Τις τελευταίες μέρες παρακολουθούμε μια συντριπτική καταστροφή για την χώρα μας. Μια πύρινη λαίλαπα καταστρέφει και «καταβροχθίζει» στο πέρασμά της σπίτια, αθώα ζώα που δεν πρόλαβαν να ξεφύγουν και αμέτρητα στρέμματα παρθένας φύσης.
Ο άνθρωπος αποτελεί το χειρότερο είδος αυτού του πλανήτη, τον οποίο δεν σταματά να καταστρέφει - είτε έμμεσα, μέσω της κλιματικής αλλαγής, είτε άμεσα, με εμπρηστικές επιθέσεις εναντίον του λιγοστού πρασίνου που έχει απομείνει πια στη γη.
Αλλά και με άλλες πρακτικές, όπως η διαρροή πετρελαίου και η εξόρυξη ανοικτού κοιτάσματος, την καθαρή υλοτομία έως την υπεραλίευση, οι άνθρωποι συνεχίζουν να καταστρέφουν τον πλανήτη παρά τη νομοθεσία, τους κανονισμούς, αλλά και της ατομικής ευθύνης που έχουν. Θα έπρεπε λοιπόν όλα αυτά να θεωρηθούν εγκλήματα;
Ένας νέος όρος έρχεται να μας απασχολήσει - παρέα με αυτόν του «femicide» - και να μας κάνει να αναλογιστούμε το βάρος που έχουν οι επιλογές μας στο φυσικό περιβάλλον και τα αποτελέσματα από αυτές.
Τι εννοούμε με τον όρο «ecocide»;
Συγκεκριμένα, ο όρος «οικοκτονία» (ecocide) έρχεται από τη δεκαετία του 1970 και από τότε έως σήμερα προσπαθεί να ενταχθεί στο Διεθνές Δίκαιο.
Από το ίδρυμα Stop Ecocide συντάχθηκε ο επίσημος ορισμός σύμφωνα με τον οποίο «οικοκτονία» είναι:
«οι παράνομες ή ανεπιθύμητες ενέργειες που διαπράττονται με γνώση ότι υπάρχει σημαντική πιθανότητα να προκληθούν σοβαρές, είτε εκτεταμένες, είτε μακροπρόθεσμες ζημιές στο περιβάλλον από αυτές τις πράξεις».
Σύμφωνα με τον Guardian, μια διεθνής σύμπραξη δικηγόρων προσπαθεί να εισάγει ως νομικά κατοχυρωμένο τον όρο στο Διεθνές Δίκαιο, στο πνεύμα των όρων «ανθρωποκτονία», «γενοκτονία» κλπ.
Η εν λόγω σύμπραξη στοχεύει στην εγκαθίδρυση διατάξεων, που θα ποινικοποιούν την εγκληματική καταστροφή των οικοσυστημάτων και του περιβάλλοντος, κυρίως από τις διαδεδομένες επιχειρηματικές δραστηριότητες του ιδιωτικού τομέα.
Ποιοι έχουν υποστηρίξει κατά καιρούς την «ecocide»;
Η εκστρατεία για την ποινικοποίηση της οικοκτονίας έχει αποκτήσει δυναμική μεταξύ ακαδημαϊκών, πολιτικών, ακτιβιστών του κλίματος και της παγκόσμιας κοινωνίας των πολιτών.
Ο Γάλλος Πρόεδρος Emmanuel Macron είναι ένας από τους λίγους παγκόσμιους ηγέτες που υποστηρίζουν ανοιχτά την ιδέα και ο οποίος τόνισε ότι οι αρχηγοί κυβερνήσεων που «σκόπιμα» αποτυγχάνουν στην προστασία του περιβάλλοντος θα πρέπει να «λογοδοτούν για τα αδικήματά τους ενώπιον του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου».
Το 2019, ο Πάπας Φραγκίσκος προέτρεψε τη Διεθνή Ένωση Ποινικού Δικαίου να αναγνωρίσει την οικοκτονία ως την «πέμπτη κατηγορία εγκλημάτων κατά της ειρήνης», ενώ η ακτιβίστρια Greta Thunberg δώρισε 100.000 ευρώ στο ίδρυμα Stop Ecocide.
Είτε ο όρος καταφέρει να συμπεριληφθεί στο Διεθνές Δίκαιο, είτε όχι, η οικοκτονία έχει αποδειχθεί μια ισχυρή ιδέα.
Έχει αποκρυσταλλώσει μια έννοια που συχνά χάνεται στις συζητήσεις πολιτικής και τεχνολογίας: ότι πολλοί βλέπουν πως υπάρχει μια ηθική κόκκινη γραμμή όσον αφορά την καταστροφή του περιβάλλοντος.
Είναι μια υπενθύμιση ότι δεν είναι μια πράξη χωρίς θύματα: όταν τα δάση καίγονται και οι ωκεανοί υψώνονται, οι άνθρωποι - και όλος ο βιότοπος - υποφέρουν σε όλο τον κόσμο. Και οι υπαίτιοι δεν είναι αθώοι.
Δείτε ακόμη: O φακός του Reuters κατέγραψε συγκλονιστικές εικόνες από τις στιγμές της φωτιάς
Γίνε κι εσύ μέλος μόνο με 6€/ έτος στο συνδρομητικό Jenny.gr Exclusive Benefits
