Πώς το τρέξιμο μπορεί να αυξήσει τα επίπεδα του στρες

Για μένα, το τρέξιμο είναι ανακουφιστικό…τις περισσότερες φορές. Μου αρέσει να είμαι έξω, να τρέχω μπροστά από τα σπίτια της γειτονιάς μας. Λατρεύω την αίσθηση που έχω στα πόδια μου όταν τρέχω, και περιέργως την αίσθηση του ήπιου πόνου την επόμενη μέρα.

Δεν μου αρέσει το αίσθημα του καψίματος στο στήθος μου ή της λαχανιασμένης αναπνοής, γι' αυτό συνήθως τρέχω με αργό ρυθμό ή περπατάω.

Και ενώ το τρέξιμο είναι για μένα με ανακουφίζει από το άγχος, δεν ήταν πάντα έτσι. Όταν ήμουν στο γυμνάσιο είχα επίγνωση του ότι ήμουν η πιο αργή στην τάξη. Το τρέξιμο εκείνη την εποχή δεν ήταν πολύ διασκεδαστικό, αλλά το έκανα γιατί ένιωθα ότι έπρεπε να κάνω ένα άθλημα.

Μόλις ξεπέρασα τις προσδοκίες που είχα επιβάλει στον εαυτό μου, άρχισα να αγαπάω το τρέξιμο. Τούτου λεχθέντος, ξέρω ότι υπάρχουν πολλοί άλλοι άνθρωποι που δεν τους αρέσει να τρέχουν επειδή νιώθουν άβολα ενώ τρέχουν ή έχουν έναν τραυματισμό που το κάνει επώδυνο. Όμως ανεξάρτητα από αυτό, η ιδέα ότι το τρέξιμο ανακουφίζει από το άγχος είναι παγκοσμίως αποδεκτή.

Όμως ανεξάρτητα από το πώς αισθάνεστε προσωπικά, σωματικά το τρέξιμο είναι στρεσογόνος παράγοντας. Ναι, καλά διαβάσατε. Ό,τι κι αν πιστεύετε ή τι λένε οι φίλοι σας για το τρέξιμο και για το φαινόμενο του ζεν, το τρέξιμο είναι ένας οξύς παράγοντας άγχους.

Γιατί ενώ απελευθερώνει ενδορφίνες (εξ ου και το καλό αποτέλεσμα), απελευθερώνει επίσης κορτιζόλη, μια ορμόνη του στρες, όπως και κάθε άλλη άσκηση μέτριας/υψηλής έντασης. Στην πραγματικότητα, η μέτρια άσκηση αυξάνει τα επίπεδα κορτιζόλης κατά 40%, και η άσκηση υψηλής έντασης αυξάνει την κορτιζόλη κατά 83%.

Όμως πριν ανησυχήσετε, αυτή η αύξηση της κορτιζόλης δεν είναι απαραίτητα κακή. Εκτός από την ορμόνη του στρες, η κορτιζόλη βοηθά επίσης το σώμα σας να ανακάμψει από την άσκηση επιδιορθώνοντας τους ιστούς. Το να βάζεις το σώμα σου υπό έντονο στρες και να το αφήνεις να ανακάμψει είναι μέρος αυτού που κάνει το τρέξιμο και είναι προς όφελος σας γιατί με αυτό τον τρόπο θεραπεύεται το σώμα σας. Αυτό όμως που παίζει σημαντικό ρόλο είναι να μπορείτε να υποστηρίζετε το τρέξιμο ή οποιαδήποτε άλλη άσκηση με το να τρέφεστε ισορροπημένα και να ξεκουράζεστε σωστά.

Ποιες είναι λοιπόν οι κατάλληλες συνθήκες;

Οι κατάλληλες συνθήκες είναι να είστε ξεκούραστοι και να μην είστε νηστικοί, για να μπορέσετε υποστηρίξετε το οξύ στρες που δημιουργείται όταν τρέχετε και να επιτρέψετε στο σώμα σας να θεραπευτεί.

Ο καθένας όμως έχει ένα μοναδικό όριο για το πόσο άγχος μπορεί να ανεχθεί το σώμα του.

Γι' αυτό μερικοί άνθρωποι μπορούν να κάνουν έντονη μαραθώνια προπόνηση με πολύ λίγο ύπνο και άλλοι αντιμετωπίζουν σημαντικά σωματικά συμπτώματα μετά από μια περίοδο στρες, ανεξάρτητα από τη διατροφή/κίνηση. Και παρόλο που δεν έχω δει καμία έρευνα σχετικά με αυτό, υποψιάζομαι ότι διαφορετικοί άνθρωποι είναι πιο ευαίσθητοι σε συγκεκριμένους στρεσογόνους παράγοντες.

Επίσης είναι χρήσιμο να γνωρίζετε και τις συστάσεις άσκησης για τη γενική υγεία - 150 λεπτά μέτριας αερόβιας δραστηριότητας ή 75 λεπτά έντονης αερόβιας δραστηριότητας την εβδομάδα. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι το να ασκείστε περισσότερο είναι κακό ή επιβλαβές, απλώς μπορεί να βάζει το σώμα σας σε κατάσταση στρες, επομένως ίσως θελήσετε να βεβαιωθείτε ότι τα κίνητρά σας είναι ξεκάθαρα και αξίζουν τον κόπο. Έχουμε υιοθετήσει την ιδέα ότι περισσότερη άσκηση είναι πάντα καλύτερο, αλλά μερικές φορές λιγότερη άσκηση μπορεί να κάνει περισσότερο καλό.

Αν όμως είσαι κάποιος που του αρέσει το τρέξιμο, μην σταματάς. Εκτός εάν σας έχει πει ο γιατρός σας να σταματήσετε ή έχετε τραυματιστεί οπότε – σταματήστε. Αλλά διαφορετικά, εάν το τρέξιμο είναι μέρος της ζωής σας, τότε συνεχίστε το, τροφοδοτώντας επαρκώς το σώμα σας. Και να ξέρετε ότι αν διανύετε μια περίοδο όπου αισθάνεστε αγχωμένοι, μπορείτε να χαλαρώσετε με το να βγείτε για τρέξιμο - αυτό μπορεί στην πραγματικότητα να είναι το πιο υγιεινό πράγμα που κάνετε για τον εαυτό σας.