Ο Στέφανος Τσιτσιπάς κουράστηκε με τον φεμινισμό, εμείς με την παρουσία του
Κλέλια Φατούρου
2 Δεκεμβρίου 2022
Θα μπορούσαμε να πούμε με ασφάλεια ότι ο Στέφανος Τσιτσιπάς είναι ο Έλληνας Kanye West; Ναι, θα μπορέσαμε. Yes, we could, για να το καταλάβει και ο Στέφανος, σε περίπτωση που μάς διαβάσει.
Ένας αθλητής που προκαλεί περηφάνια και θαυμασμό με τις επιτυχίες του στο τεραίν, αν το λέω σωστά γιατί δεν είμαι και fan του αθλητισμού, αλλά αυτό είναι κάτι που αναγνωρίζουμε και χίλια μπράβο να πούμε. Το θέμα είναι ότι αντί να συνεχίσει να κάνει αυτό που ξέρει και να βαράει τα μπαλάκια του, παίρνει θέση στο Twitter σε θέματα που δεν αφορούν τον αθλητισμό ή το εβδομαδιαίο του μενού. Μεταλαμπαδεύει γνώση και μοιράζει σοφία για να μαθαίνουμε εμείς που δεν ξέρουμε. Για τον πλούτο και τα Harrods που είναι το μετερίζι του, για τους άστεγους που θα έπρεπε να τρέφονται από τα δέντρα της πόλης, για το εμβόλιο που αρχικά δεν ήθελε να κάνει.
Ένα είναι όμως το θέμα που του γαργαλά το μυαλό και που πάντα έχει μία γνωμούλα να πει. Για τα δικαιώματα των γυναικών. Για το ότι οι τενίστριες ας πούμε, θα έπρεπε να σταματούν στον 5ο γύρο. Του αρέσει να εκθέτει πρώην σχέσεις του μέσα από άκρως περιγραφικά posts. Αυτό που δεν αντέχει με τίποτα όμως είναι ο μοντέρνος φεμινισμός. Με τον παλιό τα πηγαίνει καλά, αλλά κάπου ώπα, υπάρχει κι ένα όριο. Και αν μπερδεύτηκες, επίτρεψέ μου να σου δείξω πώς ξεκίνησαν όλα και πώς ξετυλίγεται η σκέψη του σαν κουβάρι.
«Ο μοντέρνος φεμινισμός διδάσκει στις γυναίκες να μισούν τους άντρες. Τις γυναίκες να μισούν τις γυναίκες που είναι περήφανες που είναι γυναίκες. Και κάνει τους άντρες να ντρέπονται που είναι άντρες. Είναι πραγματικά ντροπή να βλέπεις κάτι που ήταν αρχικά τόσο αγνό να μετατρέπεται σε καρκίνωμα», έκανε retweet τα λόγια ενός έτερου σοφού άνδρα, του επιχειρηματία Iman Gadzhi.
Πάμε τώρα να κάνουμε μία μικρή ανάλυση αυτών των βαθυστόχαστων σκέψεων. Ο κύριος Gadzhi καταφέρνει μέσα σε λίγες αράδες να εκφράσει το μίσος του για τις cis γυναίκες, τις trans γυναίκες και τους gay άντρες. Καταφέρνει να παρομοιάσει τον φεμινισμό με τον καρκίνο και χρησιμοποιεί τόσες φορές τη λέξη ντροπή που ευτυχώς που κατάλαβα τι προσπαθεί να πει. Ο Στέφανος Τσιτσιπάς, που δεν είναι και κανένας αμόρφωτος, αναδημοσίευσε αυτά τα λόγια αλλά επειδή πρώτα είναι άνθρωπος, και μετά χτυπά μπαλάκια, μάς έδωσε τη δική του προσέγγιση στο θέμα.
«Κατά τη γνώμη μου, όλοι είναι και θα έπρεπε να είναι ίσοι. Ανεξαρτήτως background, φύλου, θρησκείας, εθνικότητας ή φυλής. Ο μοντέρνος φεμινισμός έχει μετατοπιστεί από την ισότητα των φύλων σε μία τρομακτική αίρεση που θέλει να αφανίσει τους άντρες. Είναι αυτό δίκαιο;». Τους gay ή τους straight; Πάλι μπερδεύτηκα.
Όταν η βρετανίδα δημοσιογράφος του απάντησε στο Twitter με την εξής απορία, εκείνος τα έκανε ακόμα χειρότερα. «Γεια Στέφανε, μοντέρνα φεμινίστρια εδώ. Αναρωτιόμουν από βασίζεις αυτές σου τις αξιολογήσεις. Πώς έχεις εκπαιδευτεί πάνω στην εμπειρία του να είσαι γυναίκα στη ζωή; Ποια είναι η αντίληψή σου για την πατριαρχία; Με χαρά να το συζητήσουμε όποτε θες». Είσαι πολύ ψύχραιμη Catherine μου και μπράβο σου.
«Την έχω βασίσει (την αξιολόγηση θα υποθέσω) σε μερικές προσωπικές εμπειρίες και συναντήσεις. Έχω εκπαιδευτεί ρωτώντας φίλες. Δεν πιστεύω στην πατριαρχία. Η ισότητα και η ενότητα είναι οι λύσεις σε όλα». Όπως και η ενυδάτωση και ο καλός ύπνος.
Η δημοσιογράφος τον έβαλε στη θέση του με το απλό «μακάρι να είχα το προνόμιο να μην πιστεύω στην πατριαρχία». Ο Στέφανος συνέχισε να λέει ασύνδετα μεταξύ τους πράγματα, όπως οι χώρες με ισότητα είναι καλό πράγμα και η ανισότητα φέρνει βία και ο αστυνομικός είναι μπουζούκι. Προφανώς και δεν έχει καμία γνώση, προφανώς και το νεαρό της ηλικίας του δεν αποτελεί δικαιολογία και προφανώς δεν μπορείς να φέρνεις τις φίλες σου ως επιχείρημα.
Το πράγμα είναι πάρα πολύ απλό. Αυτές οι αντιδράσεις αποδεικνύουν γιατί ο φεμινισμός είναι α-πα-ραι-τη-τος. Όταν παίρνεις ένα θέμα που αφορά τα δικαιώματα των γυναικών, τους αγώνες που γίνονται επί δεκαετίες, την απαραίτητη εξέλιξη του φεμινισμού μέσα στα χρόνια, όταν μετράμε καθημερινά γυναικοκτονίες, έμφυλη βία, mass shootings σε gay clubs, θανάτους trans ατόμων και πιο χαλαρά πράγματα, όπως μισθολογική ανισότητα και casual σεξισμό, και το κάνεις ALL ABOUT MEN, είσαι το βασικό πρόβλημα σε αυτή την κοινωνία.
Όταν, ως straight άνδρας, νιώθεις να απειλείσαι από τις διεκδικήσεις των γυναικών, επειδή, ας είμαστε ειλικρινείς, κατεδαφίζεται σιγά σιγά το εμετικό alpha male, όταν αντιλαμβάνεσαι ότι το φλερτ είναι κάτι άλλο από την παρενόχληση και όταν μαθαίνεις ότι δεν κάνει να χτυπάμε τις γυναίκες γιατί πλέον μιλούν (ή πεθαίνουν), είναι λογικό να θυμώνεις και να τα βάζεις με τις γυναίκες που πάνε να φέρουν την ισότητα. Δεν είναι εντάξει να κάνουμε slut shaming πια, δεν είναι εντάξει να δείχνουμε στον δρόμο μία trans γυναίκα και να γελάμε, ή να κοροιδεύουμε. Δεν είναι εντάξει να φερόμαστε στις γυναίκες σαν σκουπίδια και να μην τις πληρώνουμε ισότιμα για την ίδια δουλειά που κάνουν με τους άντρες. Και με τούτα και με εκείνα, ο Στέφανος δεν έχει πια επιλογές ψυχαγωγίας. Μόνο να παίζει με μπαλάκια.
