την αρχοντιά και την κομψότητα που είχαν οι γυναίκες στο περιβάλλον μου. Για αυτό και βλέπεις σακάκια και πουκάμισα. Ήταν τελικά περισσότερο εγώ. Ταυτόχρονα όμως τσαλακώνομαι μέσα από το μακιγιάζ και εκφράζομαι πολιτικά με αυτόν τον τρόπο.
Ποιοι είναι οι πιο κλασικοί μύθοι και τα κλισέ για τις drag queens;
Andromeda: 'Οτι κάνουμε gay τα παιδιά.
Aphrodite: Αν ήταν έτσι, τότε εμείς πώς γίναμε αυτοί που είμαστε, εφόσον δεν είχαμε τέτοιες εικόνες ως παιδιά; Ένας άλλος μύθος είναι ότι είμαστε όλες trans γυναίκες.
Andromeda: Ότι είναι όλες θηλυπρεπείς, ενώ υπάρχουν και straight άντρες που κάνουν drag. Λες και είναι εύκολο να το κάνεις και δεν ταλαιπωρείσαι με τόσα μαλλιά, ρούχα, μακιγιάζ.
Cyka: Ότι πληρωνόμαστε πολλά για λίγα λεπτά σόου. Κανείς όμως δεν σκέφτεται τις εβδομάδες δουλειάς και προετοιμασίας για αυτή την εμφάνιση. Το ότι δεν μάς παίρνουν τα ταξί και τα λεωφορεία. Επίσης, νομίζουν ότι όλοι κάνουμε σεξεργασία και ο μεγαλύτερος μύθος αφορά το φύλο και τη σεξουαλικότητα. Στατιστικά, υπάρχει συσχέτιση αλλά όχι αιτιότητα. Δεν είναι απαραίτητο ότι ένα trans άτομο θα κάνει drag. Επίσης, εγώ, μέχρι πριν κάποιους μήνες ήμουν straight αγόρι και μέχρι πριν 2 χρόνια, δεν είχα καταλάβει ότι νιώθω πιο άνετα στη θηλυκή μορφή μου.
Tammy: Ότι διψάμε για εξουσία και θέλουμε να κατευθύνουμε την κοινότητα.
Andromeda: Είναι πολύ σημαντικό επίσης να αναφερθούμε και στις διαφορετικές πλευρές του drag. Καθεμία θέλει να δείξει διαφορετικά πράγματα, αλλά δεν σημαίνει ότι θέλουν ή μπορούν όλες να κάνουν σπαγγάτο ή τη Φουρέιρα. Πρόκειται για τέχνη.
Aphrodite: Είναι το κακό του δυτικού drag. Ότι πρέπει να κάνουμε όλες όλα ενώ δεν είναι εφικτό. It's ok να μην μπορείς να χορέψεις, να κάνεις lip sync ή να μην μπορείς να ράψεις εσύ τα ρούχα σου. Εξάλλου εγώ μπορεί να εκφράζομαι καλύτερα κάνοντας drag σε κάποια κατάληψη με περισσότερο straight κοινό, παρά σε ένα μαγαζί επί πληρωμή. Μπορεί να βιώσεις μεγαλύτερη ομοφοβία και τρασνφοβία από την κοινότητά μας. Και ξέρεις, εγώ είχα πάντα μία άγνοια κινδύνου, γιατί δεν σκεφτόμουν τι θα πει κάποιος να βαφτώ ή αν περάσει τώρα και μάς δει να μιλάμε ενώ φοράμε περούκες και τακούνια.
Tammy Tsanaka
Για τον κόσμο που δεν ξέρει, τι ισχύει με τις drag queens; Ντύνεστε μόνο γυναικεία για τα σόου σας ή είναι μία πιο συχνή ανάγκη;
Andromeda: Θα μιλήσω για εμένα, που είμαι ένα trans άτομο, αλλά λόγω κοινωνικών δυσκολιών, και όχι επειδή φοβάμαι την οικογένειά μου, δεν μπορώ να μπω στη διαδικασία διόρθωσης φύλου, γιατί ξέρω τον πόλεμο που θα δεχθώ. Με έχουν διώξει από τη δουλειά μου για αυτό. Οπότε το κάνω μέσα από το drag για να αισθανθώ πιο κοντά στον εαυτό μου. Έτσι βγαίνω έξω εξάλλου.
Cyka: Νομίζω θα μάς έπνιγε αν δεν μπορούσαμε να εκφραστούμε και έτσι στην καθημερινότητά μας. Εγώ έτσι έβγαινα και πριν το κάνω επαγγελματικά. Πήγαινα απλά να πιω το ποτό μου και να χορέψω. Ειδικά όταν βρίσκεσαι σε έναν χώρο που σε κάνεις να νιώθεις ασφαλής.
Tammy: Εγώ διηγούμαι ιστορίες μέσα από τις εμφανίσεις μου, οπότε θα βγω έξω έστω και με μία μορφή αυτής της εικόνας. Όχι μόνο επειδή νιώθω άνετα, αλλά εκφράζομαι καλύτερα από ό,τι θα το έκανα με λέξεις.
Aphrodite: Με βοήθησε στην ταυτοποίηση του queerness μου. Αυτοπροσδιορίζομαι ως queer, προσωπικά και πολιτικά. Στην καθημερινότητά μου, το κάνω μέσα από τα νύχια μου γιατί είμαι gender fluid και κάποιοι από εμάς δεν θέλουμε να ντυνόμαστε ανδρικά ή γυναικεία. Δεν υπάρχει μόνο ένας τρόπος. Και όποτε νιώθω άνετα, θα βάλω ένα φόρεμα ή τακούνια. Δεν θα βγω ως drag μόνο και μόνο γιατί ταλαιπωρούμαι. Βγαίνω που βγαίνω σπάνια, δεν θέλω περούκες και κόλλες. Οπότε βάζω πρώτη την άνεσή μου.
Είναι υπέροχο που βρήκε τον τρόπο να εκφραστείτε, αλλά υπήρξε αποδοχή από την οικογένειά σας;
Andromeda: Α, μία αξέχαστη εμπειρία που εύχομαι να ζήσουν όλοι (ακούγονται γέλια). Η αλήθεια είναι ότι δεν μεγάλωσα με μία οικογένεια που να είναι ανοιχτή. Μόνο η γιαγιά μου με στήριξε πολύ, κι ας ήταν σε άλλη γενιά. Έχουμε περάσει φάσεις που δεν μιλάμε μεταξύ μας, και τώρα είμαστε καλά, αλλά δεν το συζητάμε. Αυτό που μου επέτρεψε να είμαι ο εαυτός μου είναι η σχέση με τον σύντροφό μου, με τον οποίο είμαστε μαζί αρκετά χρόνια.
Cука de la Блять
Cyka: Το περιβάλλον μου πια είναι πολύ υποστηρικτικό. Εργοδότες, φίλοι. Έρχονται γονείς φίλων στο σόου μου, για να καταλάβεις. Αλλά οι δικοί μου γονείς είχαν πάντα πρόβλημα με τη θηλυκή φύση μου, γιατί ήταν και εμφανής. Ειδικά η μητέρα μου. Σκέψου ότι ο πατέρας μου με είχε βοηθήσει να φτιάξω ουρά γοργόνας στα 12, γιατί είχα φάει κόλλημα με αυτή τη στολή. Όταν με είδε η μητέρα μου ως drag, μου ζήτησε να μην το ξανακάνω και πιστεύει ότι το έχω σταματήσει. Είναι δύσκολο γιατί ζούμε μαζί και δεν υπάρχει στήριξη. Ευτυχώς υπάρχουν οι φίλοι μου, που εκτός από το ψυχολογικό κομμάτι, έχουν στο σπίτι τους και πολλά από τα πράγματά μου.
Tammy: Μεγάλωσα με το τρίπτυχο «μην γίνεις κλέφτης, gay και ρουφιάνος». Παρόλη την καταπίεση όμως, αποφάσισα στα 21 ότι δεν γίνεται να κρύβω τον αληθνό μου εαυτό προκειμένουν να νιώσουν οι άλλοι άνετα. Την ίδια μέρα λοιπόν, έκανα coming out και ως nonbinary και ως drag performer στη μητέρα μου, λέγοντάς της ότι βγαίνω με ένα αγόρι. Δεν ήθελα να της κρύβω τίποτα γιατί τη λατρεύω. Το πήραν και οι δύο γονείς μου πολύ καλά, ίσως επειδή περνούσαν και τη φάση του διαζυγίου τους. Τα πρώτα ρούχα που έβαλα ήταν της μητέρας μου και είναι η μεγαλύτερη υποστηρίκτριά μου. Όταν ήμουν παιδί, πίσω από κλειστές πόρτες, μου επέτρεπε να είμαι ο εαυτός μου, αλλά την ενδιέφερε και το να προσέχω για να είμαι ασφαλής. Θυμάμαι ότι έκανε πάρτι ο αδερφός μου και επειδή δεν συμπαθούσα τους φίλους του, μπήκα στην ντουλάπα της μαμάς μου και έβαλα τα ρούχα της. Μπήκε μέσα, με είδε, με πήρε αγκαλιά και απλά με βοήθησε να αλλάξω χωρίς να πει τίποτα. Το ουσιαστικά πρώτο coming out μου.
Aphrodite: Ο μπαμπάς μου έχει πεθάνει αλλά δεν το έμαθε ποτέ και δεν πιστεύω ότι υπήρχε πιθανότητα να το μάθει και να είναι εντάξει με αυτό. Και επειδή είχα φτιάξει αυτόν τον χώρο, δεν αισθανόμουν καλά με το να λέω ψέματα για το τι κάνω. Δεν τον κατηγορώ γιατί στην πραγματικότητα ήταν ένας άνθρωπος που είχε εγκλωβιστεί στην τοξικότητα του δικού του μεγαλώματος. Δεν ήταν εγγενώς κακός, απλά δεν μπορούσε να αγαπήσει τον ίδιο του τον εαυτό. Δεν τον δικαιολογώ αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Οπότε ήξερε για εμένα, αλλά δεν συζητήθηκε ποτέ. Και ξέρεις τι; Είναι πολύ θλιβερό να μπορείς να πεις στον πατέρα σου ότι έχεις κακοποιηθεί σεξουαλικά, αλλά να μην μπορείς να του πεις ότι είσαι drag ή θετικός στον HIV. Είναι αυτά τα double standards που υπάρχουν σε πολλά επίπεδα. Τα πράγματα είναι καλύτερα με τη μαμά μου, αλλά όχι ιδανικά. Ξέρει ότι είμαι gay και ότι κάνω drag, σχολιάζει το ντύσιμο ή τα νύχια μου, δεν θα έρθει να δει όμως σόου μου, αλλά θα δει art videos. Χαλαρώνει σιγά σιγά νομίζω.
Πόσο εξοικειωμένη είναι η ελληνική κοινωνία με το drag;
Andromeda: Με έχουν διώξει από 3 κομμωτήρια επειδή κάνω drag. Έχω πάει σε βενζινάδικο και δεν με πλησίασε ποτέ άνθρωπος για να μου βάλει βενζίνη, λες και έχω κάτι κολλητικό. Δεν με πήρε ταξί μετά την παρέλαση του Pride. Έχω πάει σε περίπτερο και μου είπαν ότι δεν έχουν τσιγάρα όταν είδαν τα νύχια μου. Δεν μου έδωσαν δουλειά σε ιδιωτικό σχολείο, επειδή είδαν το προφίλ μου στο Instagram. και ότι δεν γίνεται να διδάσκω παιδιά. Δεν με σερβίρουν σε μαγαζιά, ακόμα και όταν είμαι με παρέα που έχει και straight άτομα. Μου έχουν πετάξει μπουκάλι στα μάτια. Δεν μάς λες και ανοιχτή κοινωνία, αλλά πεισμώνω. Όσο μου συμβαίνουν τέτοια, τόσο περισσότερο θα βγω έτσι έξω. Μέχρι να το συνηθίσουν.
Andromeda Balls
Tammy: Βγάζω την περούκα μου γιατί έρχεται δυνατή απάντηση. Η κοινωνία δεν είναι καθόλου εξοικειωμένη με το drag, ειδικά όταν ξεφεύγεις από τη δυαδικότητα των φύλων. Αν δεν είναι ξεκάθαρο το αν είσαι γυναίκα ή άντρας, αδυνατούν να το επεξεργαστούν. Ίσως η νεότερη γενιά, που έχει περισσότερα ερεθίσματα και γνώση, μπορεί να αντιληφθεί περισσότερα. Καλώς η κακώς, υπάρχει μεγαλύτερη αποδοχή από τα straight άτομα, ειδικά από γυναίκες. Αλλά και οι gay γυναίκες βοηθούν.
Cyka: Εγώ έχω διαφορετική εμπειρία, ίσως επειδή χτίζω περισσότερο το προφίλ της cis γυναίκας. Πηγαίνω σε μαγαζιά για ποτό και με κερνούν, έχοντας πάνω μου όλη την προσοχή. Για τον πολύ κόσμο όμως, το drag είναι μιμητικό, έτσι όπως το έκανε ο Τάκης Ζαχαράτος.
Aphrodite: Ευτυχώς αυτό το είδος drag έχει σταματήσει και δεν μάς ρωτούν συνέχεια «ποια γυναίκα κάνουμε». Είναι δύσκολο πάντως να εξηγήσεις τι είναι εικαστικό drag, όταν έχουν στο μυαλό τους μόνο το Drag Race. Και είναι άδικο, γιατί δεν θα έπρεπε να υπάρχει σύγκριση, ειδικά όταν τα μεγέθη στο εξωτερικό είναι εντελώς διαφορετικά.
Βλέπετε τι γίνεται όμως με τις drag αυτή τη στιγμή στις Η.Π.Α. και τις απαγορεύσεις για σόου.
Aphrodite: Είχα μείνει στο ότι τους απαγορεύουν να κυκλοφορούν στον δρόμο ως drag, όχι να μην κάνουν και σόου.
Andromeda: Τους επιτρέπουν να κάνουν μόνο αν μένουν στο φύλο που τους δόθηκε στη γέννα.
Aphrodite: Εγώ πάντως το βλέπω σαν μοχλό πίεσης και αντίστασης αυτό. Να κάνουν δηλαδή drag οι cis γυναίκες, ντυμένες drag queens, αλλά στην υπερβολή τους. Ένας τρόπος να αντισταθείς, αλλά με μία ειρωνεία.
Νιώθετε αισιοδοξία για το μέλλον και τις επόμενες γενιές;
Andromeda: Επειδή δουλεύω με πολλά παιδιά σε παιδικό εργαστήρι, το πρόβλημα είναι στους γονείς τους, που τους περνούν αμέτρητα σεξιστικά μηνύματα και απαγορευτικές λέξεις ή σκέψεις. Δεν έχω πολλή πίστη για την επόμενη γενιά, αλλά έχω στη μεθεπόμενη. Θα έχουν έναν «διευρυμένο παρωπιδισμό», γιατί δεν θα είναι η όρασή τους εντελώς ελεύθερη. Θα είναι όμως πιο φιλελεύθεροι γονείς.
Tammy: Είμαι πολύ αισιόδοξος άνθρωπος, και νιώθω ότι η τωρινή γενιά έχει την επανάσταση στο αίμα της. Τα νέα παιδιά δεν ανέχονται πράγματα, χωρίς απαραίτητα να είναι queer. Διαχρονικά, το mainstream μίας γενιάς είναι το ριζοσπαστικό της προηγούμενης.
Cyka: Αν κάνεις ανασκόπηση, βλέπεις προοδευτικά ότι υπάρχει εξέλιξη. Θα αλλάζει η κοινωνία με καλπάζοντα ρυθμό, αλλά στο πιο mainstream κομμάτι.
Aphrodite
Aphrodite: Οποιαδήποτε πολιτική τέχνη είναι πάντα ο τελευταίος τροχός της αμάξης και θα προσαρμόζεται στο σύστημα που έχουμε. Δηλαδή υπάρχει ο φεμινισμός, αλλά προσπαθούμε να τον κάνουμε εύπεπτο για να τον αποδυναμώσουμε, κατά τη γνώμη μου. Ακόμα και η συνέντευξη που κάνουμε τώρα θα δεχτεί κριτική για το κατά πόσο υπάρχει λόγος να γίνεται, αλλά για εμένα έχει τεράστια σημασία να ακούγονται οι ιστορίες μας, να βγαίνουν εκεί έξω και ότι τα πράγματα γίνονται καλύτερα. Παρόλες τις μαυρίλες μας, είμαστε εδώ και κάνουμε πράγματα που αγαπάμε, χωρίς να πτοούμαστε. Η νέα γενιά έχει τη δυναμική να αλλάξει τα πράγματα.
Και το οφείλουμε σε όλα αυτά τα παιδιά που βρίσκονται στην επαρχία και θα δουν στο tablet τους αυτό το άρθρο, και δεν θα νιώσουν μόνα.
Αυτό έχει τη μεγαλύτερη αξία. Δεν έχει σημασία καμία κυβέρνηση, αριστερή ή δεξιά. Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι πολιτικά. Θα έπρεπε να είναι αδιαπραγμάτευτα και όποιος τα αρνείται, θα έπρεπε να περιθωριοποιείται.
Η ώρα έχει πάει 11 κι εγώ πρέπει να φύγω. Κλείνοντας την πόρτα πίσω μου, ακούω γέλια, πειράγματα, προσβολές αγάπης και τον κλιματισμό να δουλεύει στο φουλ. Η Μαυρομιχάλη έχει γεμίσει τώρα με φωνές, μία κυρία ταΐζει αδέσποτες γάτες, ένα ζευγάρι φιλιέται στη μέση του δρόμου, ακούγονται τσουγκρίσματα από ποτήρια. Η ζωή συνεχίζεται κανονικά εδώ έξω, όπως συμβαίνει ακριβώς και εκεί μέσα. Με χαρά, γέλια, φωνές, γκλίτερ στα μάτια, θυμό, απογοήτευση, απαισιοδοξία. Αύριο θα είναι μία νέα μέρα.
