Σελίνα Γκόμεζ: «Χρειαζόμαστε θεές σαν την Μπιγιόνσε - εγώ χαίρομαι που είμαι απλώς η κολλητή σου»

Η Σελίνα Γκόμεζ είναι η γυναίκα με τους περισσότερους followers στο IG. Είναι η αγαπημένη της Gen Z – την αντιμετωπίζει σαν την κουλ μεγαλύτερη αδελφή που πάντα ήθελαν. Είναι τόσο δημοφιλής γιατί μπορείς να ταυτιστείς μαζί της – μιλά ανοιχτά για την ψυχική της υγεία, τα κιλά της, τα εύκολα και τα δύσκολα. Γι’αυτό και το beauty brand της, Rare Beauty, έχει τεράστια επιτυχία – ιδρύθηκε πριν από τρία χρόνια και αναμένεται να ξεπεράσει τα 300 εκατομμύρια δολάρια σε κέρδη μόνο από πωλήσεις.

Με αφορμή αυτήν την επαγγελματικής της επιτυχία, η Γκόμεζ έδωσε συνέντευξη στο Fast Company και ήταν, όπως πάντα, ειλικρινής.

CELEBRITIES

Ιζαμπέλα Ροσελίνι: Ζει σε μια αγροικία και λανσάρει τη δική της "ηθική" σειρά πλεκτών ρούχων

Αναγνωρίζει ότι αποτελεί ένα πρότυπο στο οποίο πολλά κορίτσια μπορούν να δουν τον εαυτό τους. «Δεν είμαι απλησίαστη», είπε. «Κοιτώ κάποια σαν την Μπιγιόνσε, και μένω έκθαμβη. Μένω με το στόμα ανοιχτό. Κάθε κομμάτι της είναι άψογο, και είναι πανέμορφο. Πήγα στη συναυλία της και με συνεπήρε. Αλλά εγώ δεν είμαι έτσι, και δεν πειράζει. Είμαι ο εαυτός μου, και είμαι λίγο χαζούλα, αλλά μου αρέσει να είμαι και σέξι και αστεία, και επίσης θέλω να κάνω το καλό με τον χρόνο μου εδώ. Χρειαζόμαστε θεές σαν την Μπιγιόνσε και την Αντέλ. Αλλά εγώ χαίρομαι που είμαι απλώς η κολλητή σου».

Οι θαυμαστές της τη λατρεύουν και της το δείχνουν με κάθε ευκαιρία. «Μικρότερη, πίστευα ότι μπορούσα να σώσω τον κόσμο», δήλωσε. Και ξέσπασε σε κλάματα, όταν άρχισε να μιλά για τις πιο σημαντικές στιγμές που μοιράστηκε με το κοινό της.

«Το να έρχεται ένα κορίτσι και να μου λέει “ήμουν έτοιμη να δώσω τέλος στη ζωή μου, αλλά όταν είδα το ντοκιμαντέρ σου, δεν μπορούσα πια να με φανταστώ να το κάνω”, μου ραγίζει την καρδιά. Είναι το πιο κουλ δώρο, αλλά κοίτα με. Είναι τρελό να έχεις τέτοια ευθύνη».

Με το ντοκιμαντέρ που κυκλοφόρησε και έδωσε σε όλους μας πρόσβαση στη προσωπική της ζωή, πήρε μεγάλο ρίσκο. Παρουσίασε τη δυσκολότερη φάση της ζωής της σε εκατομμύρια ανθρώπους – ήταν, όμως, απελευθερωτικό.

«Μεγάλωνα ως people pleaser», παραδέχτηκε. «Είχα τεράστιο μερίδιο ευθύνης από πολύ μικρή ηλικία – ήμουν πρότυπο πολλών νέων ατόμων. Δεν ήξερα ποια ήμουν. Το ότι είχα τέτοια ευθύνη με έκανε να πατώ σε αναμμένα κάρβουνα. Πίστευα ότι θα μου έκανε κακό το να τους πω ποια είμαι πραγματικά. Ξεκίνησε να γίνεται απειλή και με τρόμαζε – ξέρεις, αν δεν έχεις δίκιο, τότε δεν μπορείς να δουλέψεις».