Μπορείς να χάσεις βάρος τρώγοντας πιο αργά; Το δοκιμάσαμε για δύο εβδομάδες

Πάντα έτρωγα βιαστικά. Μου αρέσει να πιστεύω ότι αυτή η συνήθεια γεννήθηκε από ανάγκη, λόγω των υποχρεώσεων της καθημερινότητας, οι οποίες αφήνουν λίγο χρόνο για το πρωινό και μεσημεριανό γεύμα. Έτσι κρατούσα μπάρες για να τις τρώω ενώ έτρεχα έξω από την πόρτα τα περισσότερα πρωινά. Προς το παρόν, εξακολουθώ να έχω τη συνήθεια να τρώω γρήγορα και αποσπασματικά. Κάθε μέρα, πίνω φλιτζάνια καφέ και πολλές φορές το μεσημέρι τρώω στο «πόδι».

Το να τρώω γρήγορα δεν είναι κάτι για το οποίο είμαι περήφανη, αν και σίγουρα είναι κάτι που παρατηρούν οι άλλοι. Όλοι από την οικογένεια μέχρι τους σερβιτόρους έχουν παρατηρήσει «Ουάου έφαγες τόσο γρήγορα!» ή «Σας άρεσε πολύ, ε;» Μισώ αυτά τα σχόλια. Δεν υπάρχει ευγενικός τρόπος απάντησης. Είναι ντροπιαστικό. Και άσχετα αν γεννήθηκε από ανάγκη, ξέρω ότι δεν είναι και η καλύτερη συνήθεια.

ΥΓΕΙΑ + ΔΙΑΤΡΟΦΗ

5 τροφές που μπορεί να φαίνονται εξαιρετικά επεξεργασμένες αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι

Ξέρω επίσης ότι δεν είμαι η μόνη. Οι περισσότεροι τρώνε γρήγορα. Είναι μέρος του «απασχολημένου» τρόπου ζωής που λατρεύουμε να δοξάζουμε. Αν τρώμε μεσημεριανό στο γραφείο, δείχνει πόσο αφοσιωμένοι είμαστε στη δουλειά. Αν φάμε το δείπνο στο αυτοκίνητο στο δρόμο για το μάθημα γυμναστικής, σημαίνει ότι είμαστε πειθαρχημένοι.

Το φαγητό δεν είναι κάτι που πρέπει κάνουμε για να περάσουμε στο επόμενο πράγμα - το φαγητό είναι απόλαυση. Αν και αυτό μπορεί να φαίνεται δύσκολο (ποιος έχει χρόνο για ένα μεσημεριανό διάλειμμα δύο ωρών;), αποδεικνύεται ότι το να τρώμε αργά έχει πραγματικά οφέλη- και μπορεί ακόμη και να οδηγήσει σε απώλεια βάρους, αν αυτός είναι ο στόχος σας.

Μια μελέτη του 2017 από το Πανεπιστήμιο Kyushu στην Ιαπωνία διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι που αφιερώνουν χρόνο για να μασήσουν αργά έχουν καλύτερη πέψη και αισθάνονται χορτάτοι, πιο γρήγορα. Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι, κατά μέσο όρο, όσοι τρώνε πιο αργά είχαν μικρότερη περίμετρο μέσης και χαμηλότερο δείκτη μάζας σώματος.

Ο δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ) είναι ένα μέτρο που χρησιμοποιείται συχνά στην υγειονομική περίθαλψη για τον προσδιορισμό της κατηγορίας σωματικού βάρους ενός ατόμου, όπως υπέρβαρο ή παχύσαρκο, και ως εκ τούτου, για τον κίνδυνο χρόνιας νόσου. Ωστόσο, έχει περιορισμούς και δεν λαμβάνει υπόψη μεμονωμένους παράγοντες που επηρεάζουν την κατάσταση της υγείας κάποιου, όπως η σύσταση σώματος, η εθνικότητα, η φυλή, το φύλο και η ηλικία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως ολοκληρωμένος δείκτης της υγείας κάποιου και μπορεί να είναι πηγή στίγματος και προκατάληψης για το μέγεθος του σώματος.

Μια άλλη μελέτη από την American Heart Association, διαπίστωσε ότι όσοι τρώνε γρήγορα έχουν 11% περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν μεταβολικό σύνδρομο —μια ομάδα καταστάσεων που αυξάνουν τον κίνδυνο για σοβαρά προβλήματα υγείας. Αυτά τα στατιστικά με έκαναν να αναρωτιέμαι αν θα μπορούσα να αλλάξω τις διατροφικές μου συνήθειες. Έτσι αποφάσισα να προσπαθήσω να επιβραδύνω τον χρόνο που έτρωγα για δύο εβδομάδες, για να δω τι θα συμβεί.

Το θέμα είναι ότι το να τρως πιο αργά είναι δύσκολο. Νομίζεις ότι απλά μπορείς να το κάνεις, αλλά μετά κοιτάς τα υπολείμματα του μεσημεριανού σου γεύματος και σημειώνεις ότι μόλις έχουν περάσει πέντε λεπτά και συνειδητοποιείς ότι απέτυχες. Έκανα λοιπόν κάποια έρευνα και βρήκα τέσσερις διαφορετικές μεθόδους επιβράδυνσης του φαγητού Δοκίμασα και τις τέσσερις για να δω ποια θα με βοηθήσει να απολαύσω το φαγητό μου. Εδώ είναι τι λειτούργησε, τι όχι και ποιες συνήθειες θα κρατήσω για να συνεχίσω.

Αλλαγή του διατροφικού περιβάλλοντος

Η θεωρία είναι ότι αν αλλάξετε το μέρος που τρώτε (δηλαδή όχι πάνω από τον νεροχύτη της κουζίνας, αλλά σε ένα τραπέζι, με ένα πιάτο), μπορείτε τελικά να εξασκηθείτε στο να τρώτε αργά. Ακούγεται εύκολο, αλλά στην πραγματικότητα ήταν πολύ δύσκολο. Μετά τη δουλειά, ο σύζυγός μου και εγώ μας αρέσει να χαλαρώνουμε τρώγοντας και ταυτόχρονα να παρακολουθούμε κάτι στην τηλεόραση. Αυτό είναι εξαιρετικά χαλαρωτικό, αλλά είναι επίσης εύκολο για μένα να φάω μεγαλύτερη μερίδα από την προβλεπόμενη (χωρίς καν να το απολαύσω). Χρειάστηκε αρκετή προσπάθεια για να μετακινήσω την τοποθεσία του δείπνου μας, αλλά η αλλαγή του διατροφικού μας περιβάλλοντος -ακόμα και για μερικά μόνο γεύματα την εβδομάδα— με βοήθησε να τρώω πιο αργά.

Υπάρχει κάτι στο να κάθεσαι σε ένα τραπέζι, χωρίς περισπασμούς ή θόρυβο, που σε κάνει να εστιάζεις πραγματικά στην εμπειρία του φαγητού. Ένα απροσδόκητο μπόνους; Ένιωσα πιο συνδεδεμένη με τον σύντροφό μου και η συζήτηση μαζί του στα γεύματα με ανάγκασε να επιβραδύνω και να κάνω διαλείμματα ανάμεσα στις μπουκιές για να μιλήσω.

Freepik

Μέτρημα της μπουκιάς

Το μέτρημα της κάθε μπουκιάς είναι ένας δημοφιλής τρόπος για να μασάτε πιο αργά, και μάλιστα υποτίθεται ότι σας βοηθά να χάσετε βάρος. Προφανώς, το να μασάτε πιο καλά βοηθάει την πέψη. Είναι λογικό: Τα μικρότερα κομμάτια φαγητού θα αφομοιωθούν πιο καλά. Και η έρευνα δείχνει ότι το μάσημα αυξάνει τη ροή του αίματος στο στομάχι και στο έντερο επίσης - έτσι όλα κάνουν τη δουλειά τους καλύτερα.

Αυτή η συμβουλή φαινόταν πολλά υποσχόμενη, αλλά, ειλικρινά, απλώς ξέχασα να το κάνω τις περισσότερες φορές. Και όταν θυμήθηκα να μετρήσω τις μπουκιές μου, απλώς με ενοχλούσε. Το φαγητό πρέπει να είναι ευχάριστο, και αυτό το ένιωθα σαν τιμωρία. Αντί να εστιάζω στη γεύση του φαγητού μου, το μυαλό μου επικεντρώθηκε στο να κάνω βασικά μαθηματικά.

Νερό ανάμεσα στις μπουκιές

Το νερό σε αναγκάζει να κάνεις μικρά διαλείμματα ανάμεσα σε κάθε μπουκιά. Η ιδέα είναι ότι όλο αυτό το νερό βοηθά στην πέψη. Ενώ σίγουρα ένιωθα πιο ενυδατωμένη και χόρτασα πιο γρήγορα, δεν ένιωθα πραγματικά ικανοποιημένη – αισθανόμουν ότι έχω πολύ νερό στην κοιλιά μου και γι αυτό είμαι φουσκωμένη. Έτσι κατέληξα να πεινάω νωρίτερα.

Να αφήνετε κάτω τα μαχαιροπήρουνα ανάμεσα στις μπουκιές

Ο ευκολότερος τρόπος που βρήκα να τρώω πιο αργά ήταν να αφήνω κυριολεκτικά κάτω τα μαχαιροπήρουνά μου ανάμεσα στις μπουκιές. Και αν το γεύμα δεν απαιτούσε σκεύη, απλώς έβαζα το φαγητό στο πιάτο μου. Αυτό ήταν—το άφησα κάτω και δεν το σήκωσα ξανά μέχρι να τελειώσω τελείως το μάσημα. Αυτή η συμβουλή ήταν μακράν η καλύτερη από τις τέσσερις. Είναι τόσο εύκολο που πραγματικά λειτούργησε για μένα και θα συνεχίσω να το κάνω.

Αλλά έχασα βάρος;

Λοιπόν, όχι. Δεν βίωσα καμία σημαντική απώλεια βάρους. Ωστόσο, βίωσα μεγάλη ανακούφιση από το άγχος. Ενώ πριν, το μόνο που σκεφτόμουν ήταν αρπάξω ένα κουλούρι και να το φάω βιαστικά στο δρόμο για τη δουλειά ή να τσιμπήσω μια σαλάτα ανάμεσα στο πάτημα των πλήκτρων του υπολογιστή και να το έλεγα μεσημεριανό, πλέον συνειδητοποιώ πόσο με άγχωνε όλο αυτό.

Η σκόπιμη απομάκρυνση από την τεχνολογία και τους περισπασμούς για να καθίσετε έξω ή στο τραπέζι της τραπεζαρίας θα κάνει το γεύμα σας ξεχωριστό και πολύ πιο χαλαρό. Επίσης θα γευτείτε αυτό που τρώτε και θα νιώθετε πιο ικανοποιημένοι και χαρούμενοι.

Μπορεί να μην τρώω όλα τα γεύματα μου αργά- είναι εύκολο να παγιδευτείς στις απαιτήσεις της ζωής. Καταλαβαίνω όμως πόσο σημαντικό είναι να αφιερώσω χρόνο για να επιβραδύνω και να απολαύσω ένα γεύμα, τόσο για τη σωματική όσο και για την ψυχική μου ευεξία.