Ρόλοι ζωής, Όσκαρ, πολύκροτος χωρισμός, ασθένειες: Ο Paul Mescal έζησε μία χρονιά-rollercoaster

Ο Paul Mescal έκλεισε τα 27 πριν λίγες μέρες. «Ναι, ήταν η πιο έντονη χρονιά μου μέχρι σήμερα. Γεμάτη με καλές και κακές στιγμές». Ο ηθοποιός μίλησε στο The Hollywood Reporter λίγες μέρες μετά την υποψηφιότητά του για Όσκαρ, πράγμα που όντως τον εξέπληξε, αφού όπως λέει, δεν πηγαίνουν ταινίες σαν το Aftersun στα Όσκαρ.

Η μεγαλύτερη έκπληξη για τον Mescal είναι όλα αυτά που ζει. Πριν 3 χρόνια, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα έπαιζε σε σειρά που θα τον μετέτρεπε σε ένα από τα μεγαλύτερα sex symbols της γενιάς του, θα τον περίμενε ένα Όσκαρ και θα τον ζητούσε προσωπικά ο Ridley Scott για να πρωταγωνιστήσει στο sequel του Μονομάχου. Αν καταφέρει να κερδίσει το Όσκαρ, θα είναι σίγουρα ο νεότερος άντρας που το πετυχαίνει, και θα μπει στο club των 26χρονων με αυτή την τιμητική υποψηφιότητα. Orson Welles, James Dean, Heath Ledger και Ryan Gosling.

UPDATE

H Gigi Hadid μας ξανασυστήνεται και μιλά για όλα: Από τη νέα της καριέρα έως την ψυχοθεραπεία

Η καριέρα του ξεκίνησε στο θέατρο και ως αυθεντικός Ιρλανδός, δεν εγκαταλείπει την τέχνη του. Αυτή την περίοδο είναι ο Stanley Kowalksi στο Λεωφορείο ο Πόθος, σε ένα θέατρο του βόρειου Λονδίνου, που είναι κάθε βράδυ κατάμεστο. Εκεί τον είδε η Nicole Kidman και έτρεξε στο καμαρίνι να τον συγχωρεί, ενώ φορούσε μόνο το εσώρουχό του.

«Τώρα συνηθίζω σιγά σιγά αυτόν τον νέο κόσμο. Και λατρεύω τη δουλειά μου. Θα μπορούσα να την κάνω κάθε ώρα της ημέρας. Υποφέρω όταν δεν δουλεύω. Λογικά θα πάθω burnout κάποια στιγμή», παραδέχεται ενώ μιλά για τη δύσκολη απόφαση που έπρεπε να πάρει να εγκαταλείψει το γαελικό ποδόσφαιρο, όταν έσπασε το σαγόνι του.

Μεγάλωσε στο Δουβλίνο, με τους γονείς του και δύο αδέρφια και χαίρεται πολύ που φέτος αναγνωρίζεται τόσο ο ίδιος όσο και οι συντοπίτες του. Ο Brendan Gleeson τον συνεχάρη με τον πιο γλυκό τρόπο και ελπίζει ότι θα διασκεδάσουν πολύ στα afterparties των Όσκαρ, έτσι όπως μόνο οι Ιρλανδοί ξέρουν να κάνουν. Μία Ιρλανδή ήταν εξάλλου εκείνη που του έδωσε την πρώτη τεράστια ευκαιρία στη δουλειά. Η Sally Rooney έγραψε το δεύτερο βιβλίο της, Normal People, και το 2019 έγινε η σειρά για τον έρωτα δύο εφήβων. Η χημεία του με την Daisy Edgar-Jones ήταν προφανής και έγιναν το πιο αναγνωρίσιμο τηλεοπτικό δίδυμο, ίσως επειδή συνέπεσε και με την αρχή της πανδημίας.

Η υστερία που ακολούθησε ήταν απότομη, γιατί δεν μπορούσε να βγει από το σπίτι του λόγω του COVID. «Ήταν σαν μικρές εκρήξεις τρέλας». Σαν τους λογαριασμούς λατρείας στο Instagram, που αφιερώνονται μόνο στις φωτογραφίες του Paul Mescal να φοράει αλυσίδα στον λαιμό. «Το περίεργο είναι ότι όλοι θεωρούν ότι είμαι εξίσου ευαίσθητος και καταθλιπτικός με τον ρόλο που υποδύομαι. Έχουμε κοινά, αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό. Αλλά ας μην παραπονιέμαι. Ήταν υπέροχο σενάριο και σκηνοθεσία. Αποτύπωσε πώς είναι να είσαι νέος σήμερα».

Ακολούθησε ένας ρόλος στο The Lost Daughter και φυσικά, το Aftersun. Όταν μίλησε μέσω Zoom με τη σκηνοθέτρια Charlotte Wells, ήξεραν ότι ταυτίζονται απόλυτα οι οπτικές τους. «Κατάλαβα αργότερα ότι η προσοχή στην ταινία είχε να κάνει με το ότι ο Paul ήταν γνωστός, αλλά δεν με ένοιαζε. Θεώρησα ότι ήταν τέλειος για τον ρόλο».

Παρόλη την τεράστια επιτυχία και την ελευθερία στο να επιλέγει τους ρόλους που θέλει, δεν σκοπεύει να αφήσει το θέατρο. Και παρόλο που είναι σίγουρα η χρονιά του, δεν έλειψαν και οι δύσκολες στιγμές. Από τη μία, ο φημολογούμενος χωρισμός από τη Phoebe Bridgers, που αρνείται να σχολιάσει «επειδή είναι δύσκολο αυτή τη στιγμή». Από την άλλη, η διάγνωση της μητέρας του με καρκίνο, για τον οποίο ξεκίνησε χημειοθεραπείες λίγο μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητας του Mescal για Όσκαρ. «Ήταν σίγουρα μία τρελή χρονιά. Θεαματική, από κάθε άποψη».

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στο The Hollywood Reporter