REAL LIFE WHO

Ιράν: 15χρονα κορίτσια βγαίνουν στους δρόμους και δείχνουν τι σημαίνει να αψηφάς τον θάνατο για την ελευθερία


JTeam

6 Οκτωβρίου 2022

Ιράν: 15χρονα κορίτσια βγαίνουν στους δρόμους και δείχνουν τι σημαίνει να αψηφάς τον θάνατο για την ελευθερία
H μέση ηλικία των διαμαρτυρομένων είναι τα 15. Κι αυτό λέει πολλά για το θάρρος, τη δύναμη, τη δίψα για ελευθερία. Οι περισσότεροι που διαμαρτύρονται, είναι από νεότερες γενιές, που γεννήθηκαν μετά την επανάσταση του 1979  που έκανε το Ιράν ισλαμική δημοκρατία. Κι αυτό σημαίνει ότι μεγάλωσαν με κυρώσεις και κάτω από ένα αυστηρό θρησκευτικό καθεστώς χωρίς καμία ελευθερία

Διαδηλώσεις, θάνατοι και χάος μετά τη δολοφονία της 22χρονης Μahsa Amini από την αστυνομία Ηθών στο Ιράν, έχουν πάρει τη μορφή εμφυλίου ενώ οι μαζικές κινητοποιήσεις δεν θυμίζουν σε τίποτα τις αναταραχές των προηγούμενων ετών. Αυτήν τη φορά, οι γυναίκες βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των διαδηλώσεων γιατί αφορούν αποκλειστικά και μόνο τα δικαιώματά τους. Και μια ολόκληρη γενιά που μαθαίνει να ζει χωρίς καμία ελευθερία.

Εδώ και σχεδόν τρεις εβδομάδες, οι βασικές διαδηλώτριες που βρίσκουν τη δύναμη και το θάρρος να βρεθούν στην πρώτη γραμμή, είναι μαθήτριες στην εφηβεία και νεαρές γυναίκες. H Mahsa βρήκε τραγικό τέλος σε αστυνομικό τμήμα, όταν τη συνέλαβαν επειδή φορούσε χαλαρά το hijab στα μαλλιά της. Η αστυνομία υποστήριξε ότι έπαθε καρδιακή ανακοπή, ενώ η ιατροδικαστική εξέταση έδειξε ξεκάθαρα χτυπήματα στο κεφάλι που οδήγησαν στον θάνατό της. Αυτή είναι η πηγή των διαδηλώσεων αυτή τη φορά και είναι ξεκάθαρο πως η κυβέρνηση εισβάλλει όποτε θελήσει, στην ιδιωτική ζωή των γυναικών πολιτών.

Όσα εκτυλίσσονται σε έναν τόπο όπου τα βασικά συνθήματα είναι «γυναίκα, ζωή, ελευθερία», διεκδικούν την αυτονομία κάθε γυναίκας ως προς τις κινήσεις και τις επιλογές της ανεξάρτητα από την ηλικία της. Έτσι, γυναίκες κάθε ηλικίας βγαίνουν στους δρόμους, πλησιάζουν τη φωτιά, χορεύοντας σε video που κάνουν τον γύρο του κόσμου και καταγράφουν την αστυνομική βία μέχρι η αλήθεια να εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο.

Οι διαμαρτυρίες έχουν κοστίσει τη ζωή πολλών ανθρώπων ενώ πάνω από 1000 άτομα έχουν συλληφθεί. Η Διεθνής Αμνησία με έδρα το Λονδίνο έχει καταγράψει τουλάχιστον 52 θύματα και οι προβλέψεις είναι πιο δυσοίωνες, ξεπερνώντας ακόμη και τις παροντικές εικόνες.

Με τη σχολική χρονιά να έχει ξεκινήσει, η προσοχή στρέφεται στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και τα πανεπιστήμια, όπου μικρά κορίτσια, έφηβες και γυναίκες σε μεγαλύτερη ηλικία ξεσπούν, κινητοποιούνται και γίνονται ηγέτες ενός πλήθους που υψώνει φωνή και ανάστημα για τα βασικά δικαιώματα. Βίντεο δείχνουν κορίτσια σε όλη τη χώρα να βγάζουν το χιτζάμπ, επαναλαμβάνουν συνθήματα, καίνε τις μαντήλες τους και με το μεσαίο τους δάχτυλο εκφράζουν τη διαμαρτυρία όλων των καταπιεσμένων γυναικών.

The first reaction from Iran's supreme leader about protests over the death of #MahsaAmini was loaded with warnings of escalation, yet the protests themselves spread to secondary schools today with some schoolgirls making a point about how they felt towards the supreme leader. pic.twitter.com/ya2MPr15b4

Φοιτητές του πανεπιστημίου Mashhad των Ιατρικών Επιστημών ανέφεραν πως «κάθε φοιτητής προτιμάει να πεθάνει παρά να ταπεινωθεί» και αυτή η λογική επιβεβαιώνεται πίσω από κάθε εικόνα που φτάνει στην οθόνη μας. Φοιτητές του πανεπιστημίου Shahid Beheshti στην Τεχεράνη από την άλλη, το ορίζουν λίγο διαφορετικά: «Μη το λέτε διαμαρτυρία, είναι επανάσταση».

H μέση ηλικία των διαμαρτυρομένων είναι τα 15. Κι αυτό λέει πολλά για το θάρρος, τη δύναμη, τη δίψα για ελευθερία. Όπως λέει ο διοικητής του Revolutionary Guard, Ali Fadavi: «Οι περισσότεροι που διαμαρτύρονται, είναι από νεότερες γενιές, που γεννήθηκαν μετά την επανάσταση του 1979 που έκανε το Ιράν ισλαμική δημοκρατία». Αυτοί οι Ιρανοί έχουν μεγαλώσει με κυρώσεις και κάτω από ένα αυστηρό θρησκευτικό σύστημα καταπίεσης.

Όλος αυτός ο θυμός έχει μεγαλώσει μετά την πρόσφατη εξαφάνιση και τελικά τον θάνατο της 17χρονης Nika Shakarami, που ζούσε στην Τεχεράνη με τη μητέρα της. Η Nika βγήκε στους δρόμους χωρίς το χιτζάμπ της στις 20 Σεπτεμβρίου, όπου και βασανίστηκε. Δέκα ημέρες μετά, η οικογένειά της κλήθηκε να αναγνωρίσει το πτώμα της στο νεκτροτομείο μιας φυλακής.

Στο τελευταίο της μήνυμα, η Nika έγραψε σε μια φίλη της ότι οι αστυνομικές Αρχές την κυνηγούσαν, σύμφωνα με όσα ανέφερε επίσημα η θεία της, Atash Shakarami στο περσικό BBC. H Shakarami είπε επίσης ότι οι Αρχές δεν άφησαν την οικογένεια της Nika να δει το σώμα της, αλλά μόνο το πρόσωπό της στα γρήγορα. Αφού η θεία του θύματος επέστρεψε σπίτι της, η Αστυνομία Ηθών έκανε έφοδο και τη συνέλαβε. Σύμφωνα με το περσικό BBC, την απείλησε για τη ζωή της αν κάποιος από την οικογένεια έπαιρνε μέρος στη διαμαρτυρία...

Η οικογένεια της Nika τελικά μετέφερε το πτώμα της στην πατρίδα του πατέρα της την Κυριακή. Θα ήταν τα 17α γενέθλιά της. Δεν της έκαναν κηδεία μετά τις απειλές των Αρχών αλλά το BBC αποκάλυψε ότι η αστυνομία «έκλεψε» το σώμα της άτυχης κοπέλας από το Khorramabad και το έθαψε στο χωριό Veysian... μακριά από κάθε φωνή διαμαρτυρίας.

«Για την ελευθερία του χορού στους δρόμους
Γιατί να μην φοβάστε να φιλήσετε ο ένας τον άλλον
Για την αδερφή μου, την αδερφή σου, τις αδερφές μας
Για την αλλαγή των μυαλών που έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου
Για την ντροπή να μην έχω λεφτά
Για την ευχή για μια φυσιολογική ζωή
Για το καημένο παιδί που ρώτησε τι σημαίνει να «ονειρεύεσαι»;
Για αυτή την αναγκαστική οικονομία
Για αυτόν τον μολυσμένο αέρα
Για την οδό Valiasr και τα νεκρά δέντρα της
Για το περσικό τσίτα και την πιθανή εξαφάνισή του
Για αθώα σκυλιά στους δρόμους
Για τα δάκρυά μας που δεν σταματάνε
Για τον μπαμπά που δεν θα ξαναδεί την κόρη του
Για χαμογελαστά πρόσωπα όχι ανώνυμα avatar
Για τους μαθητές και το μέλλον τους»