Κεφάλαιο 245 και συνεχίζουμε: Λιάγκας Κακάκιας Κατρουλής
Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό με την πρόσφατη ιστορία του Γιώργου Λιάγκα, ήταν ο καθηγητής Κλάνας Κακάκιας Κατρουλής. Είναι ο “κακός” στο τέταρτο μέρος της αγαπημένης σειράς βιβλίων του γιου μου με τον Καπετάν Βράκα, "Ο Καπετάν Βράκας και τα καταχθόνια κακουργήματα του καθηγητή Κλάνα Κατρουλή". Ο καθηγητής Κατρουλής κατάγεται από μια χώρα όπου όλοι οι κάτοικοι έχουν ηλίθια ονόματα. Στην αρχή είναι οκ με αυτό, όταν όμως βλέπει πως όλοι γελάνε με το όνομά του, αποφασίζει να χρησιμοποιήσει μια εφεύρεσή του και για να αναγκάσει τους πάντες να αλλάξουν τα ονόματά τους και σε κάτι εξίσου ηλίθιο με το δικό του, ώστε να μην τον κοροϊδεύει κανείς πια. Στο τέλος, έχοντας κατατροπωθεί από τον Καπετάν Βράκα, οι δύο ήρωες του βιβλίου του λένε πως θα μπορούσε απλώς να είχε αλλάξει το δικό του όνομα. Ο Κατρουλής συνειδητοποιεί πως δεν το είχε σκεφτεί ποτέ. Τους ακούει, και το αλλάζει σε Χαϊβάν Μαλακοπίτουρας.
Ο Γιώργος Λιάγκας εδώ και χρόνια επιμένει να προσπαθεί να μας μυήσει στην ηλιθιότητα, αν και στην περίπτωσή του δεν υπάρχει αυτογνωσία -πιστεύει όντως πως όσα λέει είναι σοβαρά ή έχουν κύρος επειδή τα λέει αυτός, ο πετυχημένος άνδρας, ο ψημένος δημοσιογράφος, ο σωστός οικογενειάρχης, που μιλά έξω από τα δόντια και αν πει και κάτι λάθος, ντάξει, άλλο εννοούσε, εμείς δεν καταλάβαμε καλά. Στην μετά-metoo εποχή, προσπάθησε να αλλάξει λίγο την εικόνα του, να γίνει σύμμαχος των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων, να γίνει λίγο “woke” γιατί δεν μπορούσε να κάνει κι αλλιώς. Και τελικά κατάφερε να γίνει χειρότερος, κάτι που ας είμαστε ειλικρινείς, αξίζει κάποια αναγνώριση.
Αν κάτσω να μετρήσω τις χοντράδες που έχουν βγει από το στόμα του μόνο φέτος, ούτε καν τα τελευταία τρία χρόνια, θα πρέπει να φτιάξω νέα στήλη αποκλειστικά για αυτό, πιστεύω όμως πως όλοι έχουμε γνώση του θέματος και σχετικά καλή μνήμη. Αν μη τι άλλο, για κάθε προσβολή μεταμφιεσμένη σε πλάκα που έχει πει στον αέρα των εκπομπών του, έχουν γραφτεί απόψεις επί απόψεων που τον κατακρίνουν. Λέω συχνά στο γραφείο πως δεν υπάρχει πιο εύκολο πράγμα από το να γράψεις ένα κείμενο για να κράξεις τον Λιάγκα. Ανήκει στην ίδια κατηγορία με το να γράψεις ένα opinion που εξηγείς γιατί ο φασισμός είναι κακός, ή γιατί όλοι αγαπούν τις τηγανιτές πατάτες ή γιατί δεν πρέπει να πιεις χλωρίνη. Ναι, και; Δες λες τίποτα που δεν είναι καθολικά αποδεκτό και σίγουρα δεν πρόκειται να αλλάξεις γνώμη σε αυτούς που έχουν μία ή άλλη σκοπό να δοκιμάσουν χλωρίνη. Ειδικά για περιπτώσεις όπως αυτή του Λιάγκα, υπάρχει μια εξαιρετική αγγλική φράση που τις περιγράφει: you’re beating a dead horse.
Και γιατί γράφω ένα τέτοιο κείμενο τώρα; Γιατί, δεν ξέρω, μπορεί να κάνω και λάθος, αλλά όταν χρησιμοποιείς τον βιασμό ενός ανήλικου παιδιού για να πουλήσεις fake ενσυναίσθηση, η ηλιθιότητα έχει πια μετατραπεί σε κάτι άλλο. Όταν έχεις στην κατοχή σου δικαστικά έγγραφα που αφορούν σε προσωπικά του δεδομένα (κανένα σοκ εδώ, δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που τέτοια έγγραφα διακινούνται χαλαρά στους δημοσιογραφικούς κύκλους) και τα φλεξάρεις on air για να διαφημίσεις την οργή σου και ό,τι άλλο προϊόν πουλάς, δεν είσαι απλά ηλίθιος. Είσαι κάτι άλλο, χειρότερο. Κάτι που πλέον οφείλει να βρεθεί προ των ευθυνών του και να πληρώσει τόσο για αυτό που έκανε, όσο και για όλα τα παλαιότερα. Έτσι, αναδρομικά, σαν τις κλήσεις της δημοτικής αστυνομίας.
Εννοείται πως την επόμενη κιόλας μέρα μετά το “στις φωτογραφίες που βλέπω τώρα φαίνεται όλη η σεξουαλική πράξη, ο βιασμός με το ανήλικο”, ο Γιώργος Λιάγκας έκανε αυτό που ξέρει καλύτερα: προσπάθησε να τα γυρίσει. Όχι, δεν ήταν αυτό που νομίζατε, με παρεξηγήσατε, δεν έχω δει τίποτα, δεν τα θέλω εγώ τα αρχεία στο κινητό μου, αυτοί μου τα στέλνουν με το ζόρι. Κι έδω έρχεται το δεύτερο, πιο κυριολεκτικό κοινό σημείο που έχει με τον καθηγητή Κλάνα Κακάκια Κατρουλή. Είναι αυτές οι τρεις λέξεις που περιγράφουν ακριβώς το πώς λειτουργεί ο Λιάγκας, με τρομερή συνέπεια: θα πετάξει μερικές κλανιές για απόψεις, θα τα κάνει σκατά, θα κατουρηθεί από τις αντιδράσεις και τελικά θα προσπαθήσει να τα πάρει όλα πίσω. Και όλα αυτά χωρίς να έχει φτιάξει ούτε μία κουλ εφεύρεση.
Κάνουμε πολλή, πάρα πολλή υπομονή κάθε μέρα, για χίλια δυο πράγματα. Οι Κλάνες Κακάκιες Κατρουλήδες που δεν κάνουν τα παιδιά να ξελιγώνονται στα γέλια μέσα από σελίδες βιβλίων, αλλά εμάς να αναγουλιάζουμε μέσα από οθόνες, πρέπει να σταματήσουν να είναι ένα από αυτά. Γιατί και η υπομονή κάποια στιγμή τελειώνει.
Η επιστολή του ΕΛΙΖΑ σχετικά με το θέμα, εδώ.
Η σαλάτα του χαμού
Οι νταντάδες που μόλις απολύονται από τη διάσημη οικογένεια στην οποία εργάζονταν, πάνε γραμμή στη DailyMail, είναι ένα από τα πλέον αγαπημένα κλισέ της showbiz και φυσικά, ΦΥΣΙΚΑ το διαζύγιο Olivia Wilde-Jason Sudeikis δεν θα αποτελούσε εξαίρεση στον κανόνα. Τι έχει πάει ψύχραιμα με αυτήν την ιστορία για να μη βγει μια νταντά να πει ότι ο Sudeikis έμαθε για το κέρατο από ένα ξεχασμένο apple watch; Ακριβώς. Γενικά, αν με ρωτάτε, πιστεύω και την τελευταία λέξη από όσα αποκάλυψε η νταντά του ζευγαριού -από τα μεθυσμένα ξεσπάσματα του Sudeikis, στο ότι ξάπλωσε μπροστά από το αμάξι για να εμποδίσει τη Wilde να φύγει και, προφανώς, το μυστικό dressing σαλάτας της Wilde που έφτιαξε για τον Styles, το οποίο έφτιαχνε μόνο για την οικογένειά της.
Τίποτε από όσα μάθαμε δεν είναι τραβηγμένο, όταν μιλάμε για ερωτική απογοήτευση, και ειδικά για απιστία και πόσο μάλλον μέσα σε γάμο με παιδιά, αλλά κυρίως όταν ο ένας είναι ακόμη ερωτευμένος και ο άλλος όχι. Αν μια τέτοια κατάσταση δεν σε κάνει drama queen, τότε ποια; Και τώρα όλοι σκέφτεστε τις δικές σας επιδαύριες σκηνές σε αντίστοιχες στιγμές. Ωραία, αυτός ήταν ο σκοπός.
Και μόνο το ότι όλα αυτά έγιναν, όπως αποδείχθηκε (;), για ένα dressing σαλάτας που κάνουν όλες οι ταβέρνες στα Τρίκαλα Κορινθίας, δείχνει το μέγεθος της βλάβης που προκαλεί η καψούρα. Να βγει ποιος από εμάς να πει τι.
Σόρρυ, άκυρο
Ο Kevin Spacey αθωώθηκε στη δική όπου ήταν κατηγορούμενος για σεξουαλική επίθεση στον Anthony Rapp. Εκκρεμούν άλλες σχεδόν 16 κατηγορίες για σεξουαλική κακοποίηση σε νεαρά αγόρια, ενώ πρόσφατα ο Spacey άρχισε να κάνει βήματα επιστροφής στον κινηματογράφο. Η Ellen DeGeneres επιστρέφει με νέα μίνι σειρά 8 επεισοδίων στο YouTube, όπου θα μας δείχνει πώς περνάει τον χρόνο της από τότε που σταμάτησε το show της. Δηλαδή από τον Mάιο. Το show που αναγκάστηκε να σταματήσει λόγω των δεκάδων καταγγελιών που έκαναν λόγο για τοξικό περιβάλλον εργασίας και τις οποίες πλέον δεν μπορούσε να κρύψει.
Εν Χριστώ αδέρφια μου, σας παρακαλώ, ας έρθει ένας να μου μιλήσει για cancel culture που καταστρέφει καριέρες. Ένας. Τον ικετεύω να έρθει.
Μανέστρο
Περνάω τέλεια με οτιδήποτε κάνει ο Παπακαλιάτης; Ναι. Έχω συνηθίσει τη γραφικότητά του, το plagiarism στον θεό, τους διαλόγους πρώτης δημοτικού, τον ναρκισσισμό του, σε σημείο που τα βρίσκω όλα σχεδόν χαριτωμένα; Ναι. Εκτιμώ την αισθητική του, τις γνώσεις του, τον επαγγελματισμό του και την αδιαμφισβήτητα τρελή δουλειά που ρίχνει σε κάθε του πόνημα; Βεβαίως. Μπορώ να κρίνω ψύχραιμα αυτό που βλέπω και να μην αποθεώνω μια τέρμα μέτρια προσπάθεια κοινωνικού σχολιασμού με αρκετά προβλήματα, επειδή παρότι ο πήχης στην ελληνική τηλεόραση είναι στο -10, δεν πρέπει να μένουμε ικανοποιημένοι με εσθέτικ ψίχουλα; Ναι, και καλό θα ήταν να το κάνουμε όλοι.
SAVED FOLDER
Ένα viral discourse στο Twitter που μπορεί να οδηγήσει κυριολεκτικά σε νέα θανατηφόρα πανδημία
Μια influencer στη Florida έγινε διάσημη για το emu της, το emu αρρώστησε με κάτι που λέγεται HPAI και το οποίο σκότωσε όλα τα άλλα πτηνά στη φάρμα της, αυτή αγνοεί τους κανονισμούς και σχεδόν κοιμάται αγκαλιά με το emu για να βγάζει viral video, και τώρα τρώει παγκόσμιο βρισίδι γιατί κινδυνεύει να γίνει ασθενής 0 σε μια νέα φονική πανδημία. Μια χαρά.
Το μοντάζ του Channel 4 για να αποχαιρετήσει την Liz Truss και τη θητεία της που κράτησε λιγότερο από ένα μαρούλι, υπό τους ήχους του αγαπημένου της τραγουδιού: του Blank Space της Taylor Swift
Μπορείς να καταλογίσεις πολλά στους Άγγλους, ο τρόπος που χρησιμοποιούν όμως το χιούμορ ως μηχανισμό άμυνας θα είναι πάντα αξιοθαύμαστος.
Η αφίσα του 63ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
"Μία γυναικεία φιγούρα αιωρείται πάνω από την πόλη. Πηγή της ζωής και πυρήνας του κόσμου μας, μαγνητίζει και έλκει όσα μας περιβάλλουν και μας ορίζουν. Το πόστερ του 63ου ΦΚΘ επαναδιαπραγματεύεται την αναπαράσταση της γυναίκας. Είναι η υπερηρωίδα της πραγματικής ζωής, που ξεπερνά και υπερβαίνει τους αμέτρητους ρόλους που της έχουν ανατεθεί. Που απαιτεί από τον καθένα μας και όλους μαζί να τη δούμε επιτέλους μέσα από ένα καινούργιο βλέμμα".
Το έργο του Δημήτρη Τριμίντζιου (a.k.a. Taxis) θα εκτεθεί στο 63ο ΦΚΘ, στο MOMus-Πειραματικό Κέντρο Τεχνών. Στη συνέχεια ο καλλιτέχνης θα το παραχωρήσει στο Φεστιβάλ, προκειμένου να βγει σε δημοπρασία, τα έσοδα της οποίας θα διατεθούν για την υποστήριξη κακοποιημένων γυναικών.
Το (πόσο εκπληκτικά καλό είναι το) Andor
Δεν έχει σημασία αν δεν έχεις δει Star Wars ή ακόμα κι αν έχεις δει και δεν σου αρέσει. Το Andor εκτός του ότι είναι κάτι εντελώς αυτόνομο, από πολλές απόψεις, θα μπορούσε να είναι η αληθινή ιστορία μιας επανάστασης.
To "Bolts", το ντεμπούτο άλμπουμ του Hagop Tchaparian
Κι εδώ το πώς φτιάχτηκε ο πιο ζωντανός δίσκος ηλεκτρονικής μουσικής της χρονιάς.
