Michael J. Fox: Το ντοκιμαντέρ για τη ζωή του με το Parkinson, η διάγνωση στα 30 και ο αλκοολισμός
Κλέλια Φατούρου
23 Ιανουαρίου 2023
Η ζωή του Michael J. Fox είναι τρομερά ενδιαφέρουσα. Το αγόρι από τον Καναδά που μετακόμισε στο Hollywood, έγινε ο πρίγκιπας των 80s και έπρεπε να μάθει να ζει από νωρίς με τη νόσο του Parkinson.
Το ντοκιμαντέρ "Still: A Michael J. Fox Movie", σε σκηνοθεσία της κατόχου Όσκαρ Davis Guggenheim, διηγείται την ιστορία του μέσα από μία σειρά συνεντεύξεων μαζί του, με την οικογένειά του αλλά και από clips των σημαντικών στιγμών της καριέρας του.
«Δεν ήμουν ποτέ ακίνητος»
Το ντοκιμαντέρ ξεκινάς με μία αναπαράσταση της νηπιακής φάσης του Michael J. Fox, που βγήκε μόνος του από το σπίτι και πήγε μέχρι το μαγαζί με τις καραμέλες της γειτονιάς του. Είχε και λεφτά μαζί του. Έφαγε πολύ bullying επειδή ήταν πάντα μικρόσωμος, αλλά μεγαλώνοντας ανακάλυψε ότι το χιούμορ είναι ο ιδανικός μηχανισμός άμυνας. Όπως και το ότι έχει ταλέντο στην υποκριτική. Αν και η σχέση με τον στρατιωτικό πατέρα του ήταν πολύπλοκη και ένιωθε ότι δεν πίστευε στο ταλέντο του, ήταν εκείνος που τον πήγε στο Los Angeles, στα 18 του, προκειμένου να ξεκινήσει την καριέρα του.
Παραλίγο να μην παίξει στο Back to the Future
Η ταινία που τον καθιέρωσε στο Hollywood (και τον ακολουθεί μέχρι σήμερα) παραλίγο να γίνει με άλλο ηθοποιό. Ο σκηνοθέτης Robert Zemeckis τον είχε δει στη σειρά "Family Ties", αλλά ο δημιουργός Gary David Goldberg δεν τον έδινε. Επιλέχθηκε άλλος, που όμως δεν διέθετε την κωμική φλέβα του Fox. Όταν ήρθε το σωστό timing, ο Fox έπρεπε να είναι όλη μέρα στα γυρίσματα και των δύο projects, μπερδεύοντας συνέχεια τους ρόλους του. Μετά το Back to the Future, ζήτησε συγγνώμη από τον Zemeckis για τη χάλια ερμηνεία του. «Του είπα όμως ότι πέρασα πολύ καλά», ενώ η ιστορία διέψευσε αυτή του την πεποίθηση.
Η αρχή της νόσου
Ο Michael J. Fox ξύπνησε μία μέρα το 1991 και το μικρό του δάχτυλο κουνιόταν ασταμάτητα και το απέδωσε στο ξέφρενο πάρτι που έκανε με τον Woody Harrelson. Ήταν 30 χρονών. Η διάγνωση ήταν Parkinson και ότι το πολύ σε 10 χρόνια θα έπρεπε να αποσυρθεί από την υποκριτική. Το κράτησε μυστικό και έκανε αμέτρητες ταινίες τα επόμενα χρόνια, αν και δεν έλαβαν τις καλύτερες κριτικές. Τα φάρμακα περιόριζαν τα συμπτώματα και ήξερε πώς να κρύβει το τρέμουλo κρατώντας αντικείμενα. Ο αλκοολισμός βοήθησε τις ψυχολογικές επιπτώσεις, αλλά με τη βοήθεια της γυναίκας του, είναι νηφάλιος εδώ και 30 χρόνια. Το 1998 μίλησε δημόσια για τη νόσο του.
Τελικά αποσύρθηκε το 2020 αλλά συνεχίζει να ενημερώνει για το Parkisnon και να συγκεντρώνει χρήματα για τον οργανισμό του, που ιδρύθηκε το 2000. Δουλεύει σκληρά με προσωπικό γυμναστή αλλά η απώλεια ισορροπίας και οι πτώσεις είναι πλέον κομμάτι της ζωής του. Σπάει συχνά τα κόκαλά του και πονά. «Έζησα μία γαμ@@@α υπέροχη ζωή». Όσο για το πώς φαντάζεται τη ζωή του σε 20 χρόνια; «Νεκρός ή φυτό», ενώ έχει αποδεχθεί το ότι δεν θα βρεθεί θεραπεία όσο εκείνος είναι ζωντανός.
